Jojanneke's 70% gedwongen prostitutie is een leugen
Talloze keren heeft ze het inmiddels beweerd. Volgens Jojanneke van den Berge werkt 70% van de prostituees gedwongen achter de ramen. Dit zijn nummers van het Openbaar Ministerie beweert ze. Wanneer je vraagt naar de bron hiervoor verwijst ze naar haar documentaire. Maar een documentaire is natuurlijk een rapport, een documentaire is simpelweg iets waarin ze wellicht een rapport zal aanhalen, maar niet uitgebreid doornemen. Dus de vraag blijft: wat is haar bron? Het feit dat ze na herhaaldelijke verzoeken steeds naar haar documentaire verwijst vertelt ons al twee dingen.
Of ze heeft geen bron of ze is bang om de bron prijs te geven, waarschijnlijk omdat de bron niet onderbouwt wat zij beweert. En ten tweede, ze wil alleen maar beroemd worden, daarom blijft ze mensen maar verwijzen naar haar documentaire in plaats van met aantoonbare bronnen te komen in plaats van loze beweringen.

Maar na lang zoeken met mijn vriend, hebben we uiteindelijk deze mysterieuze cijfers waarop zij zich baseert boven tafel weten te krijgen. En het schokkende nieuws is, dat slechts twee dingen die zij beweert waar zijn, en dat is dat er inderdaad 70% wordt genoemd en dat het inderdaad afkomstig is van het OM. En dat zijn dan ook de enige twee dingen die hieraan kloppen, want als je verder kijkt, kom je erachter dat het over iets compleet anders gaat dan Jojanneke van den Berge beweert.

Om mee te beginnen, hier is de bron van deze cijfers die je hier kunt vinden op de website van de Nationaal Rapporteur. Het artikel gaat over nieuwe cijfers over mensenhandel, en deze zijn gebaseerd op de cijfers van het OM en CoMensha, de organisatie die alle 'mogelijke' slachtoffers telt.

"In 2012 en 2013 kwam de rechter in ruim 70% van de zaken tot een veroordeling voor mensenhandel."

Dit is wat er letterlijk staat op de website van de Nationaal Rapporteur. Dit zijn ook de enige cijfers waarin 70% wordt vermeld, die afkomstig zijn van het OM. Er zijn simpelweg geen andere documenten of rapporten over mensenhandel of gedwongen prostitutie die bij het OM vandaan komen, of nota bene van een andere bron, die 70% vermeld. Dus, óf Jojanneke heeft een geheime document gevonden waar niemand wat vanaf weet behalve zijzelf en het OM, maar ik betwijfel dat. Óf dit zijn de cijfers waar ze naar verwijst, wat ook verklaart waarom ze zo huiverig is om de bron te geven, aangezien dat alles ondermijnt wat ze zelf beweert.

Dus wat is er mis met Jojanneke haar beweringen? Nou, ten eerste roept ze herhaaldelijk dat die 70% alleen al over raamprostitutie zou gaan en niets anders. Dat klopt niet! Deze cijfers gaan over alle mensenhandel, en dus niet alleen over die van de raamprostitutie. Dit is dus al één reden waarom ze ons de bron niet wilt geven, aangezien ze weet dat haar verhaal dan niet overeind blijft. Maar dat is nog niet de meest schokkende valse bewering die ze doet.

Ten tweede beweert ze dat 70% gedwongen zou worden, wat wederom niet klopt, aangezien gedwongen prostitutie slechts één type mensenhandel is. Zoals ik al eerder uitgebreid heb uitgelegd in deze post hier, is niet alle mensenhandel gedwongen prostitutie. Mensenhandel bestaat eigenlijk uit twee dingen: gedwongen prostitutie en uitbuiting. Dit zijn twee heel verschillende dingen die men niet met elkaar dient te verwarren, ondanks het feit dat ze voor de wet wel onder dezelfde categorie vallen.
Bovendien gaan de meeste mensenhandel rechtszaken ook niet over gedwongen prostitutie, maar over uitbuiting. Dus beweren dat die 70% alleen maar uit gedwongen prostituees bestaat klopt simpelweg niet. Een deel daarvan zou gedwongen prostitutie kunnen zijn, maar aangezien deze cijfers nergens uitgesplitst worden tussen welk deel gedwongen prostitutie betreft en welk deel uitbuiting valt dit niet te achterhalen. Daarom is het onmogelijk om te beweren dat dit alleen maar gedwongen prostituees zouden zijn. Zeker aangezien de meeste zaken waar advocaten mee in aanraking komen juist over uitbuiting gaan en niet zo vaak over gedwongen prostitutie, wat dus alleen maar bevestigd dat die 70% voornamelijk uit uitbuiting slachtoffers bestaat en niet zoveel gedwongen prostitutie zoals Jojanneke beweert.

Maar het belangrijkste feit over die 70%, is dat dit alleen gaat over de zaken die voor de rechter komen. Kortom, dit is niet gebaseerd op het totaal in Nederland werkzame prostituees, of alleen diegene die achter het raam werken. Dit is ALLEEN gebaseerd op de zaken die voor de rechter komen, en dus niet wat er buiten de rechtszaal blijft. Uiteraard zal het cijfer mensenhandel dat voor de rechtbank verschijnt hoger liggen dan degene die niet voor de rechtbank verschijnen, immers is dat de reden dat ze in eerste instantie naar de rechtbank toe gaan.
Eigenlijk zegt die 70% dus helemaal niets over hoeveel meiden er gedwongen worden tot prostitutie, maar is het een veroordelingspercentage. Dit veroordelingspercentage geeft dus aan in hoeveel procent van de rechtszaken iemand veroordeeld wordt, tegenover hoe vaak er vrijspraak is. Dit zegt dus helemaal niets over hoeveel dames gedwongen worden achter de ramen, maar alleen maar iets over hoeveel mensen er uiteindelijk voor een rechter veroordeeld worden van alle rechtszaken die er jaarlijks zijn.

Om eens een voorbeeld te geven: stel we hebben zo'n 1200 zeden rechtszaken per jaar in Nederland (verkrachtingen, maar dus ook lichtere vormen zoals seksuele intimidatie bijvoorbeeld), en van die 1200 zaken per jaar wordt er in 900 gevallen iemand veroordeeld. Dat zou dus betekenen dat in 75% van de rechtszaken er een veroordeling uit komt. Net zoals dat er in 70% van de rechtszaken over mensenhandel een veroordeling uit komt. Dit betekent echter niet automatisch dat 75% van de vrouwen in Nederland verkracht worden, zoals Jojanneke het voor zou stellen. Kortom, niet 70% wordt gedwongen, maar 70% van de rechtszaken wordt schuldig bevonden. Dat is iets heel anders dan Jojanneke beweert.

Dit betekent dus dat die 70% helemaal niets zegt over hoeveel vrouwen er gedwongen worden achter de ramen. En hoe zouden ze dat ook kunnen weten? Immers is het OM nog nooit op de Wallen in Amsterdam geweest om rond te komen kijken of onderzoek te doen, aangezien dat niet hun taak is. De taak van het OM is om rechtszaken te doen, en niet onderzoek uit voeren over hoeveel prostituees er gedwongen worden buiten de rechtszaal om, dat is de taak van CoMensha, de politie en de KMar. En dat is dus ook precies wat ze gedaan hebben. Want wat ze gedaan hebben is gewoon het totaal aantal mensenhandel rechtszaken genomen, en berekend in hoeveel van die zaken het tot een veroordeling komt.
Dus deze getallen zijn gewoon veroordelingspercentages, niet percentages over hoeveel meiden er gedwongen worden. En deze cijfers zijn zeker niet alleen maar gebaseerd op alleen raamprostitutie, alhoewel Jojanneke beweert dat dit wel het geval is. Tevens beweert ze dat dit gaat over hoeveel meiden gedwongen worden, terwijl dat niet het geval is, aangezien deze cijfers over mensenhandel gaan, en dus lang niet alleen gedwongen prostitutie.

Feit is dat Jojanneke haar bewering: '70% zit gedwongen achter de ramen', van geen kanten klopt, op meerdere punten. Het cijfer spreekt niet over hoeveel achter de ramen, maar over hoeveel rechtszaken. Het cijfer spreekt niet over hoeveel dwang, maar hoeveel mensenhandel. En het nummer geeft al helemaal geen indicatie van hoeveel vrouwen er gedwongen worden in Nederland, maar alleen maar hoeveel rechtszaken eindigen in een veroordeling.

Schokkend is het feit dat talloze media deze informatie publiceren zonder de feiten te checken. Het feministische magazine Opzij publiceerde deze informatie zonder het te checken in dit artikel hier, net zoals veel andere media deden. Zelfs De Telegraaf publiceerde deze informatie zonder de bronnen te checken in een artikel hier.
Het is opmerkelijk om te zien hoe de media de woorden van Jojanneke voor zoete koek aannemen, zonder ook maar één moment de feiten na te kijken, voordat ze hun artikel publiceren. Helemaal aangezien het feit dat recent de krant Trouw één van zijn eigen journalisten, Perdiep Ramesar, had ontslagen voor het gebruiken van ontraceerbare bronnen. Ook in zijn artikelen ging het voornamelijk over mensenhandel en prostitutie (wat een verrassing!). En dit is natuurlijk niet de eerste keer dat iemand betrapt wordt op leugens over prostitutie, zoals we al hebben kunnen zien met Patricia Perquin en Maria Mosterd.

Hoe lang moet het nog duren voordat de media, de journalisten, de redacteuren, wakker worden? Hoe lang moet het nog duren voordat zij hun feiten eens leren na te kijken voordat ze iets publiceren? Helemaal aangezien er al zo veel mensen zijn geweest die hebben gelogen over prostitutie. Moet er bij die mensen geen belletje gaan rinkelen, op het moment dat iemand met zo'n 'schokkend' verhaal over gedwongen prostitutie komt?

Media, wordt eens wakker! Kijk jullie bronnen eens na! Geloof niet alles wat mensen vertellen, maar kijk de feiten eens na voordat jullie het publiceren. Jullie hebben inmiddels voldoende voorbeelden gehad nu, die aantonen dat mensen liegen over prostitutie op een negatieve wijze. Dus als iemand naar je toe komt met een verhaal over hoe erg het wel niet is in de prostitutie, dan kijk je eerst de feiten na en de bronnen!
En natuurlijk gaat de EO dat niet doen bij Jojanneke. Waarom zouden ze? Zij beweert precies datgene wat zij als conservatieve christenen graag willen horen, en dat zijn negatieve verhalen over prostitutie, in de hoop dat het strafbaar wordt gemaakt. Dat is namelijk precies wat ze willen, en dat is ook precies de reden dat ze Jojanneke van den Berge hebben ingehuurd, aangezien zij bij aanvang hiervan al tegen prostitutie was, net zoals de EO zelf.

Hoe lang nog zullen mensen deze onzin over prostitutie geloven? Hoe lang nog blijven jullie mensen blind voor al die leugens die er verspreid worden? Hoeveel schrijvers, journalisten en reporters moeten er nog ontslagen worden omdat ze gelogen hebben of bronnen hebben verzonnen, voordat jullie eens beginnen te realiseren dat deze verhalen bedacht worden om prostitutie strafbaar te maken, en niet om slachtoffers te helpen?
Hoe lang blijf jij hier nog blind voor? Ga je niets doen, dit artikel lezen, en daarna gewoon weer verder met je leven? Of sta je op tegen dit onrecht, en dit artikel delen, zodat iedereen kan lezen wat men voor onzin verkoopt over mijn beroep en mijn werkplek? Sta eens op en vecht!
Vecht tegen de corruptie, de corruptie in medialand die de leugenaars een hand boven het hoofd houden voor hun eigen morele of politieke motieven. Vecht tegen de corrupte politici, die niet geïnteresseerd zijn in jouw, maar in zichzelf en hun eigen moreel. Je dacht toch niet echt dat die wetten tegen mensenhandel het er beter op maken voor ons, toch?

Deel dit artikel, en laat Jojanneke antwoorden op de leugens die ze verspreid. Laat haar maar eens met bewijzen komen, als ze die heeft. Want zo ver als de bewijzen gaan, zijn er geen cijfers van het OM die het hebben over 70% dwang of mensenhandel, naast de cijfers over hoeveel procent van de rechtszaken tot een veroordeling leiden. Dus, Jojanneke, als je bewijs hebt, laat dat dan maar eens zien! Zo niet, dan ben je gewoon net zo'n leugenaar als Perdiep Ramesar, Maria Moster en Patricia Perquin, die alleen maar uit zijn op roem over mijn rug, via valse berichten over mijn beroep en mijn werkplek.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Meer onzin over prostitutie in Nederland
Ik zie het zo vaak gebeuren, rapport na rapport wordt er uit gebracht over mensenhandel. Inmiddels rijken de cijfers van de 90% tot 5% en bijna alles er tussenin. De cijfers laten ons eigenlijk maar één ding zien, en dat is dat niemand ook maar enig idee heeft hoeveel mensenhandel er is.
Toch blijven de anti-prostitutie mensen beweren dat het enorm veel van is, ondanks het feit dat ze het nog nooit zijn tegen gekomen, anders zou het immers groot nieuws zijn als een journalist of politicus zelf een gedwongen prostituee zou hebben gevonden. Maar aangezien dat nooit gebeurd, beweren deze mensen van alles, maar baseren ze dit alleen maar op rapporten die zeggen wat zij willen horen, en negeren ze de andere rapporten die het tegenovergestelde beweren.
De waarheid is, dat we het niet weten. Niemand weet het. Zelfs de mensen die beweren dat ze het weten, weten het niet. Ik schreef enige tijd geleden mijn persoonlijke schattingen op, maar de waarheid is dat ik het ook niet weet. Dus, als één of andere buitenstaander beweert het beter te weten, toont dat alleen maar aan hoe dom en naïef zij zijn, aangezien zelfs wij, de sekswerkers zelf het niet weten, en wij zitten er midden in!

Maar eens in de zo veel tijd komt er zo'n prostitutie hater voorbij die een platform krijgt om de waarheid hierover te verdraaien, en allerlei onzin te beweren. Nu is er bijvoorbeeld weer die Jojanneke van den Berge, en reporter (als we haar zou kunnen noemen), die tijd krijgt van de anti-prostitutie omroep genaamd de EO, om 'verslag' te doen over hoe erg wij allemaal wel niet gedwongen zouden worden, in een 4-delige documentaire.
Tuurlijk Jojanneke, wij kunnen het zelf niet eens zeggen van elkaar of onze collega's slachtoffers zijn of niet na jaren, soms zelfs decennia werkzaam hier te zijn. Maar jij, een buitenstaander, hebt het zo maar even opgelost in enkele maanden, wat andere journalisten, politica and decennia van wetenschappelijke onderzoek niet konden. Natuurlijk heeft dit helemaal niets te maken met het feit dat je prostitutie 'idioot' noemde in één van je eerdere interviews, en natuurlijk heeft dit ook niets te maken met het feit dat dit uitgezonden wordt door de EO, een streng christelijke omroep die bekend staat om haar veelvuldige negatieve kijk op prostitutie, omdat het tegen hun christelijke waarden in gaat.

Het negatieve uitvergroten, en het positieve bewust klein maken
Eerlijk gezegd, als mensen deze onzin geloven, dan zijn ze te ver heen om ze nog te redden. Dus zeg ik laat die mensen maar geloven wat ze willen, als ze niet door deze onzin heen kunnen kijken.
Dat neemt echter niet weg dat ze wel met wat interessante dingen naar voren komt. Zo beweerde ze bijvoorbeeld dat ze cijfers hierover had van het Openbaar Ministerie, over gedwongen prostitutie. Ten eerst, het Openbaar Ministerie heeft helemaal geen cijfers over hoeveel procent van de prostituees gedwongen worden, het enige wat zij doen is het aantal rechtszaken tellen dat ze hebben gehad. En aangezien ze alleen maar te maken krijgen met de rechtszaken (dat is immers hun taak), kunnen ze nooit een goede schatting maken, aangezien ze alleen met slachtoffers te maken krijgen, of mogelijke slachtoffers, en dus nooit mensen die geen slachtoffers zouden zijn. Met andere woorden, aangezien ze nooit een vrijwillige sekswerker tegen zullen komen die geen slachtoffer is, kunnen ze nooit een schatting maken van hoeveel er gedwongen worden tegenover hoeveel er niet gedwongen worden.
Bijvoorbeeld, de enige manier om te berekenen hoeveel percentage groene bolletjes er zijn, is als ze zicht hebben op alle bolletjes. Maar aangezien het Openbaar Ministerie alleen maar met slachtoffers in aanraking komt, hebben ze dus geen enkel vergelijkingsmateriaal om dit te kunnen berekenen.

Het grappig van het Openbaar Ministerie is hoe zij tot hun statistieken over mensenhandel zaken komen (niet over hoeveel procent er gedwongen worden, maar andere statistieken over hoeveel rechtszaken etc.). Als het Openbaar Ministerie bijvoorbeeld 10 mensenhandel zaken per jaar heeft (dus 10 mogelijke daders), maar er slechts 1 schuldig blijkt, dan telt het Openbaar Ministerie evengoed die andere 9 zaken mee alsof het echte mensenhandel betreft.
Hoe ik dit weet? Nou, gelukkig heb ik met enkele goede advocaten gesproken hierover die mij dit wisten uit te leggen. Zij zijn zich er ook zeer van bewust hoe het Openbaar Ministerie sjoemelt met cijfers om ze kunstmatig hoog te houden.
Het idee hierachter is, dat niet iedereen die schuldig aan iets is ook schuldig bevonden wordt door de rechtbank. Natuurlijk is op deze manier van denken dingen meetellen compleet idioot, aangezien dit zou betekenen dat iedereen die vals beschuldigd van iets wordt, in de rapporten nog steeds meetelt als iemand die toch schuldig zou zijn, ondanks het feit dat dit niet zo is. Kortom, complete onzin, maar aangezien zo weinig mensen dit weten, en dit het Openbaar Ministerie betreft, zijn er weinig mensen die het durven om hierover te spreken.

Dus waren komen deze zogenaamde 'cijfers' van Jojanneke dan vandaan, als ze niet bij het Openbaar Ministerie vandaan komen? Nou, eigenlijk zijn er niet zo veel plaatsen waar het vandaan kan komen, aangezien er maar één organisatie in Nederland is die zich bezig houdt met cijfers over mensenhandel, en dat is de Nationaal Rapporteur.
Zoals ik al eerder heb beschreven, heeft Marijke Vonk hier een uitstekend stuk over geschreven, over hoe de Nationaal Rapporteur tot deze cijfers komt. Onschuldige toeristen en bezoekers uit zogenaamde 'bron landen' (beter bekend als Roemenië, Bulgarije en Hongarije) die naar Amsterdam toe komen worden zonder enige aanleiding geregistreerd als 'mogelijk slachtoffer'. Echt waar? Ja, echt waar, je kunt hier alles over lezen op Marijke haar uitstekende blog hier, met voorbeelden als bewijs.
Daar komt nog eens bij dat deze cijfers slechts cijfers zijn over 'mogelijke' slachtoffers, wat dus betekent dat we helemaal niet zeker weten of het wel slachtoffers zijn of niet. Ze zouden dus slachtoffers kunnen zijn, misschien, maar dat is dus lang niet zeker. En we zijn er helemaal niet zo zeker meer van, als we op Marijke haar blog lezen, wat aantoont hoe extreem rekbaar het begrip 'mogelijk' slachtoffer wordt opgerekt, zo ver zelfs dat je niet eens meer over slachtoffers kunt spreken. Sterker nog, zelfs ik wordt in dit rapport meegeteld als 'mogelijk' slachtoffer, zonder enige aanleiding, simpelweg omdat ik reis en uit een bronland komt, in mijn geval dus Roemenië.
Kortom, deze cijfers zeggen dus helemaal niets over het daadwerkelijk aantal slachtoffers dat er zijn. Deze cijfers zijn slechts een indicatie om aan te geven hoeveel meiden MOGELIJK slachtoffer zouden kunnen zijn. Het zijn geen exacte cijfers over het exacte aantal slachtoffers, aangezien die simpelweg niet bestaan. Iedereen die dan ook deze cijfers gebruikt om aan te tonen hoeveel meiden gedwongen worden, maakt zichzelf hiermee alleen maar belachelijk, aangezien deze cijfers slechts indicaties zijn en geen exacte cijfers, en niet eens de beste ook nog eens.

Maar ik ben niet eens zozeer geïnteresseerd in wie ze wel of niet meetellen als 'mogelijk slachtoffer', ondanks het feit dat sommige compleet idioot zijn. Wat veel erger is, is het feit dat Jojanneke deze cijfers presenteert als cijfers van gedwongen prostitutie, wat het NIET waar is.
Hoe weet ik dat? Nou, om de hele simpele reden dat er geen organisatie in Nederland is die het aantal gedwongen prostituees telt. Alle cijfers die gebruikt worden over gedwongen prostitutie zijn cijfers van mensenhandel. En mensenhandel is veel breder dan alleen gedwongen prostitutie.
Zoals ik al eerder beschreef in mijn vorige post hier, is mensenhandel niet alleen gedwongen prostitutie, maar ook uitbuiting. En aangezien uitbuitingszaken weinig te maken hebben met iemand tot prostitutie dwingen, is mensenhandel gedwongen prostitutie noemen gewoon een valse weergave van de realiteit. Immers, de meeste mensenhandel zaken gaan over uitbuiting, en NIET gedwongen prostitutie. En nog belangrijker, een slachtoffer van uitbuiting heeft WEL vrijwillig voor prostitutie gekozen, maar wordt daarbij alleen uitgebuit.
De meeste slachtoffers van uitbuiting werken dan ook gewoon vaak door als de rechtszaak speelt, of ze gaan na de rechtszaak alsnog verder in de prostitutie. Uitbuiting betekent niet dat deze vrouwen een hekel hebben aan prostitutie, of niet in de prostitutie wilde werken, het betekent alleen maar dat iemand hun geld afpakt, waar zij het niet mee eens zijn. Dat is inderdaad niet leuk, maar dat zegt niets over de keuze die de meiden hebben gehad om te gaan werken in de prostitutie.

Helaas weten niet veel mensen dit, en soms zelfs advocaten gespecialiseerd in mensenhandel niet. Ik ben advocaten tegen gekomen die niet eens wisten dat uitbuiting ook mensenhandel is, en wij moesten hen uitleggen dat uitbuiting ook gewoon onder mensenhandel valt, wat wel aantoont hoe weinig mensen hier over weten.
De meeste mensen denken dat mensenhandel en gedwongen prostitutie hetzelfde is, wat niet het geval is. Gedwongen prostitutie is slechts één vorm van mensenhandel, een veel breder begrip voor diverse strafbare vergrijpen die vaak geassocieerd worden met prostitutie, maar niet alleen in de prostitutie plaats vinden, aangezien ze ook in andere branches voorkomen.

Grappig genoeg gaan de meeste mensenhandel zaken die voor de rechter komen niet eens over gedwongen prostitutie, maar over uitbuiting, zoals ook meerdere advocaten konden bevestigen. En dat is ook wel logisch, aangezien gedwongen prostitutie gewoon niet zo veel voorkomt hier, maar helaas meer dan we zouden willen.
Feit is dat in realiteit gedwongen prostitutie zelden voorkomt. In al de jaren dat ik nu werkzaam ben op de Wallen in Amsterdam, ben ik nog nooit een prostituee tegen gekomen die is gedwongen. Ik ben alleen recent slechts ÉÉN meid tegen gekomen die jaren geleden gedwongen werd, in de 5 jaar die ik hier nu werkzaam ben. En drie keer raden?
Ze is weer terug in de prostitutie gegaan, zonder dat ze gedwongen daartoe werd, simpelweg omdat het gewoon goed verdiend. Dit bewijst dus wel dat prostitutie niet slecht is, en dat soms zelfs slachtoffers van gedwongen prostitutie geen problemen hebben met dit werk, zolang ze maar niet door iemand gedwongen worden.

Ik denk dat de meest voorkomende gevallen van mensenhandel de 50/50 zaken zijn. Dat zijn uitbuitingsgevallen, waarbij de meiden een 50/50 deal hebben genomen. Die zaken gaan over een meid die hulp nodig heeft bij haar migratie naar Nederland. Maar aangezien de Nederlandse overheid zo slim is geweest om iedere legale hulp voor prostituees bij hun migratie te blokkeren, vanwege één of andere wet zo blijkt, zijn zij aangewezen op de hulp van mensen die hen alleen op illegale wijze kunnen helpen. Natuurlijk zijn er weinig mensen die hier hun vingers aan willen branden, en dit is dan de opening die de overheid de mensenhandelaren biedt om hun voet tussen de deur te krijgen.
Zij bieden de meiden hulp bij hun migratie, in ruil voor 50% van hun inkomen gedurende hun verblijf in dit land. Eigenlijk doen ze dus precies hetzelfde als vele uitzendbureau's doen voor andere beroepen, met als uitzondering dat dit dus illegaal is. Waarom is het ook alweer illegaal als uitzendbureau's het voor andere beroepen wel mogen doen? Nou, simpel. Omdat het om seks draait! Het feit dat het ook om werk gaat doet er niet toe, mensen zijn doodsbang zodra het om seks gaat, omdat er blijkbaar nog een enorm taboe op ligt voor een hoop mensen. Daarom dus!
En aangezien deze meiden dus geen andere opties hebben (waarom? omdat die stomme overheid dat dus blokkeert, daarom!), zijn de meiden eigenlijk gedwongen om hun hulp te accepteren. En aangezien zij min of meer gedwongen worden om hun hulp te accepteren bij gebrek aan legale manieren, en er veel geld hieraan wordt verdiend, noemt men dit uitbuiting, en dat valt dus onder de mensenhandel wet (273f).

Dus, zo zit het mensen. Onze eigen overheid is degene die de enige optie blokkeert voor meiden om mensenhandelaren te omzeilen, met een wet die ironisch genoeg juist bedoeld was om mensenhandel tegen te gaan. Maar zoals gewoonlijk is dit hoe het vaak gaat in de prostitutie. Politici maken wetten om mensenhandel tegen te gaan, die uiteindelijk vaak alleen maar mensenhandel groter maken in plaats van bestrijden, alleen maar omdat politici moeite hebben om prostitutie te omarmen, omdat er een paar religieuze idioten zijn en een paar radicaal feministen die er moeite mee hebben.
Dus als je op zoekt bent naar degene die verantwoordelijk zijn voor al die 'zielige meiden' die slachtoffer zijn geworden van mensenhandel, hoef je alleen maar te kijken naar de mensen die de acceptatie van prostitutie blokkeren, waardoor we dus geen wetten kunnen maken die mensenhandel echt helpt te bestrijden in plaats van te laten groeien.
Als bijvoorbeeld de ChristenUnie en de SGP niet zo'n probleem zou hebben als de overheid mensen zouden steunen die de prostitutie in willen stappen, zouden we die wetten aan kunnen passen die meiden nu in de handen van mensenhandelaren drijven, en zouden we wetten kunnen maken die vrouwen helpen om op een veilige en legale manier de prostitutie in te stappen, waarmee je de vraag naar de diensten van mensenhandelaren dus weg neemt.

En over die Jojanneke? Daar maak ik me echt niet druk om. Ik heb wat rond gevraagd bij de andere meiden, en niemand die ik ken heeft met haar gesproken. Ze beweerd dus met veel prostituees gesproken te hebben, toch is er niemand die ik ken in Nederland's beroemdste rosse buurt die ooit van haar gehoord of haar gezien heeft. Dus waar ze ook mee op de proppen komt, het zal niet echt een heel realistische weergave zijn over de Wallen, ondanks het feit dat we allemaal wel weten dat dit wel is waar die docu van haar op doelt.
Maar zoals gewoonlijk ontwijken mensen liever de confronterende werkelijkheid. Ze leven liever in een wereld waarin ze kunnen geloven dat er geen vrouw is, die vrijwillig haar 'lichaam verkoopt' voor seks, in plaats van het feit te accepteren dat seks helemaal niet zo bijzonder en speciaal is als ze denken, maar dat het de persoon waarmee je seks hebt hetgeen is wat seks speciaal maakt. Sekswerk accepteren als normaal werk veranderd daar helemaal niets aan, net zoiets als dat het verkopen van eten ook helemaal niets veranderd aan het eten zelf. Het is gewoon seks mensen, get over it!
Ik vraag jullie niet om seks te verkopen, maar vertel mij niet wat ik wel of niet zou mogen doen met mijn eigen lichaam! Mij het recht ontnemen om te bepalen wat ik met mijn eigen lichaam en mijn eigen leven mag doen, is het recht van vrouwen wegnemen om zelf over hun eigen lichaam te beschikken, alleen maar omdat het om seks draait, Dit bewijst alleen maar hoe vrouwen nog steeds tot op de dag van vandaag nog steeds beperkt worden in hun vrije keuze door andere mensen, zoals bijvoorbeeld feministe Renate van der Zee, die zich hevig tegen prostitutie verzet,
Ben jij nou een feministe, Renate? Strijden tegen het kunnen beschikken over mijn eigen lichaam. Je praat alleen maar onzin over mijn beroep, in de hoop dat mijn beroep illegaal wordt, waarmee je dus eigenlijk tegen mijn vrije wil aan het strijden bent om te kunnen beslissen wat ik kan doen met mijn eigen leven! Wat was feminisme ook alweer? Iets over strijden voor vrouwenrechten?!

Jojanneke haar documentaire over prostitutie is niets meer dan een reclame filmpje voor de ChristenUnie, aangezien de EO niets meer is dan een TV tak van de ChristenUnie. Reclame maken dat sekswerk slecht is, dat vrouwen dit alleen zouden doen als ze gedwongen worden, en dat degene die het vrijwillig doen gewoon knettergek en uitzonderingen zouden zijn. Dat is namelijk veel makkelijker dan het feit te accepteren dat seks helemaal niets bijzonders is, want dat zou namelijk een hoop mensen hun idee over seks aantasten, dat seks iets bijzonders en speciaals is.
Seks is gewoon seks, het is niets bijzonders. Het is net als lopen, zoenen of plassen. Het is niets bijzonders tot je het met iemand doet die bijzonder is voor jouw, en dat is wat seks speciaal maakt. Niet de seks zelf, maar de persoon waarmee je het doet! En aangezien er niets speciaals is aan mijn klanten, aangezien het gewoon klanten zijn, is seks met mijn klanten dus ook nooit bijzonder of speciaal. De enige seks die ik heb die speciaal is, is met mijn vriend. Seks met mijn vriend is compleet anders dan de seks die ik heb met mijn klanten, en geen klant ter wereld zou ooit ook maar in de buurt kunnen komen van wat ik met mijn vriend heb. Dat is wat het speciaal maakt!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Verschillende definities in de prostitutie
In de prostitutie zijn er veel definities die voor hetzelfde of soms voor verschillende dingen gebruikt worden. Dat is best verwarrend, en dat is waarschijnlijk ook het idee erachter van de mensen die dit gebruiken, aangezien ze op deze manier dingen kunnen beweren afhankelijk van welke definities te gebruiken. Eén van die definities is bijvoorbeeld mensenhandel, die men vaak verward met gedwongen prostitutie, wat niet correct is, aangezien mensenhandel veel meer omvat dan alleen gedwongen prostitutie. Mensenhandel houdt bijvoorbeeld ook uitbuiting in, iets dat weinig te maken heeft met gedwongen prostitutie. Toch zie je mensen vaak cijfers van mensenhandel gebruiken als ze het hebben over gedwongen prostitutie, om aan te tonen hoe 'slecht' de situatie wel niet is. Dus laten we eens wat duidelijkheid hierin scheppen om verwarring te voorkomen.

Een pooier
Wat mensen denken:
Een pooier is iemand die een prostituee dwingt of uitbuit. Een pooier is een slecht persoon en een crimineel.

De realiteit:
Een pooier is iemand die verdiend aan prostitutie. Dit kan iemand zijn die een prostituee dwingt of uitbuit, maar dat hoeft lang niet altijd het geval te zijn. Er zijn goede en slechte pooiers. Voorbeelden van goede pooiers zijn raamexploitanten, escortbedrijven, zelfs chauffeurs en beveiligers worden pooiers genoemd in de prostitutie.

Wat gaat er mis?
Eigenlijk, als mensen het hebben over een pooier, bedoelen ze vaak gewoon een mensenhandelaar. Maar omdat mensen het verschil niet weten tussen een pooier en een mensenhandelaar, gebruiken ze deze twee termen door elkaar. Ik gebruik ook vaak het woord pooier als ik spreek over mensenhandelaar, en eigenlijk doet iedereen dat op de Wallen, aangezien niemand de raamexploitant een pooier wilt noemen, het klinkt onbeleefd omdat er zo'n negatief sfeer om het woord heen hangt, omdat mensen het altijd gebruiken om een mensenhandelaar mee aan te duiden. Ook de politie spreekt altijd over pooiers als ze het hebben over mensenhandelaren, waardoor de buitenwereld denkt dat pooiers mensenhandelaren zijn, wat in realiteit natuurlijk niet klopt.
Het woord pooier is een neutrale term, er zijn slechte pooiers (mensenhandelaren) en goede pooiers (mensen die legale diensten verlenen aan prostituees). Maar aangezien het woord zo negatief wordt gebruikt, en men het vaak verward met mensenhandelaren, zijn er nog maar weinig mensen die het woord pooier in de neutrale term gebruiken, en bedoelen ze vaak gewoon mensenhandelaren.
Dit zorgt ook regelmatig voor spraakverwarringen in sommige discussies. Vaak zie je dan mensen botsen over pooiers en of ze goed of slecht zijn, omdat ze dus verschillende definities van het woord gebruiken. Je ziet dan dat één persoon de neutrale term pooier gebruikt, die het aan de stok krijgt met iemand die het eigenlijk heeft over een mensenhandelaar. Het gebruik van deze verschillende definities wordt vaak misbruikt door anti-prostitutie mensen om meer verwarring omtrent het woord te zaaien, om op die manier prostitutie slechter te laten lijken dan het in werkelijkheid is.

Een mensenhandelaar
Wat mensen denken:
Een mensenhandelaar is iemand die vrouwen verhandeld en vervoert van het ene land naar het andere land, en de dames de prostitutie in dwingt als seksslaven.

De realiteit:
Een mensenhandelaar is iedereen die iemand de prostitutie in dwingt OF een prostituee uitbuit. Mensenhandel is per definitie een misdaad.

Wat gaat er mis?
Mensen denken aan het woord mensenhandel of 'trafficking' in het Engels, en krijgen onmiddellijk het beeld van een vrouw die verkocht of 'verhandeld' wordt als een slavin of vervoerd wordt (zoals in het Engels trafficked). Dit beeld wordt versterkt door films en TV series zoals bijvoorbeeld Matroesjka's of de film Sex Trafficking, die vormen van mensenhandel laat zien, waarin meiden eigenlijk gewoon ontvoerd en verhandeld worden door criminelen om gedwongen in de prostitutie te werken. Dit beeld is wat is blijven hangen bij een hoop mensen als ze het hebben over mensenhandel, en ze beseffen niet dat ze het slechts over één specifieke vorm van mensenhandel hebben.
Mensenhandel houdt alles in waarin iemand gedwongen arbeid moet verrichten, dus niet alleen prostitutie maar alle vormen van arbeid. Daarom is mensenhandel ook niet alleen aan prostitutie gerelateerd, maar ook aan veel andere branches zoals bijvoorbeeld tuinbouw of huishoudelijke hulp. Mensenhandel houdt tevens alle vormen van uitbuiting in, wederom voor alle branches. Iedereen die dus is uitgebuit in een bepaalde branche is dus een slachtoffer van mensenhandel. Er zijn veel verschillende vormen van uitbuiting, van hevige vormen met geweld, tot mensen die andere mensen uitbuiten door te manipuleren of simpelweg misbruik te maken van hun kwetsbare positie.
Eigenlijk spreekt iedereen die het heeft over pooiers als slechte mensen niet over pooiers, maar hebben ze het eigenlijk over mensenhandelaren. Inderdaad zijn mensenhandelaren ook pooiers, maar niet alle pooiers zijn mensenhandelaren, en daarom zijn pooiers ook niet allemaal slechte mensen of crimineel.
Je zult mij ook vaak zien spreken over pooiers als ik mensenhandelaren bedoel, om de hele simpele reden dat mensen het dan kunnen begrijpen. Meeste mensen denken dat een pooier een mensenhandelaar is, en ik probeer simpelweg met een breed publiek te communiceren in bewoordingen die zij begrijpen. Daar bovenop komt dat op de Wallen zelf de meiden het ook over pooiers hebben als ze het over mensenhandelaren hebben, aangezien iedereen het vreselijk vind klinken als je de raamexploitant een pooier noemt. Ook weten veel sekswerkers zelf niet eens het verschil, waardoor er nog meer verwarring ontstaat over de definities. Deze verwarring wordt wederom gebruikt door de anti-prostitutie mensen om een verkeerd beeld neer te zetten van de problemen in de prostitutie.

Een loverboy
Wat mensen denken:
Een (vaak Marokkaanse of anderzijds buitenlandse) men die jonge meisjes (vaak tieners) tot prostitutie manipuleert om haar uit te kunnen buiten.

De realiteit:
Een loverboy is een techniek die sommige mensenhandelaren gebruiken. In plaats van een meid de prostitutie in te dwingen met geweld of haar met geweld uit te buiten, gebruikt de loverboy manipulatie en oplichtingstechnieken. Ze proberen hun slachtoffers te doen geloven dat ze verliefd zijn, en proberen op die manier de dame in kwestie te manipuleren om haar geld af te staan aan hem.

Waar gaat het mis?
De meeste mensen denken dat de loverboys zich richten op jonge naive Nederlandse meisjes, maar dat is niet helemaal waar. Dat soort type loverboys zijn meer het type jongens die een meisje niet de professionele prostitutie in duwen, maar eerder een ongeorganiseerd illegale vorm van prostitutie, waarin ze het meisje vaak haast part-time-achtig bijna als hobbyhoer laten werken, wat niet inhoudt dat het daarom makkelijker of minder erg voor die meisjes is.
De echte loverboys zijn echter veelal Albanese mannen, en die manipuleren een dame niet de prostitutie in, zij zoeken meiden uit die al in de prostitutie werkzaam zijn om te profiteren van de inkomsten als hun 'vriendje'. Hun tactiek komt er eigenlijk simpelweg op neer dat ze op zoek zijn naar naïeve sekswerkers, en de meiden verliefd proberen te maken op hun, om hen vervolgens uit te kunnen buiten. Ze beloven de meiden een prachtige toekomst met het geld dat ze 'samen' op zullen sparen, waarbij het geld in zijn zak beland. Loverboys gebruiken weinig geweld, en zullen zelden direct om geld vragen, ze zullen eerder proberen het meisje op het idee te laten komen om het geld aan hem te geven door middel van manipulatie.
De loverboy is dan eigenlijk ook niets meer dan een mannelijke versie van de golddigger. Toch, omdat we het over prostitutie hebben, moest men zo nodig een nieuwe definitie creëren om prostitutie negatief te belichten in deze. Maar eigenlijk is de loverboy precies hetzelfde als een golddigger, alleen in plaats van een blonde stoot die een oude rijke man geld afhandig probeert te maken, doet de mannelijke versie dit door gladde praatjes en zoekt hij vrouwen op die veel geld verdienen in een industrie die slecht beschermd wordt door de overheid.
Alle loverboys zijn mensenhandelaren, maar niet iedere mensenhandelaar is een loverboy. En loverboys zijn inderdaad ook pooiers, maar wederom, verreweg niet alle pooiers zijn loverboys. Een loverboy is niets meer dan één specifieke vorm van mensenhandel. Eigenlijk zijn loverboys niets meer dan profiteurs die profiteren van de inkomen van een ander.

Gedwongen prostitutie
Wat mensen denken:
Een meisje wordt met bruut geweld gedwongen door prostitutie door een pooier, ook wel bekend als mensenhandel.

De realiteit:
Gedwongen prostitutie is één specifieke vorm van mensenhandel. Niet alle mensenhandel is gedwongen prostitutie.

Wat gaat er mis?
Dit is waarschijnlijk het meest misbruikte misverstand door de tegenstanders van prostitutie. In bijna 90% van de gevallen zie je dat mensen mensenhandel gewoon gedwongen prostitutie noemen, waarbij ze voorbeelden van gedwongen prostitutie noemen, terwijl ze de cijfers van alle mensenhandel vormen hanterend.
Het probleem is natuurlijk dat gedwongen prostitutie slechts één vorm van mensenhandel is, en niet eens de meest voorkomende vorm. De meeste vormen van mensenhandel gaan over uitbuiting, en niet over gedwongen prostitutie. Maar door de cijfers van mensenhandel te gebruiken, probeert men vaak een verkeerd beeld neer te zetten over prostitutie door dit te benoemen als 'gedwongen prostitutie', waarbij ze de voorbeelden van de meest extreme vormen van gedwongen prostitutie gebruiken, terwijl ze de cijfers van mensenhandel hiervoor gebruiken.

Mensenhandel
Wat mensen denken:
Het verhandelen en/of vervoeren van een meisje van het ene land naar het andere land om haar in de prostitutie te dwingen als seksslaaf en daar uit te buiten.

De realiteit:
Iedere vorm van gedwongen arbeid of uitbuiting in elke industrie.

Waar gaat het mis?
Mensen denken vaak bij mensenhandel alleen maar aan gedwongen prostitutie. Maar mensenhandel vind lang niet alleen plaats in de prostitutie, maar ook veel andere branches. Denk bijvoorbeeld eens aan dwang arbeid in India, of vrouwen die uitgebuit worden in kledingfabrieken in derde wereld land, waar ze kleding maken voor jouw H&M of Forever21 kleding.
Mensenhandel is meer dan alleen een probleem in de prostitutie, toch zie je vaak dat mensen die schreeuwen dat er jaarlijks miljoenen slachtoffers zijn van mensenhandel, dat ze het alleen maar hebben over prostitutie alsof dat de enige industrie is waarin dit voorkomt.
Wat mensen zich ook vaak niet realiseren, is dat vaak slachtoffers van mensenhandel in landen zoals Cambodja of India vaak ex-prostituees zijn. Zij zijn ontvoerd van hun werkplek door hulporganisaties die hen willen 'redden uit de prostitutie' onder de noemer 'mensenhandel bestrijden'. Vice maakte recentelijk deze documentaire over deze sekswerkers die ontvoerd werden van hun werkplek door dit soort hulporganisaties.
De sekswerkers krijgen dan een keuze als de 'gered' zijn (of eigenlijk ontvoerd) van hun werkplek, en dat is of naar de gevangenis gaan voor prostitutie, of werken in een fabriek (over dwang arbeid gesproken). Natuurlijk is de keuze simpel, en kiezen de meeste meiden ervoor om in zo'n fabriek te werken boven een gevangenisstraf, om vervolgens later proberen te ontsnappen om terug te gaan naar hun werkplek in de prostitutie. 

Een ander probleem is de term mensenhandel op internationaal niveau, is het feit dat verschillende landen verschillende definities van mensenhandel hanteren. Dit zorgt ervoor dat vrijwillige sekswerkers in sommige landen geteld worden als slachtoffer, terwijl andere landen deze sekswerkers niet zien als slachtoffers, waardoor je de onderlinge verschillen onmogelijk goed kunt meten.
Een ander probleem is bijvoorbeeld dat Zweden zijn slachtoffers vaak aanmerkt als 'illegale immigranten', wat de verklaring is waarom Zweden zulke lage cijfers van mensenhandel heeft, en niet omdat er zo weinig slachtoffers zouden zijn, maar dus omdat Zweden dit verborgen probeert te houden voor de rest van de wereld om hun eigen Zweedse prostitutiemodel te verdedigen.
Het is daarom zinloos om de cijfers van verschillende landen van mensenhandel met elkaar te vergelijken. Verschillende landen gebruiken verschillende definities voor hetzelfde woord, waardoor er een vertekend beeld ontstaat.

Zoals je kunt zien zijn er veel verschillende definities die gebruikt worden om verschillende dingen te beschrijven, en vaak worden de verkeerde definities gebruikt. Soms gebeurd dat per ongeluk, bijvoorbeeld omdat iemand gewoon niet beter weet. Andere keren gebeurd dat bewust, en is het een poging om prostitutie negatief te belichten voor het publiek, in een poging prostitutie in een slecht daglicht te stellen en te verbieden.
Zoals ik al eerder schreef, vaak gebruik ik ook de verkeerde definities, maar dat doe ik bewust. Niet om mensen te verwarren, maar omdat ik dingen probeer uit te leggen aan een breder publiek die niet altijd op de hoogte is van de juiste definities. Dus vaak gebruik ik het woord pooier, terwijl ik het eigenlijk heb over een mensenhandelaar, maar dat doe ik dus simpelweg omdat mensen het zo beter snappen waar ik het over heb. Het draait dus allemaal om hoe ik met mijn lezers probeer te communiceren, en ik denk dat iedereen wel snapt over wie ik het heb. Maar het is wel eens fijn om dit soort dingen eens te verduidelijken voor mensen die zich hier niet bewust van zijn, van al die verschillende betekenissen en definities.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer


Waarom prostituees geen aangifte doen
Vaak als men praat over mensenhandel in de prostitutie, geeft men als reden waarom zo weinig meiden aangifte doen, dat de meiden bang zijn voor de pooiers. Dat is echter niet helemaal waar. Uiteraard zullen er gevallen zijn waarin de mensenhandelaar zo'n sterke invloed heeft over het slachtoffer, dat het slachtoffer bang is om aangifte te doen, dit zijn echter vooral de gevallen waarin er sprake is van gedwongen prostitutie.

Maar het merendeel van de mensenhandel zaken bestaat helemaal niet uit gedwongen prostitutie. Gedwongen prostitutie is bij lange na niet zo'n groot probleem als dat mensen denken. Al die hoge cijfers over mensenhandel komen maar bij één ding vandaan, en dat is van meiden die uitgebuit worden. Dat zijn dus meiden die niet gedwongen worden om in de prostitutie te werken, zoals zo veel mensen denken. Dit zijn meiden die dit werk vrijwillig willen doen, om veel geld te verdienen in de hoop op een beter leven. Niet dat hun leven nu zo vreselijk was, maar simpelweg omdat ze meer geld willen hebben dan dat ze tot nu toe konden verdienen.

Vaak noemen mensen die gedwongen door economische omstandigheden, en gebruiken ze deze redenering vooral bij dames uit Oost-Europa, meiden uit Roemenië zoals ikzelf, Bulgarije of Hongarije. Mensen die dit argument gebruiken proberen ook altijd om het te doen klinken alsof wij geen andere opties hadden. Maar laten we eerlijk zijn, er zijn genoeg opties, en in plaats van prostitutie als het 'probleem' te zien, probeer het eens als een oplossing te zien tegen armoede.
Maar, meiden zijn helemaal niet gedwongen door economische omstandigheden. De meeste meiden hadden een prima leven in hun thuisland. Het probleem is alleen dat ze gewoon meer willen, ze willen niet een normaal leventje leiden, ze willen een classy lifestyle, ze willen meer, meer geld. En simpelweg de makkelijkste manier om dat voor elkaar te krijgen is met prostitutie. Er is geen beroep ter wereld waar de eisen zo laag zijn, om zoveel geld te kunnen verdienen, en dat is precies de reden waarom zo veel meiden vanuit Oost-Europa hier naartoe komen om dit beroep te doen.

Het probleem is echter, zoals ik al eerder heb verteld, dat de levensstandaard tussen Oost- en West-Europa behoorlijk veel verschilt. In Oost-Europa kun je prima leven van het salaris wat je daar verdient, maar in vergelijking met West-Europa valt het in het niets. Dus als meiden beslissen om naar West-Europa te komen om in de prostitutie te werken, hebben ze een probleem. Een geld probleem, maar ook een taalprobleem en een immigratie probleem.
Hoe kom je van een arm land naar een rijk land als je niet genoeg geld hiervoor hebt? Hoe zorg je voor een verblijfplaats als je de taal niet spreekt? Helemaal als je na gaat dat veel huiseigenaren enorm terughoudend zijn om hun huis te verhuren aan een prostituee, ondanks het feit dat het gewoon een legaal beroep hier is. En hoe regel je al het papierwerk zonder een expert te zijn in het bureaucratische Nederlandse systeem?

Bij gewone immigratie processen worden deze dingen vaak geregeld door het bedrijf dat hun inhuurt om hier te komen werken. Zij zorgen dan voor huisvesting, helpen je met het papierwerk, geven je evt. een voorschot op je salaris. Maar aangezien bijv. raamprostituees zelfstandig ondernemers zijn, is er niemand die dit soort zaken voor hen regelt. En dit is dus waar de mensenhandelaren in het verhaal komen. De meeste meiden zien hen echter niet als mensenhandelaren, en waarom zouden ze? Deze mensenhandelaren zijn eigenlijk niets meer dan uitzendbureau's die de meiden helpen met een financieel voorschot, zodat ze genoeg geld hebben om hier alles op te zetten, ze helpen ze de reis te regelen, huisvesting, zelfs het papierwerk. En in ruil daarvoor vragen ze betaling. Soms is dit een vast bedrag, soms is dit simpelweg de onkostenvergoeding met een klein extra bedrag voor hun diensten, en soms is dit een 50/50 deal.

De 50/50 deal is de meest voorkomende. De deal is eigenlijk heel erg simpel. Zij regelen alles voor je, en jij betaalt gedurende je verblijf hier 50% van jouw inkomen voor hun diensten. Sommige mensen noemen dit crimineel, voor de wet heet dit mensenhandel. Toch, grappig genoeg, zijn er veel mensen in dit land die precies dezelfde deal maken voor hun baan, en is dit ineens compleet legaal. Dan heten deze mensenhandelaren ineens een uitzendbureau, waar Nederland er velen van heeft met Randstad Uitzendbureau als één van de grootste voorbeelden. Deze uitzendbureau's helpen je een baan te vinden, sommige uitzendbureau's helpen je zelfs met de immigratie, en ongeveer 50% van het salaris gaat naar het uitzendbureau toe. Mijn vriendje heeft hier ook ervaring mee, net zoals vele jonge mensen denk ik. Jarenlang heeft hij via een uitzendbureau gewerkt. Het bedrijf waar hij bij werkte betaalde 50% van zijn salaris aan het uitzendbureau, en de andere 50% ging naar hem zelf toe. Waarom krijgt hij slechts 50% van wat het bedrijf voor hem betaalt? Omdat de rest dus naar het uitzendbureau gaat. Is dit nu zo verschillend van die 50/50 deal die vele meiden doen om hier te komen werken?

Dus er is een reden waarom de meiden de noodzaak niet zien om hiermee naar de politie te gaan. Waarom zouden ze immers aangifte willen doen tegen de mensen die hen hebben geholpen? Wat heeft de overheid en de politie gedaan om hen te helpen? Wat voor hulp hebben ze ooit van hen ontvangen? Helemaal niets!
Dus waarom zouden ze problemen willen veroorzaken voor de mensen die hen hebben geholpen? Helemaal als je bedenkt dat er geen andere opties zijn? De overheid helpt ons niet, maar deze mensen wel. Ja, dan betaal je dus 50% van je inkomen aan hun, maar aangezien de overheid geen andere mogelijkheden biedt, wat voor keus heb je dan? Bovendien, uitzendbureau's doen exact hetzelfde, dus waarom is het hier ineens illegaal? Alleen omdat het om prostitutie gaat?

Maar zelfs als er wel problemen zijn, is de politie niet erg behulpzaam. Recent ben ik een meid tegen gekomen die problemen had en mijn hulp inriep. Ze werkte hier reeds enkele maanden toen er op een dag een man langs haar raam kwam, hij eiste dat zij hem zou betalen. Eerst dacht ze dat hij een grap maakte en wuifde hem weg. Maar hij bleef maar terug komen, en hij begon haar ook te bedrijven. Hij bedreigde haar keel door te snijden als zij hem niet zou betalen. Dus belde ze de politie op. Slim, toch?
Ze wachtte tot de politie erbij was, en de man bleef bij haar raam staan. Toen de politie er eenmaal was gingen ze met haar in haar kamer om te praten over wat er aan de hand was. En wat gebeurde er toen? De politie nam het meisje mee, en liet de man gewoon gaan. Ze namen het meisje mee naar een opvangplaats voor slachtoffers en sloten haar daar 3 dagen lang op! Is dit hoe we tegenwoordig mensenhandel en pooiers bestrijden? Door de slachtoffers op te sluiten? En het ergste van alles is dat ze de pooier gewoon hebben laten lopen!

Na 3 dagen werd ze vrijgelaten uit de opvang, en wou ze weer terug naar haar werk gaan. Dat was echter makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn raamexploitant moest haar weigeren. Ze was nu immers officieel een slachtoffer van mensenhandel, en als mijn exploitant aan haar een raam verhuurde, dan zou mijn exploitant de vergunning kunnen kwijtraken.
Zonder een werkplek en daarom zonder inkomen, had het meisje hulp nodig. Dus belde de raamexploitant mij op om mij om hulp te vragen. Samen met haar ben ik toen op zoek gegaan naar een oplossing via verschillende van mijn contacten. Uiteindelijk wist één van mijn goede contacten haar te helpen, door wat politieke druk op de zaak uit te oefenen, waarop mijn raamexploitant een brief ontving waarin stond dat hij haar gewoon een raam kon verhuren, zonder het risico zijn vergunning kwijt te raken.

Dus nog even in het kort. Een meid is in de problemen. Een pooier eist geld. Wie moet hier gestraft worden en wie moet hier geholpen worden? Je zou toch zeggen de meid, toch? Toch is het enige wat er gebeurde, is dat de meid in de problemen kwam, dankzij de politie, en de pooier kwam er zonder kleerscheuren vanaf.
Het meisje vertelde me nadien dat ze al twijfelde of ze de politie wel in moest schakelen. 'Ik kom er vast mee in de problemen', zei ze tegen me. En helaas had ze daar compleet gelijk in. En dit is exact één van de redenen waarom meiden de politie er liever niet bij hebben, want ze doen gewoon niets, behalve jouw in de problemen helpen in plaats van de pooier!

Begrijpelijk kon het meisje de zaak niet laten rusten. En waarom zou ze? Zij was niet de crimineel, zij was het slachtoffer, toch sloten ze haar voor 3 dagen op en niet hem! Dus stapte ze wederom naar de politie toe om aangifte te doen tegen de pooier. Goed, toch?
Dat dacht je! Eenmaal op het politiebureau vertelde de agent haar, dat als ze aangifte wou doen tegen deze man, dat ze zou moeten stoppen met dit werk. Met andere woorden, ze kan geen aangifte doen tegen deze pooier als ze in de prostitutie blijft werken. Blijkbaar is er één of andere domme regel waarin staat dat als je aangifte wilt doen tegen een pooier in een zaak die minder dan 3 maanden terug speelde, dat je dan dit beroep niet meer mag doen voor die periode. Kortom, het is dus of 3 maanden wachten voordat ze aangifte kan doen, waarin de pooier tijd heeft om de benen te nemen, en al het bewijs weggewerkt kan worden, or je moet stoppen met werken om achter hem aan te gaan.
Ik denk dat het vanzelfsprekend is dat weinig mensen aangifte zouden doen als ze hun baan daardoor kwijt raken. Natuurlijk bied de politie je wel van alles aan als je wilt stoppen met werken. Ze bieden je een verblijfplaats aan (vermoedelijk een opvang plaats voor slachtoffers), maar daar wilt ze niet naar terug, daar komt ze net vandaan! En laten we eerlijk zijn, hoeveel mensen zouden hier hun huis verlaten alleen om een crimineel achter de tralies te krijgen? Helemaal als ze je bij zo'n 'opvang' opsluiten alsof jij een crimineel bent.
Maar je appartement van 1500 euro per maand betalen zonder beroep is onmogelijk, zelfs al krijg je geld van de overheid is dat niet voldoende. Bovendien, stoppen met werken betekend dat ze geen geld kan sparen, wat dus het hele doel van dit werk was, waardoor ze haar plannen dus uit moet stellen. Dus uiteraard weigerde ze dat, wat betekent dat ze dus geen aangifte kan doen tegen hem op dit moment.

En nu zijn er nog steeds mensen die zich afvragen waarom meiden geen aangifte doen tegen hun pooier? Wat voor wereld leven we in, waarin slachtoffers opgesloten worden en de daders gewoon met rust worden gelaten? Waarin slachtoffers geen aangifte kunnen doen, tenzij ze stoppen met werken? Waarin de politie je niet wilt helpen om de daders te pakken?
Het is zo vreemd, helemaal als je je bedenkt dat er zo'n hetze is omtrent mensenhandel, en de maatregelen die politici allemaal nemen om ervoor te zorgen dat politie dit harder kan bestrijden. Ik bedoel, neem nu bijvoorbeeld dat nieuwe plan om klanten van slachtoffers te vervolgen. Ik heb hierover met Tweede Kamerleden gesproken. Zij verzekerde mij dat deze nieuwe wet alleen van toepassing is op verdachte omstandigheden, waardoor automatisch (volgens hun) legale plekken niet onder vallen, zoals bijvoorbeeld de Wallen in Amsterdam, aangezien dat legaal is en daardoor niet een verdachte omstandigheid is. Volgens hen is deze wet alleen van toepassing op erg verdachte omstandigheden, en aangezien je er als klant vanuit mag gaan dat een meid op de Wallen goed zit, is dat volgens hun niet een verdachte omstandigheid.
Ik wil het nog wel eens in de realiteit zien, want het zou niet de eerste keer zijn dat een wet anders uitpakt dan dat de beleidsmakers voor ogen hadden.

Maar neem nu zo'n zaak als deze. Een klant gaat naar een meid die onder verdachte omstandigheden werkt. Hij weet dat zij een slachtoffer is, en meldt dit bij de politie. De politie kan echter niets doen totdat de meid zelf aangifte doet. En we weten allemaal dat zij de politie niet vertrouwd (zie het verhaal hierboven waarom). Maar laten we er nu eens vanuit gaan dat ze de politie wel vertrouwd, en wel aangifte wilt doen. Dan zou de politie haar moeten vertellen dat ze 3 maanden lang niet mag werken als ze aangifte wilt doen, wat voor haar een reden is om geen aangifte te doen, waardoor er dus uiteindelijk niets mee gebeurd.
Kortom, helpt deze nieuwe wet mensenhandel te bestrijden? Nee! Red het meiden? Nee! Doet het überhaupt iets? Nou, eigenlijk niet zo veel. Sterker nog, de beleidsmakers zelf hebben al toegegeven dat deze wet slechts op een zeer beperkt aantal mensen van toepassing zal zijn. Toch is de impact van deze nieuwe wet enorm, aangezien het enorm veel klanten afschrikt, dat het eindresultaat voor zowel vrijwillige sekswerkers als voor slachtoffers alleen maar negatief is. Op geen enkel punt helpt deze nieuwe wet de slachtoffers van mensenhandel. Het enige wat deze nieuwe wet doet, is een hoop klanten weg jagen, onze industrie beschadigen en ons inkomen negatief beïnvloeden. En voor wie, voor wat? Voor een handjevol klanten per jaar? Als we het al kunnen bewijzen! Want zelfs die paar zaken per jaar waar we het dan over hebben, moesten ook de beleidsmakers bekennen, zullen heel erg lastig worden om te bewijzen.

Dus wat gaat deze nieuwe wet doen? Eigenlijk niets. De paar zaken per jaar waarop deze wet van toepassing is zijn verwaarloosbaar, en bovendien moeilijk te bewijzen in de rechtszaal, om überhaupt effect te hebben. De wet bestrijdt bovendien mensenhandel niet. Maar nog belangrijker is, dat deze nieuwe wet helemaal niet helpt, zolang andere wetten meiden weerhouden om aangifte te doen tegen hun pooier.
Waarom gooien ze deze nieuwe wet niet in de prullenbak, die toch nauwelijks effect heeft, en alleen grote groepen klanten weg jaagt, en waarom gaan ze zich niet eens richten op het helpen van de slachtoffers, in plaats van meer meiden in de problemen te brengen? Waarom doen ze niets iets aan de politie die slachtoffers ervan weerhouden om aangifte te doen? Waarom doen ze niets aan het opsluiten van slachtoffers in plaats van pooiers?
Ik weet wel waarom. Omdat pooiers opsluiten de prostitutie niet bestrijd, maar klanten strafbaar stellen wel. Het is ze helemaal niet te doen om de slachtoffers, ze willen gewoon minder prostitutie. Als ze zich echt zo druk zouden maken om al die slachtoffers, dan zouden ze niet achter de klanten aan gaan zitten, maar achter de pooiers. De klanten zijn niet de pooiers, dat zijn de mensenhandelaren. Arresteer hun, en niet onze klanten of de meiden zelf!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer