To be, or not to be (een slachtoffer)
Vandaag was er een geweldig artikel van Asha ten Broeke in de Volkskrant over slachtoffers en de waarheid over hun beweringen. Laat me eerst even voorop stellen dat noch ik, nog iemand anders denk ik, twijfelt over het bestaan van mensenhandel, uitbuiting of gedwongen prostitutie.
Maar ik ken ook een andere kant. Meiden die zulke verhalen gebruiken voor andere doeleinden. Meiden die niet echte slachtoffers waren, die niet uitgebuit werden, of gedwongen werden tot prostitutie, maar dit wel beweerden voor hun eigen redenen.

Eén van hen was één van m'n beste vriendinnen. Een Bulgaarse meid, we hebben een jaar lang samen gewoond, en ze was de enige meid die werkte op de Wallen die ik helemaal vertrouwde om met alles over haar te kunnen praten. En dat was wederzijds, zoals ik haar vertrouwde, vertrouwde zij mij.
Ze kwam hier in 2008 om in de prostitutie te werken. Uit armoede? Niet echt, haar ouders kochten voor haar een appartement en een auto voor haar 18e verjaardag. Tot zo ver dus de armoede. Eerlijk gezegd snap ik ook niet helemaal waarom ze voor dit beroep koos, aangezien ze het niet voor het geld hoefde te doen. Maar ik denk dat sommige mensen gewoon nooit genoeg van iets kunnen hebben.

Ze had aan haar familie vertelt dat ze in Italië in een restaurant werkte. Eén keer in de zo veel tijd ging ze dan ook naar Italië toe, huurde ze kort even een appartement, maakte wat foto's voor op Facebook, en soms kwam haar broer haar daar bezoeken, om de schijn op te houden dat ze daar woonde en werkte.
Haar vriendje heeft haar beroepskeuze nooit echt geaccepteerd. En na een paar jaar trok hij het waarschijnlijk niet meer, en wou hij dat ze zou stoppen met werken. Sterker nog, als ze niet zou stoppen met prostitutie, dreigde hij de relatie voorgoed te beëindigen.

Dus besloot ze in 2012 te stoppen en terug naar huis te gaan met haar vriend. Een maand later was ze echter alweer terug in Amsterdam. Ze zei tegen haar vriendje dat ze mij een bezoekje kwam brengen, maar in realiteit kwam ze om terug de prostitutie in te gaan. Ik had toen net met mijn vriend en we woonde net een paar weken met hem samen, toen ze bij ons in kwam wonen totdat ze weer een appartement voor zichzelf had gevonden. Samen met mijn vriend waren we getuige van wat er volgde.
Want dit stiekeme gedoe achter de rug van haar vriend om duurde niet land, want een paar weken later kwam hij erachter dat ze weer in de prostitutie aan het werk was. Ze kregen ruzie erover, en gingen uiteindelijk uit elkaar. Waarom? Omdat ze de prostitutie boven haar vriendje verkoos. Tot zo ver dus de bewering dat niemand voor prostitutie zou kiezen als ze een andere keus hadden dus.

Wat later ging ze weer even terug naar Bulgarije. En toen werd het link. Want op een dag liet ze daar haar laptop open staan, en stuurde iemand haar een chat berichtje, een vriendin van haar op de Wallen. Haar broer zag het berichtje, en besloot wat terug te sturen, en kwam toen achter de waarheid: ze werkte in de prostitutie in Amsterdam.
Nu zat ze in een lastige situatie. Haar leugentje dat ze woonde en werkte in Italië was uiteen aan het vallen, en ze moest snel iets nieuws bedenken. Dus besloot ze toe te geven dat ze in de prostitutie in Amsterdam werkte. Maar omdat ze bang was dat haar ouders en haar broer haar zouden veroordelen hiervoor, besloot ze haar ex-vriend hiervan de schuld te geven. Hij zou haar hebben gedwongen om dit te doen, beweerde ze tegen hen.

Het is makkelijker om de slachtofferrol te spelen, dan om de waarheid toe te geven die veel mensen niet zullen accepteren. Als je beweert een slachtoffer te zijn dan ontvang je van iedereen veel liefde en steun, als je de waarheid vertelt dat je zelf voor dit beroep koos, dan veroordelen mensen je op je keuze voor dit beroep en wordt je vaak buitengesloten, ook door familie en vrienden.
Feit is dat het stigma op sekswerk ervoor zorgt dat meiden liegen over de waarheid. Niet de 'waarheid' dat ze gedwongen werden tot prostitutie. Maar de waarheid dat ze er zelf voor kozen. Dat is een lastigere waarheid voor mensen om te accepteren dan het idee dat iemand slachtoffer is geworden, en dat zorgt ervoor dat de slachtofferrol spelen beloond wordt met liefde en steun, terwijl de waarheid dat je zelf voor de prostitutie koos ertoe leidt dat mensen je uit je familie en vriendenkring verbannen.

Natuurlijk is niet ieder slachtoffer een leugenaar, en dat is ook niet wat ik hier wil beweren. Er zijn genoeg slachtoffers die echt slachtoffer waren van dwangarbeid en uitbuiting in de prostitutie. Dat komt absoluut voor. Maar wees je er wel van bewust dat niet iedereen die beweert een slachtoffer te zijn ook écht een slachtoffer is. Vaak is het makkelijker om te beweren dat je een slachtoffer was, dan te vertellen dat je er zelf voor koos.
Ik zag niet dat alle verhalen over mensenhandel leugens zijn. Ik zeg alleen maar dat mensen wellicht iets kritischer moeten kijken naar de verhalen die we horen over mensenhandel, en best wat kritischer mogen kijken naar wat slachtoffers beweren.

Dit klinkt misschien hard, en het moet vast vreselijk zijn voor een echt slachtoffer dat men soms aan je verhaal twijfelt, alleen maar omdat er meiden zijn die een nep verhaal ophangen om het stigma te ontwijken. Maar helaas kunnen we er niet zo maar vanuit gaan dat wat een zelfverklaard slachtoffer beweert ook altijd 'de waarheid' is. Kijk eens wat beter naar het verhaal, wees iets kritischer. Het zou niet de eerste keer zijn dat een slachtoffer achteraf gelogen blijkt te hebben, of dat nu voor financieel gewin is zoals Somaly Mam en Maria Mosterd deden, of simpelweg om het stigma van sekswerk te ontwijken zoals mijn Bulgaarse vriendin deed.

Wellicht dat als er niet zo'n groot stigma op sekswerk lag, dat mijn Bulgaarse vriendin gewoon de waarheid had kunnen zeggen, in plaats van haar ex-vriend te beschuldigen dat hij haar zou hebben 'gedwongen', terwijl het eigenlijk andersom was. Wellicht dat als er niet zo'n stigma op sekswerk lag, dat er minder reden zou zijn voor sekswerkers om valse beweringen te maken dat ze slachtoffer zouden zijn geweest van mensenhandel, waardoor politie en justitie minder tijd aan hun hoeven te besteden en meer tijd kunnen besteden aan de echte slachtoffers.

Dit is weer zo'n voorbeeld van hoe het stigma op sekswerk bepaald niet helpt in de strijd tegen mensenhandel. Meiden die valse beweringen maken slachtoffer te zijn geweest vanwege het stigma, maakt het alleen maar moeilijker en ondoorzichtiger om de echte slachtoffers te vinden. Dit verhaal is daar slechts één voorbeeld van, maar ik ken meer meiden die exact hetzelfde hebben gedaan om te voorkomen dat ze gediscrimineerd zouden worden om hun beroepskeuze. Ik ken zelfs een paar jongens die hiervoor in de gevangenis zijn beland, alleen maar omdat hun (ex-)vriendinnetjes valse beweringen over hun deden.

We moeten de échte slachtoffers helpen, maar het stigma op sekswerk zorgt ervoor dat sommige sekswerkers valse beweringen maken dat ze ook slachtoffer zouden zijn geweest alleen maar om aan de gevolgen van het stigma te ontsnappen. Dit vertroebelt de kijk op de echte problemen van mensenhandel, en maakt het alleen maar moeilijker om de echte slachtoffers te vinden, wanneer er tijd wordt besteed aan zogenaamde 'fake' slachtoffers die aan het stigma proberen te ontsnappen.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Jojanneke in Bulgarije
Ik heb niet gereageerd op de laatste twee afleveringen van Jojanneke, aangezien ze óf meer gingen over slachtoffers van lang geleden, en ik daarom niet de noodzaak zag om daarop te reageren, of over illegale prostitutie gingen. Maar aangezien Jojanneke haar klacht gaat over de legalisering van prostitutie, snap ik echt niet waarom ze steeds de illegale prostitutie er steeds bij blijft betrekken, met loverboys die tienermeisjes op de straat laten werken. Dat is dus illegaal, en dat heeft dus niets met de legalisering te maken. Eigenlijk is het meer een soort voorproefje van wat je zou krijgen als Nederland het niet gelegaliseerd had.

Dus gaan we het nu hebben over de laatste aflevering van Jojanneke, die gaat over Oost-Europese prostituees. Of althans, dames die vroeger prostituees zijn geweest, want we zien wederom geen werkende meiden meer in deze aflevering. De enige nog werkende meiden die zagen we in de eerste aflevering, en de meeste van hen werkte niet eens in Amsterdam, bovendien sprak ze met slechts één Oost-Europese dame. Want ook deze aflevering zien we (wederom) alleen maar ex-slachtoffers.

Je zou dit op twee manieren kunnen beredeneren. Of ze heeft geen andere meiden kunnen vinden om mee te praten, omdat die allemaal slachtoffer zijn. Of Jojanneke heeft maar met een paar werkende meiden gepraat, omdat ze liever de focus wilt leggen op de misstanden in plaats van op de realiteit op dit moment. Het maakt mij niet uit hoor, maar misschien had je dan gewoon je TV show anders moeten noemen. Hier zijn wat ideeën:

"Jojanneke gedwongen in de prostitutie"
"Jojanneke laat hetzelfde zien wat we al gezien hebben"
"Jojanneke toont één kant van de medaille"
"Jojanneke in de EO versie van prostitutie (gecensureerd dus)"
Of mijn persoonlijke favoriet:
"Jojanneke steunt christelijke politici"

Deze aflevering zagen we: Lina (hetzelfde meisje dat we 2 jaar geleden al zagen bij BNN), wat oud slachtoffers die niet in Nederland werkzaam waren, een recente zaak die aantoont dat dit soort dingen nog steeds voorkomen en de politie daar ook mee bezig is (pooier verbod is overbodig dus) en een pooier die zo succesvol was dat hij nog steeds z'n gebit niet heeft laten repareren met alle miljoenen die hij verdient heeft en nog steeds in het armste gedeelte van Sliven woont in een armoedig huisje.

Toen ik naar Jojanneke haar programma keek moest ik ineens denken aan hoe ik een docu zou maken over het verkeer in Nederland. Nee, over het vervoeren van slachtoffers, maar verkeer zoals in auto's en snelwegen en dergelijken! Ik noem het "Felicia in het Verkeer".
In de TV show beweer ik te onderzoeken hoe veilig het verkeer in Nederland is door, vooral dronken automobilisten te interviewen, illegale straatracers te interviewen en slachtoffers van auto ongelukken te interviewen. Mijn soundtrack bestaat uit de meest irritante soundtrack ooit, met zenuwachtige muziek zelfs op moment dat er niets schokkends te zien valt, alleen maar om het schokkend te laten lijken. En verder interview ik nog 4 'gewone' bestuurders, waarbij ik probeer te suggereren dat ze vaak net even te diep in het glaasje hebben gekeken voordat ze gaan rijden.

Als ik niet beter zou weten, zou ik zweren dat Jojanneke opgegroeid was in China of Noord-Korea, aangezien ze perfect de kwaliteiten van propaganda beheerst. Slechts één kant van de medaille laten zien, en dan beweren dat dit de hele medaille is. De paar keren dat we een klein beetje van de andere kant van die medaille zien, doen we snel af als 'verdacht', door suggestieve vragen te stellen en een suggestieve voice-over er overheen te plaatsen.

Waar ik me erg aan stoorde in deze laatste aflevering waren twee dingen. Wederom proberen ze het te laten lijken alsof Oost-Europa de armoedigste plek op aarde is, door één van de twee Roma wijken in Sliven (Bulgarije) te bezoeken, en dat te presenteren als 'de plek waar onze prostituees vandaan komen', terwijl de meeste meiden op de Wallen bijvoorbeeld niet eens Roma zijn.
Ik hoor vaker deze domme opmerking voorbij komen, dat Nederland vol zou zitten met Roma in de prostitutie. Nu weet ik natuurlijk niet hoe het zit met prostitutie in de rest van het land, maar op de Wallen is dit zeker niet het geval. Sterker nog, van alle meiden die ik ken, ken ik slechts één meisje en die is nog maar half Roma. Dus óf de Wallen is de uitzondering op deze regel (vreemd, want de meeste verhalen gaan altijd over ons), óf dit is gewoon onzin, omdat mensen hier niet eens weten hoe Roma uit Bulgarije en Roemenië eruit zien.
Dus om het even duidelijk te maken, dit zijn Roma:


En dit zij normale Bulgaarse mensen:

Het verschil? Het is makkelijk om te zien. Roma zijn donker. Hun huidskleur is bruin, net zo bruin als de mensen uit India, en ze hebben ook meer gelijkenissen in hun gezicht met mensen uit India dan met mensen uit Bulgarije of Roemenië. Dat is ook niet vreemd, aangezien Roma oorspronkelijk uit Noord-India komen heel lang geleden. Roma zijn daarnaast vaak te herkennen aan hun slechte gebit (sorry, het is gewoon zo).
Ga nu maar eens 1000 klanten op de Wallen in Amsterdam vragen, welke van deze twee het meeste lijkt op de meiden die zij bezoeken? Is dat foto A, de Roma? Of foto B de Bulgaarse, die qua uiterlijk ook vrij veel lijken op Roemeense meiden? Laat me raden: je vond die vrouw uit foto B wel wat lijken op de dames die op de Wallen staan, toch? Laat je bevindingen maar achter in de reacties onderaan deze post!

Dus, nu die onzin ook eens uit de weg geruimd is. Laten we het eens hebben over Sliven. Volgens Jojanneke één van de armste steden van Bulgarije, bijna een hel voor al die mensen die daar wonen. Waardoor je er bijna in gaat geloven dat er geen ontsnappen uit deze hel is, behalve door in de prostitutie te gaan werken.
Even terug naar de realiteit. Want wat Jojanneke ons liet zien van Sliven was erg selectief. Mooie huizen werden omschreven als 'villa's van de pooiers', en de twee wijken in Sliven waar Roma wonen werden gepresenteerd alsof dat de situatie voor de doorsnee Bulgaar is, met natuurlijk zoals altijd een paard en wagen om dat nog eens te onderstrepen. Ze doen vaak precies hetzelfde met Roemenië, en zelfs de plek waar ik vandaan kom. Altijd op zoek naar de armste wijken, inclusief zo'n stom paard en wagen die alleen de Roma gebruiken, en dat presenteren alsof dit de normale situatie van de gemiddelde Roemeen is. Altijd maar weer proberen om ons zo arm te laten lijken, alsof onze huizen eruit zouden zien als Afrikaanse hutjes uit derde wereld landen.

 

 

 

Hier zijn wat willekeurige plaatjes van Sliven, die niet zijn gemaakt in de 'Hollandse wijk'. Zoals je kunt zien is het niet zo 'arm' als ze het proberen te laten lijken. En exact hetzelfde geldt voor veel plekken in Roemenië, zoals bijvoorbeeld ook voor mijn woonplek in Roemenië.

Roma presenteren als representatief voor Sliven, of iedere Bulgaarse of Roemeense plek, is complete onzin. De meeste meiden die hier werken zijn niet eens Roma, en hun woningen in hun thuisland zien er ook zeker niet zo uit. Hoe ik dat zo zeker weet over Sliven? Nou, omdat een paar van mijn beste vriendinnen geboren en getogen in Sliven zijn, daarom! En wat deze documentaire laat zien, was wederom de armste wijk laten zien, en dat presenteren alsof de dames hier uit zo'n situatie vandaan komen. En dan vervolgens ook nog eens villa's filmen en beweren dat dit de 'Hollandse wijk' is, omdat er zo veel pooiers zouden wonen die deze villa's hebben gekocht met geld verdiend met prostitutie uit Nederland.

Het grappige is dat er niemand anders bericht over deze 'Hollandse wijk' van pooiers, behalve de Nederlandse media. Zelfs de meiden uit Sliven die ik gesproken heb, hebben hier nog nooit van gehoord. Dit is een mythe. Alleen omdat er veel villa's daar staan, en veel meiden uit Sliven hier in de prostitutie werken, betekent niet automatisch dat al die villa's van pooiers zijn. Dit gerucht gaat nu al een tijdje rond, en is niets meer dan een mythe.
Als de mythe immers waar zou zijn, dan zou iemand moeten weten dat die huizen van pooiers zijn, betaalt met geld verdiend uit de prostitutie in Nederland. Diegene zou daar dan toch enig bewijs van moeten hebben. Maar als dat bewijs er zou zijn, dan zouden deze pooiers allang in de gevangenis zitten, en het huis verkocht worden om het slachtoffer mee te compenseren, aangezien dit bewijs van uitbuiting zou zijn.

Jojanneke laat slechts één kant van het verhaal zien, gemanipuleerd en verdraaid om het te laten lijken alsof dit representatief zou zijn voor onze gehele branche. Ze gebruikt bijna alleen maar slechte voorbeelden en presenteert dit aan haar publiek als de realiteit voor de meeste mensen in de gehele branche. Dat, of ze heeft haar documentaire de verkeerde naam mee gegeven, want dan had ze het moeten noemen: "Jojanneke onderzoekt mensenhandel", want dat is voornamelijk wat ze heeft laten zien.
Dit was geen documentaire over prostitutie, dit was een docu over mensenhandel. En het vervelendste deel is nog wel dat er altijd een hooggeplaatste eikel domme uitspraken doet, zoals in dit geval Warner ten Kate, die beweert dat volgens het OM 70% van de prostituees onder dwang zou werken, ondanks het feit dat hij dit op geen enkel goed onderzoek heeft gebaseerd of hier zelf onderzoek naar heeft gedaan.

Ja, mensenhandel komt voor, niemand heeft ooit beweerd dat dit niet zo was. Er worden meiden uitgebuit, en er worden meiden gedwongen tot prostitutie. Dat weten we al. Als je niet zo veel tijd had besteed aan domme reportages te maken voor Pownews destijds, dan had je wellicht kunnen zien dat mensen in Nederland al jarenlang niet meer denken dat prostitutie staat voor 'blijheid, vrijheid', al sinds de zaak van Saban B. in 2008 niet meer.
Niemand in Nederland leeft nog met het idee dat gedwongen prostitutie en uitbuiting hier niet voor zou komen. Maar jouw éénzijdige documentaire, doet het lijken alsof bijna alle (of in ieder geval 70% van de) prostituees gedwongen zouden worden, is absolute onzin.

Je brengt niets nieuws op te tafel, maar herhaalt dezelfde onzin, en gebruikt dezelfde slachtoffers die we al talloze keren eerder op de TV hebben gezien met wederom een éénzijdige belichting, zoals bijvoorbeeld ook Eveline Hölksen van Free A Girl deed, of één van de vele andere moraalridders en geldbeluste organisaties ons al hebben laten zien. De wereld van prostitutie presenteren als een wereld van lijden, onderdrukking en zieligheid.
Je hebt gefaald om het debat over de misstanden op gang te brengen, aangezien dit debat jaren geleden al was begonnen, nadat de verhalen over Saban B. aan het licht kwamen. Sindsdien hebben we diezelfde plaat iedere keer opnieuw horen draaien, waarbij men alleen maar praat over de misstanden, maar zonder de stem van de sekswerkers zelf hierin.
Jij bent gewoon hier nog zo'n voorbeeld van, die vooral slachtoffers aan het woord laat en dit presenteert als maatgevend voor de gehele industrie, terwijl je hevig knipt in de paar sekswerkers die je wel aan het woord laat om ze zielig te laten lijken, en waardoor nauwelijks hun eigen stem naar voren komt dat ze niet zielig zijn en ook niet gered hoeven te worden.

Je hebt gefaald in alles wat je probeerde te doen. Je doel om een pooier verbod te krijgen is nu al afgeschoten door de Nationaal Rapporteur Mensenhandel. Je doel om 'te bewijzen' dat de legalisering van prostitutie 'is mislukt', heeft een boemerang effect veroorzaakt waardoor sekswerkers een stem hebben gekregen in de media. En je doel om om te 'bewijzen' dat de legalisering van prostitutie 'mislukt' is heeft een boemerang effect gehad en sekswerkers een podium in de media gegeven. En je doel om Nederland wakker te schudden over mensenhandel in de prostitutie kwam jaren te laat, aangezien de zaak van Saban B. dat al deed in 2008. Je docu is niets nieuws onder de zon, en ik ben echt teleurgesteld, ik had verwacht dat je nog een stapje verder zou gaan dan dat we tot nu toe gezien hadden, maar in plaats daarvan herhaal je dezelfde onzin in een nieuw jasje. Dat veranderd niets aan het feit dat het nog steeds dezelfde onzin is, Jojanneke!

Wat sekswerkers en slachtoffers nodig hebben zijn rechten! Niet nog meer repressieve wetgeving die meer mensenhandel veroorzaakt dan het bestrijd. Niet nog meer moralistische onzin van moraalridders en geldbeluste hulporganisaties die valse beweringen maken en het stigma vergroten. Niet nog meer onderzoeken alleen maar voor morele doeleinden. We hebben rechten nodig! Want alleen met rechten kun je dingen verbeteren. Immers, ook tijdens de slavernij in de 18e eeuw werden slaven niet bevrijd door reddertjes, maar met meer rechten!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

PROUD reageert op Gert-Jan Segers zijn aanval op sekswerk
Enige tijd geleden diende Gert-Jan Segers van de ChristenUnie, samen met de SGP, een verzoek in bij de Tweede Kamer voor een onderzoek die zou 'aan moeten tonen' dat de legalisering van prostitutie 'mislukt is' in Nederland. Het is geen geheim dat Gert-Jan Segers tegen prostitutie is. Hij probeert continu het debat te domineren en probeert continu met wetgeving op de proppen te komen die in eerst instantie lijkt te zijn bedoelt om mensenhandel te bestrijden, maar als je er beter naar gaat kijken gewoon een poging is om delen van de prostitutie te criminaliseren.

In de afgelopen jaren heeft hij geprobeerd: onderzoek te doen naar het Zweedse model in de hoop om Nederland hiervoor geïnteresseerd te krijgen (samen met Mythe Hilkens van de PVDA), geprobeerd klanten 'die hadden moeten weten' dat ze gebruik maakte van de diensten van een slachtoffer strafbaar te krijgen en recent een tweede poging heeft gedaan om het pooier verbod terug te krijgen, waarvan zelfs de Nationaal Rapporteur Mensenhandel net heeft gezegd dat dit niet nodig is, aangezien het recht genoeg handvatten heeft om mensenhandel aan te pakken, zoals ik dus ook al eerder zei.
Al deze maatregelen klinken in eerste instantie namelijk goed, slachtoffers beschermen, maar dat is precies het probleem. Ze 'klinken' goed, maar in realiteit zijn ze dat, omdat ze dingen strafbaar proberen te maken, die prostitutie ondergronds duwt waardoor het juist moeilijker wordt om slachtoffers te helpen in plaats van makkelijker.Voor Gert-Jan Segers is dit natuurlijk het hele doel, hoe meer hij prostitutie ondergronds duwt, hoe meer problemen het veroorzaakt, hoe meer hij kan beweren dat hij gelijk had dat 'prostitutie geen normaal beroep is'.

Zijn verzoek om mensenhandel resultaten te vergelijken met andere landen in een poging om te 'bewijzen' dat de legalisering van prostitutie in Nederland 'gefaald' heeft, is nog zo'n voorbeeld hiervan. In eerste instantie denkt je wellicht dat het goed is als we onszelf eens gaan spiegelen aan andere landen, om te kijken of het Nederlandse model nou een succes was of niet. Maar dat lijkt slechts zo.
Want er is namelijk een groot probleem om het te kunnen vergelijken. Verschillende landen gebruiken verschillende definities van mensenhandel, waardoor het onmogelijk is om ze met elkaar te vergelijken. Slecht onderzoek en afwijkende definities maken het onmogelijk om het met elkaar te vergelijken, en scheppen daardoor een incorrect beeld.

Het resultaat van dit onderzoek zou waardeloos zijn, aangezien al aan de basis van het onderzoek een fout is begaan, namelijk dat het appels met peren vergelijken is. Ongetwijfeld zou eruit komen dat de Nederlandse cijfers van mensenhandel hoger zijn, maar dat betekent nog niet dat dit in werkelijkheid ook zo is. Er zit een enorm verschil tussen de realiteit in landen op papier en in werkelijkheid, die allemaal neerkomen op hoe je dingen definieert, registreert en welk prostitutie model het land gebruikt.
Uiteraard is Gert-Jan Segers zich hier wel degelijk van bewijst, dit is namelijk het hele doel. Een vertekenend onderzoek gebruiken die een vals beeld van de realiteit geeft, in een poging om te 'bewijzen' dat de legalisering van prostitutie 'mislukt' zou zijn. Hij hoopt andere politici te misleiden met dit vertekenende onderzoek van aan verschillende definities samengestelde data in een poging om (delen van) prostitutie strafbaar te maken, voor morele en religieuze redenen.

Om politici hier op te wijzen heeft de (binnenkort officiële) Nederlandse sekswerkers organisatie PROUD een brief geschreven. De brief is ook ondertekent door het ICRSE (International Committee on the Rights of Sex Workers Europe) en bijna 50 experts en mensenrechten activisten op het gebied van prostitutie en/of mensenhandel alsmede diverse organisatie met kennis over sekswerk, om hen te wijzen op de fouten die dit onderzoek zal maken.
Ik ben zelf lid van PROUD, en ik ben er al vanaf de eerste vergadering bij geweest. De mensen van PROUD hebben met morele steun gegeven afgelopen jaar om mijn blog te schrijven, en ik steun hun volop in hun doelen en de brief die ze nu hebben geschreven. Ik adviseer daarom iedereen sterk, zeker politici, om deze brief te lezen en te stoppen met een nutteloos en bij voorbaat gemankeerd onderzoek te beginnen, die alleen maar om verkeerde redenen misbruikt zal worden.

Ik ben trots dat ik onderdeel mag zijn van deze organisatie, een die het gat probeert te vullen dat De Rode Draad achter liet naar haar faillissement in 2012, omdat zij geen subsidie meer van de overheid ontvingen. PROUD vertegenwoordigd mijn stem, alsmede de stemmen van veel andere sekswerkers die onderdeel zijn van deze organisatie, die probeert de rechten en situatie van sekswerkers in Nederland te verbeteren.

Lees de brief van PROUD die gestuurd is naar Tweede Kamerleden hier.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Gert-Jan Segers zijn pooierverbod
Dinsdag is anti-prostitutie dag hier in Nederland, sinds Jojanneke van den Berge is begonnen met haar anti-prostitutie documentaire op die dag. En natuurlijk is het compleet toevallig, dat net op die dag Gert-Jan Segers van de ChristenUnie een nieuwe poging doet om een pooier verbod in te voeren.
Het pooier verbod is opgeheven in 2000 tezamen met het bordeelverbod, waardoor bordelen legaal werden en een veilige legale werkplek werden voor sekswerkers, en alleen kwaadwillende pooiers strafbaar werden gesteld middels de mensenhandel wet.

Zoals gebruikelijk gebruikt Gert-Jan Segers de verhalen van Saban B. (wie anders?), om zijn kruistocht tegen prostitutie te rechtvaardigen, ditmaal verpakt als 'pooier verbod'. Maar ja, alle dingen die een kwaadwillende pooier (inclusief Saban B.) doet (dwingen tot prostitutie, prostituees uitbuiten, mishandeling), zijn al illegaal en strafbaar onder de mensenhandel wet. De dingen die Gert-Jan Segers dus noemt: 'dwang, uitbuiting en mishandeling van vrouwen', zijn dus al strafbaar onder de huidige mensenhandel wet.

Kortom, waar Gert-Jan Segers dus om vraag, bestaat al. Deze wet heet de mensenhandel wet, en kun je vinden onder artikel nummer 273f in het wetboek van strafrecht. Alle dingen waarvan je mag verwachten, of vind dat die illegaal en strafbaar zouden moeten (zoals bijvoorbeeld het met honkbalknuppels bewerken van prostituees), vallen dus al onder deze wet.
En dat is dus ook exact dezelfde conclusie die ook Minister Opstelten een jaar geleden trok, toen hij de eerste poging van Gert-Jan Segers weigerde om een pooier verbod. Volgens Minister Opstelten kunnen 'pooiers goed aangepakt worden met het huidige wettelijke instrumentarium'.
Opstelten wees dan ook vorig jaar op de enorme resultaten die Justitie geboekt heeft in de strijd tegen mensenhandel, 'de cijfers waren nog nooit zo hoog geweest' van veroordelingen.

Dus waarom probeert Gert-Jan Segers het nu weer opnieuw nadat het hem vorig jaar niet lukte? Nou, omdat hij nu natuurlijk het programma van Jojanneke heeft, waarin aan het begin van iedere aflevering foutief beweerd wordt dat 'het legaal is om een vrouw achter de ramen te zetten als pooier, mits ze dat vrijwillig doet natuurlijk'.
Maar in realiteit is dat helemaal niet waar. Immers als een pooier iemand 'achter het raam zet', dan trekt hij opzettelijk voordeel hieruit, wat onder uitbuiting valt en strafbaar is volgens de mensenhandel wet onder artikel 273f. Nee, het is niet legaal om een vrouw achter de ramen te zetten als pooier, sterker nog, er worden herhaaldelijk mannen hiervoor veroordeeld.

Gert-Jan Segers verdedigd zich met de stelling dat 'de bewijslast enorm ingewikkeld is', waardoor pooiers lastig zijn te pakken voor de rechtbank. Maar aan de andere kant, een nieuwe wet die iets strafbaar maakt wat reeds strafbaar is, creëert helaas geen nieuwe bewijzen of nieuwe technieken om iets bewijsbaar te maken. Het is nog steeds dezelfde techniek (een wet) en dezelfde bewijzen in een nieuwe wet.
Een nieuwe wet tovert helaas geen nieuwe bewijzen op tafel. Een nieuwe wet tovert niet ineens 'bewijs' naar voren dat iemand uitgebuit, gedwongen of mishandeld zou zijn. Als de huidige mensenhandel wet dit niet kan, kan zo'n pooier verbod dat ook niet, aangezien hetzelfde probleem nog steeds bestaat: de bewijslast. Er is geen wet die nieuwe bewijzen er bij kan toveren.

Dus waar zit Gert-Jan Segers dan achteraan? Het is duidelijk dat hij dit niet doet om de redenen die hij beweert, om uitbuiting, dwang en mishandeling van prostituees tegen te gaan. Immers, zijn die dingen al strafbaar met de huidige mensenhandel wet. Maar toch blijft Segers specifiek het woord 'pooiers' gebruiken. En zoals ik hier al eens heb uitgelegd, is een pooier niet per definitie hetzelfde als die slechte pooier die iedereen in gedachte heeft als ze denken aan Saban B, wat voor de wet een mensenhandelaar heet. Een pooier dwingt, mishandeld of buit niet altijd iemand uit. Een pooier is niets meer dan iemand voor wie een prostituee werkt. Kortom, iedereen die van de inkomsten van een prostituee profiteert, inclusief de bordelen, de escort bureau's etc., zijn allemaal pooiers. Niet iedere pooier is dus slecht, en degene die wel slecht zijn noemt men mensenhandelaren. Dus het zou goed kunnen dat Gert-Jan Segers er op uit is om legale bordelen strafbaar te maken onder de noemer 'pooier verbod', door het te verkopen als een verbod op pooiers, terwijl het in feite niets meer is dan een wet die iedereen strafbaar maakt die een prostituee werk of een werkplek bied.

De tweede optie zou kunnen zijn, is dat Gert-Jan Segers niet achter de bordelen aan zit (zij hebben immers al een vergunning), maar dat hij achter andere mensen aan zit. Mensen zoals mijn verloofde, de getrouwde man van een prostituee, of iedereen anders die op enige wijze direct of indirect profiteert van prostitutie, doordat ze hun huishouden delen. Je zou kunnen beweren dat die mensen ook 'pooiers' zijn, aangezien zij ook profiteren van de prostitutie. Aan de andere kant, wie profiteert er niet mee van de inkomsten van zijn of haar partner? In een normaal huishouden is het praktisch onmogelijk om die gescheiden te houden.
En het lijkt er dus ook op dat Gert-Jan Segers op deze tweede optie uit is, niet alleen de mensenhandelaren strafbaar maken (slechte pooiers), maar ook de partners van sekswerkers of iedereen anders die profiteert van onze inkomsten, met die nieuwe 'pooier verbod'. Kortom, hij probeert ons het leven moeilijker te maken in de hoop dat we stoppen met dit beroep, aangezien al onze vriendjes, mannen, zelfs mijn moeder gearresteerd zou worden aangezien zij zeker weten profiteert van de inkomsten uit de prostitutie, ondanks het feit dat ze dat zelf niet eens weet!

Dus nee! Deze nieuwe wet is geen goed idee. Niet omdat ik zoveel van pooiers hou, maar simpelweg omdat ik mijn geliefden probeer te beschermen die strafbaar gemaakt kunnen worden met deze wet. Uitbuiting, dwang, mishandeling, dit zijn allemaal dingen die al illegaal en strafbaar zijn. Een nieuwe wet maken veranderd daar niets aan, het wordt daarmee niet ineens 'extra' illegaal of strafbaar of zoiets. Het biedt ook geen nieuwe middelen, aangezien het reeds illegaal is. En het creëert ook niet ineens nieuw bewijs naar voren.
Het enige wat deze nieuwe wet zou doen, is dat het mensen strafbaar maakt die geen criminelen zijn. Ik weet niet zeker achter welke van de twee hij aan zit, of de bordelen óf (mijn gok) mijn geliefden, in een poging om prostitutie op de knieën te krijgen. En dat laat ik niet gebeuren, want deze mensen zijn geen pooiers! Dat is godverdomme mijn familie! En je blijft met je poten van mijn familie af en van iedereen waar ik van hou! Het is mijn geld, ik bepaald wat ik met mijn eigen geld doe, en niet jij Gert-Jan Segers!

En het is ook met dit soort wetsvoorstellen, dat het duidelijk wordt wie voor, en wie tegen prostitutie is. Iedereen die echt tegen dingen vecht zoals dwang, uitbuiting en mishandeling in de prostitutie, weet dat deze dingen al illegaal en strafbaar zijn, en dat een nieuwe wet daar niets aan veranderd. Dit betekent dat de mensen die dit nieuwe idee steunen, helemaal niet bezig zijn daarmee, maar een verborgen agenda hebben, die er op uit is om prostitutie te verbieden. Het is geen verassing dat Gert-Jan Segers hiermee komt, immers, zijn hele partij is tegen prostitutie. Hij kan zich wel voordoen alsof hij zijn morele bezwaren aan de kant kan zetten, maar het is overduidelijk dat dit niet het geval is, het is zelfs de drijvende kracht die hem op de portefeuille van prostitutie heeft gekregen.
Maar wat je hier heel goed kunt zien, is wie er nu tegen prostitutie zijn. Iedereen die dit idee steunt, bijvoorbeeld Jojanneke van den Berge, toont hiermee dit idee te steunen, dat ze niet echt tegen gedwongen prostitutie maar gewoon puur tegen prostitutie op zichzelf. En natuurlijk steunt ook de EO zelf dit idee volop, net als haar vele leden, allemaal mensen tegen prostitutie. Leo van Doesburg is nog zo'n christelijke moraalridder die tegen prostitutie is en dit idee steunt. Ook Chris Sent (van CKM /Fier) is voor deze wet, alhoewel ze zich liever voor doet als iemand die niet tegen prostitutie op zich is (maak je geen zorgen Chris, ik weet waarom je me hebt geblokkeerd op Twitter). PVDA Amsterdam is voor dit plan (dat heeft natuurlijk niets te maken met het sluiten van ramen op de Wallen, ahum...). Sterker nog, iedereen die dit plan steunt is óf tegen prostitutie, of extreem onwetend over de prostitutie, wat in de meeste gevallen geld voor de lezers van het Viva forum en andere ongeïnformeerde burgers.

Segers hoopt dat iedereen zijn plan zal steunen, omdat iedereen tegen pooiers is. Hij weet dat 99% van de mensen het verschil niet snapt tussen een pooier en een mensenhandelaar, en misbruikt dat in zijn voordeel om hard uit te halen naar de prostitutie. Hij weet heel goed waar hij mee bezig is, hij plant het goed vooruit samen met de EO en Jojanneke.
Immers, vanavond pas is de TV show van Jojanneke over pooiers. Maar ook nog maar voordat er 1 minuut is uitgezonden, verschiet Segers al zijn kruid (komt vaker voor bij mannen op zijn leeftijd). Ik wist al dat toen Jojanneke met haar programma kwam, dat dit een poging van de christelijke en hulp organisaties was om een aanval te doen op prostitutie. Het was te overduidelijk, de negatieve manier waarop men over prostitutie berichtte had alleen maar als doel dit voorstel te verdedigen, en nu is hun plan aan het uitrollen. Vergis je niet, Jojanneke haar programma was een goed voorbereide actie van de ChristenUnie, die vaker gebruik maakt van hun EO omroep in een poging om hun zin te krijgen.
Ik hoop dat het hiermee duidelijk is geworden dat Jojanneke haar programma verre van objectief is, en niets meer dan een opzetje was voor Segers om wederom een aanval te doen op prostitutie onder de noemer van een 'pooier verbod'. Pooiers zijn echter al crimineel volgens de mensenhandel wet als ze de dingen doen die Gert-Jan Segers beschrijft, dus hij zit achter iets anders aan. Zijn laatste poging van vorig jaar faalde, en nu met inzet van het programma van Jojanneke doet hij een tweede poging om prostitutie aan te vallen. Hij doet zich voor als de beschermer van prostituees, maar in werkelijkheid is met niets meer bezig dan zijn eigen geloof en morele oordelen.

Ik bedoel maar, is het niet super toevallig dat precies op het moment dat Jojanneke met dit programma komt, precies op dat moment hij met dit plan komt? Je kunt met niet vertellen dat dit niet gepland was. De aflevering waar hij naar wil refereren is nog niet eens uitgezonden, maar zal vanavond uitgezonden worden. Segers gebruikt aankomende aflevering als een propaganda instrument om zijn wet er doorheen te krijgen. Hij gebruikt dit programma als een duwtje in de rug voor meer media aandacht, dat extra duwtje dat hij nodig heeft om dit er doorheen te krijgen. Laat deze wet niet door gaan, aangezien het niets strafbaar maakt dan wat al reeds strafbaar is, behalve de mensen die geen criminelen zijn, zoals mijn raamexploitant en mijn geliefden. Deze wet pakt geen misstanden aan, het pakt prostitutie aan onder de gordel.

(Update 22/01/2015 17:38: In het oorspronkelijk artikel stond onterecht vermeld dat het pooierverbod als in 1982/1983 was opgeheven. Dit bleek niet correct na een tip via Twitter van het CKM. In 1982/1983 was er een wetsvoorstel ingediend om dit pooierverbod op te heffen, dit wetsvoorstel werd echter ingetrokken in 1993, en is uiteindelijk pas in 2000 tezamen met het bordeelverbod opgeheven. Met dank aan het CKM voor deze correctie.)

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer


Positieverbetering voor sekswerkers: Huisvesting
Veel journalisten vragen me altijd wat er verbeterd zou moeten worden aan de positie van sekswerkers. En aangezien ik die vraag zou vaak krijg, dacht ik dat het wel een goed idee zou zijn om hier een lijstje van te maken. Het lijstje legt niet alleen uit wat er moet veranderen, maar ook hoe het de positie van sekswerkers zou verbeteren, en hoe het zelfs mensenhandel helpt te bestrijden.
Want in tegenstelling tot wat veel mensen denken, gaan de rechten voor sekswerkers en het bestrijden van mensenhandel (uitbuiting en gedwongen prostitutie) hand in hand. Immers, ook de bevrijding van de slaven aan het einde van de slavernij gebeurde door ze meer rechten te geven, en niet hun opties te beperken.
In deze eerste aflevering gaan we het hebben over huisvesting, en hoe de discriminatie tegen sekswerkers op de woningmarkt niet alleen hun positie kan verbeteren, maar zelfs mensenhandel kan bestrijden!

Huisvesting
Het probleem?
Een plek hebben om te wonen is één van de meeste simpele mensenrechten. Toch worden sekswerkers vaak geweigerd door huiseigenaren en woningcorporaties. Ze zijn bang om zichzelf te associëren met prostitutie, vanwege het slechte imago. Ze zijn óf bang dat we 'duistere types' aan zullen trekken, of dat we ze zullen betrekken bij misdaden zoals mensenhandel of witwaspraktijken. Dit is het stigma van sekswerkers.
Dit zorgt ervoor dat sekswerkers enorme problemen ondervinden om een woonplek te vinden. Veel mensen weigeren je gewoon, en slechts een kleine groep mensen zijn bereid je een appartement of een huis te verhuren. De mensen die daartoe bereid zijn om je een woonplek te verhuren vallen eigenlijk in twee simpele categorieën in te delen:

1. Mensen die geen problemen hebben met sekswerkers
2. Huisjesmelkers die de problemen van sekswerkers kennen en daardoor weten dat ze kwetsbaar genoeg zijn om er misbruik van te maken.

De mensen die geen problemen met sekswerkers hebben zijn geweldig. Vaak zijn het aardige begripvolle mensen, maar helaas schaars te vinden. Het tweede type is echter een ander verhaal.
Dat zijn de huisjesmelkers die slechte huisvesting aanbieden, vaak met oude/kapotte meubelen, een muizenplaag, kapotte apparatuur (wasmachines, afwasmachines, keukens etc). Ze vragen de hoofdprijs voor hun veel te dure slechte huisvesting, maar zij weten ook dondergoed dat sekswerkers wanhopig opzoek zijn naar een woonplek, en dus niet veel keus hebben en bereid zijn veel iedere prijs hiervoor te betalen. Deze huisjesmelkers hebben ook vaak problemen met de gemeente voor de slechte kwaliteit (vaak bouwvallig) van de woningen die ze aanbieden.

De problemen om een woning te vinden voor sekswerkers zorgt er vaak voor dat immigrerende sekswerkers uit bijvoorbeeld Roemenië en Bulgarije uit nood samen gaan wonen, omdat ze geen woonplek kunnen vinden. Vaak ziet de politie Roemeense en Bulgaarse sekswerkers die samenwonen als een 'signaal van mensenhandel', terwijl het eigenlijk een signaal van discriminatie tegen sekswerkers is van woningverhuurders en corporaties is.
(Eén van de vele voorbeelden van hoe wij geweigerd worden voor huisvesting)

Hoe bestrijd je dit probleem?
Eigenlijk is het heel erg simpel. De overheid zou niet moeten toestaan dat verhuurders en corporaties sekswerkers mogen discrimineren. Dit probleem bestaat al sinds het moment dat prostitutie hier gelegaliseerd werd, en is al vaak benoemd, maar in 15 jaar tijd heeft de overheid hier niets aan gedaan. Ik heb zowel burgemeester Eberhard van der Laan als Minister Opstelten hier al vaak over gehoord, maar ze hebben hier nog nooit iets aan gedaan, en hebben ons leven alleen nog maar moeilijker gemaakt met meer repressieve regelgeving en door meer werkplekken te sluiten, waardoor sekswerkers noodgedwongen moeten uitwijken naar andere landen, waarbij wederom de kans ontstaat dat ze slachtoffer kunnen worden van mensenhandel, of doordat ze de illegale prostitutie in gaan waarbij wederom de kans bestaat dat ze slachtoffer worden van mensenhandel. Kortom, het lijkt er bijna wel op alsof ze willen dat we (echte) slachtoffers van mensenhandel worden.

De oplossing zit echter in het niet discrimineren op basis van iemand zijn of haar beroep, zolang dat beroep legaal is uiteraard. Op die manier worden sekswerkers niet geweigerd bij een woning, kunnen sekswerkers makkelijker een woning vinden, wat voorkomt dat sekswerkers uit andere landen de hulp van mensenhandelaren moeten gebruiken die hen uitbuiten, en het zou voorkomen dat minder sekswerkers samen hoeven te wonen zoals nu, waardoor het ook makkelijker wordt om ze te onderscheiden van de echte slachtoffers die vaak ook samen wonen. Eigenlijk is het heel simpel, hoe groter het contrast wordt tussen diegene die slachtoffer zijn en diegene die dat niet zijn, hoe makkelijker het wordt om de echte slachtoffers er tussenuit te pikken.

Hoe het mensenhandel bestrijd?
Mensenhandel bestaat voor het grootste gedeelte uit uitbuiting in plaats van dwang. En de reden waarom uitgebuit worden, is omdat ze hulp nodig hebben met zaken waar de overheid ze nu niet mee helpt. Simpele dingen zoals een woning. Zoals ik al zei, sekswerkers worden vaak geweigerd door verhuurders en corporaties. Dit zorgt ervoor dat sekswerkers moeilijk een woning kunnen vinden.
Voor de Nederlandse sekswerkers is dit al lastig genoeg, maar is het geen onoverkomelijk probleem. Immers, ze zijn Nederlandse, ze kennen de taal en zijn creatief genoeg om een oplossing te vinden aangezien zij het beste hun eigen land kennen.

Maar stel je nu eens een Roemeense of Bulgaarse sekswerker voor. Niet bekend met de Nederlandse of Engelse taal, waardoor het lastig is een woning te vinden. En zelfs al vinden ze een woning, worden ze nog in 90% van de gevallen geweigerd. Dus hebben ze hierbij hulp nodig. Net zoals iedere andere immigrant hebben ze lokale hulp nodig bij het vinden van huisvesting.
Maar zelfs al zouden ze huisvesting kunnen vinden, bij iemand die hun beroep accepteert, moeten ze nog steeds kunnen aantonen dat ze het ook kunnen betalen, met hun inkomen. Maar uiteraard is dat onmogelijk, aangezien ze hier nog niet werken, en daardoor hun enige inkomen tot voor kort het inkomen uit hun thuisland was, wat uiteraard niet voldoende is om de huur mee te betalen.

Om je een voorbeeld te geven: De meeste appartementen waarin ik tot dusver heb gewoond waren zo rond de 1500 euro huur per maand. Dat is een gemiddelde prijs voor een appartement in het centrum van Amsterdam. Je zou natuurlijk kunnen denken: waarom ga je niet wat verder uit het centrum wonen? Maar ja, hoe kom je dan thuis midden in de nacht?
Ja, je kunt een taxi nemen, maar iedere dag een taxi betalen om heen en terug naar je werk te komen, kost uiteindelijk meer geld dan dat je bespaart met de huur. Kortom, het is goedkoper om 1500 euro huur per maand te betalen, dan minder huur te betalen voor je appartement en daar bovenop nog eens de kosten voor een taxi iedere dag.
Maar als je een appartement wilt huren, dan vragen ze uiteraard dat je de huur voor die maand betaalt, maar ook een maand huur vooruit betaalt, plus eenmalig de huurprijs voor de corporatie. Kortom, je betaalt voor je een appartement hebt al 3 maal je huur in één keer, wat neerkomt op 4500 euro.
Nu kun je je voorstellen dat met het gemiddelde inkomen voor iemand uit Roemenië of Bulgarije van rond de 200 euro per maand, dat dit problematisch wordt. Ze kunnen het simpelweg niet betalen. En dat is ervan uitgaande dat je een appartement kunt vinden in Nederland, waarvan de verhuurder bereid is het te verhuren aan een sekswerker, ervan uitgaande dat hij het geen probleem vindt dat je geen inkomen nog hebt of dat je ook maar enige garantie kan geven over je inkomen, immers, je hebt nog geen dag kunnen werken.

Op dit moment komt de hulp voor buitenlandse sekswerkers vaak van mensen die erop uit zijn om sekswerkers uit te buiten. Immers, zij weten dat sekswerkers uit Oost-Europa hierbij hulp nodig hebben, en dat de Nederlandse overheid niets tegen deze discriminatie doet, waardoor zij hun hulp kunnen aanbieden om een woning te binden, met natuurlijk als doel om de sekswerker uit te buiten. Kortom, zij springen in het gat dat de overheid heeft gemaakt doordat zij niet tegen de discriminatie tegen sekswerkers vechten. Zij helpen nu de sekswerkers die bijvoorbeeld uit Roemenië of Bulgarije komen en een woning nodig hebben in ruil voor een deel van hun inkomsten (meestal een 50/50 deal), dit zijn dus mensenhandelaren.
De mensen die dit soort constructies ondersteunen als het gaat om huisvesting, zijn meestal huisjesmelkers. Zij weten dat sekswerkers uit Oost-Europa wanhopig op zoek zijn naar een woning, zij weten dat ze hen het meeste slecht onderhouden appartement kunnen aanbieden, aangezien zij allang blij zullen zijn dat ze huisvesting kunnen vinden! De prijzen voor deze slecht onderhouden (en vaak gevaarlijke) appartementen liggen zo rond de 1500 á 2000 euro per maand, een prijs die de mensenhandelaar betaalt, en de uitgebuite sekswerker terug zal moeten betalen door te werken.

Gelukkig zijn er veel sekswerkers die bereid zijn andere meiden te helpen bij hun zoektocht naar huisvesting. Echter kan dat niet, vanwege de discriminatie. Dus wat vaak gebeurd is dat de meiden elkaar helpen die hier naartoe willen komen, door hun een logeerplek aan te bieden (gratis) totdat de dame in kwestie genoeg geld heeft kunnen sparen om een eigen appartement te kunnen huren. Natuurlijk ontstaan hierdoor situaties waarbij meiden bij elkaar wonen, wat volgens de politie dan weer een 'signaal' van mensenhandel is.
Maar ja, hoe wil je anders dat die meiden hier naartoe komen, zonder hulp van iemand, zonder dat het verdacht is? Dat is simpelweg onmogelijk! Zelfs al heb je genoeg geld, mensen accepteren simpelweg het beroep niet, en je bent ook niet bekend genoeg in een vreemd land om het op een andere manier te doen. Meiden hebben simpelweg hulp nodig, zonder hulp is het onmogelijk. En feit is, dat veel meiden elkaar helpen, maar zelfs dan denkt de politie tegenwoordig vaak ook nog dat die meiden die andere meiden helpen zelf 'mensenhandelaren' zijn, omdat ze dus helpen met de immigratie, wat volgens de mensenhandel wet (273f) dus mensenhandel is!
Zoals je ziet, kun je er niet aan ontsnappen. Hoe je het ook doet, er valt niet aan te ontkomen dat je óf een slachtoffer wordt, of dat de politie 'denkt' dat jij een slachtoffer bent, omdat je signalen afgeeft die overeen komen met die van echte slachtoffers. En feit is, dat de meeste meiden, 'technisch' gezien, zowel slachtoffer als ook dader zijn van mensenhandel. Maar dat komt dus alleen maar vanwege het feit dat de huidige mensenhandel wet het mensen verbied om een sekswerker hulp bij de immigratie te bieden.

Kortom, als je echt mensenhandel wilt bestrijden, en als je je echt zo druk maakt om de prostituees, dan zou de keuze heel simpel moeten zijn. Discrimineer sekswerkers niet. Het maakt hun levens er alleen maar moeilijker op om een woning te vinden, en het duwt hen zelfs in de richting van mensenhandelaren, die gretig misbruik maken van het gat dat de overheid voor hen heeft gecreëerd, die hen uitbuiten.
Daarnaast zou het ook voorkomen dat sekswerkers in groepjes bij elkaar wonen die geen slachtoffer zijn, aangezien de vrije sekswerkers normaal een woning zouden kunnen vinden. Daarbij vergroot je dus het contrast tussen de sekswerkers en de slachtoffers die samen in één huis wonen omdat ze bijvoorbeeld gedwongen worden.

Hoe groter je het verschil maakt tussen diegene die gedwongen en diegene die dat niet worden, hoe makkelijker het wordt om te zien wie er echt gedwongen worden en wie niet. Maar om dat contrast te vergroten zul je wel eerst sekswerkers de rechten moeten geven waar zij (en een ieder ander) recht op heeft: huisvesting!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Wat zeggen onderzoeken over gedwongen prostitutie?
Er is al veel gezegd over hoeveel prostituees gedwongen zouden worden tot prostitutie. De cijfers die rondvliegen gaan van de 8% tot 90%. Dus heb ik besloten om maar eens een goed en definitief overzicht te maken van al die onderzoeken met de cijfers die er zijn samen met mijn vriend. We hebben veel tijd besteed om erachter te komen waar die getallen precies vandaan komen, waar ze op gebaseerd zijn en op wie ze zijn gebaseerd. Ik heb de onderzoeken in aflopende volgorde gezet, wat betekent dat we beginnen met de hoogste percentages en ons een weg naar beneden banen met aan het eind een conclusie om alles af te sluiten. Ik zou graag willen benadrukken dat deze getallen niet mijn persoonlijke mening vertegenwoordigen, maar simpelweg de getallen zijn zoals die in de rapporten te vinden zijn met de pagina nummers erbij zodat je het makkelijk terug kunt vinden. De titels van de rapporten linken direct naar het rapport zelf, zodat het makkelijk moet zijn om mijn bevindingen te verifiëren.

KLPD Schone Schijn (2008)
Dit rapport staat ook wel bekend als het Sneep-onderzoek, maar kreeg later een nieuw voorkantje en is toen hernoemd naar Schone Schijn. Dit rapport spreekt over 50 tot 90% gedwongen en/of uitbuiting in de prostitutie. Het wordt vaak aangehaald door de media, en ook vaak door politici. ook Gert-Jan Segers en Myrthe Hilkens gebruikte de cijfers uit dit onderzoek om hun onderzoek naar het Zweedse model te rechtvaardigen in de talkshow van Pauw en Witteman. Verder is Jojanneke van den Berge haar bewering van 70% prostitutie gebaseerd op een interview met Werner ten Kate, die dit baseerde op dit onderzoek tezamen met de Koolvis zaak, zoals je hier kunt lezen.

Waar is die 50-90% op gebaseerd?
De 50 tot 90% is gebaseerd op de schattingen van slechts 6 politie mensen (pagina 76). Het is niet gebaseerd op enig onderzoek of interviews onder de doelgroep zelf, de prostituees, maar dus slechts giswerk. Interessant detail hierbij is dat 18 politie mensen zijn ondervraagd (pagina 134), maar slechts 6 een schatting durfde te maken (pagina 76). De andere 12 politie mensen zeiden dat het simpelweg onmogelijk was om hiervan een inschatting te maken.

Is het betrouwbaar?
De politie en andere overheidsinstanties zelf beweren altijd dat ze een slecht zicht hebben op de problemen van mensenhandel en gedwongen prostitutie. Dus met dat in het achterhoofd en het feit dat dit nummer slechts is gebaseerd op de schattingen van 6 mensen van de politie zelf, moet ik zeggen: NEE.

Bureau Beke Kwetsbaar Beroep
Dit rapport wordt vaak genoemd als het rapport dat zou zeggen dat het 30-40% gedwongen prostitutie is. Het rapport zelf wordt echter niet vaak genoemd, aangezien er andere rapporten zijn met extremere percentages die beide kampen gebruiken om hun gelijk te halen.

Waar is de 30-40% op gebaseerd?
De 3-40% wordt slechts zijdelings genoemd in het rapport (pagina 164), maar het wordt nooit door het rapport gebruikt als de conclusie. In het rapport staat letterlijk:

"Sommigen, onder andere uit de hoek van politie, noemen de eerder genoemde schatting van 90 procent uit het Sneep-onderzoek ‘overdreven’ en vinden 30-40 procent realistischer."

Is het betrouwbaar?
Gegeven het feit dat het (wederom) slechts genoemd wordt door andere mensen als een getal, moeten we concluderen dat het niet erg betrouwbaar is. Ook het feit dat het rapport slechts 8 prostituees heeft geïnterviewd (pagina 223), geeft al weg dat de onderzoekers niet veel tijd hebben besteed om te praten met de doelgroep zelf.
Daarnaast zet dit onderzoek vraagtekens bij de betrouwbaarheid van het Schone Schijn rapport.
Het antwoord is dus: NEE

ASO De Amsterdamse Prostitutie Monitor (2010)
Dit rapport spreekt over 10% gedwongen prostitutie. Het wordt haast nooit genoemd in de media, ondanks het feit dat het onderzoek is uitgevoerd onder 94 prostituees op de Wallen zelf.

Waar is de 10% op gebaseerd?
De 10% is gebaseerd op de antwoorden van de 94 prostituees die anoniem werden geïnterviewd (pagina 29). Het onderzoek werd alleen gedaan op de Wallen, waardoor het alleen bruikbaar is als men spreekt over raamprostitutie op de Wallen, en niet representatief hoeft te zijn voor prostitutie in zijn geheel of andere vormen van prostitutie.

Is het betrouwbaar?
Men zou de betrouwbaarheid van de antwoorden in twijfel kunnen trekken, omdat men vaak beweert dat prostituees bang zouden zijn om te zeggen dat ze gedwongen worden. Aan de andere kant werd het onderzoek anoniem uitgevoerd, wat deze angst enigszins weg zou moeten nemen. Immers komt niemand erachter dat jij hebt gezegd dat je gedwongen wordt, dus ben je veilig voor je pooier.
Ook het feit dat 9 vrouwen wel aangaven gedwongen te worden gedurende het anonieme interview, toont aan dat de vrouwen blijkbaar niet bang zijn om het te zeggen, wat compleet in gaat tegen de aanname dat ze bang zouden zijn om het te zeggen.

Scharlaken Koord
Dit onderzoek is helaas niet meer online beschikbaar, maar we weten van het bestaan ervan af, aangezien het in meerdere rapporten genoemd wordt (Kwetsbaar Beroep bijvoorbeeld). We weten ook dat de conclusie was dat 8% gedwongen zou worden.

Waar is de 8% op gebaseerd?
We weten uit de andere rapporten die het onderzoek van Scharlaken Koord hebben genoemd, dat 220 prostituees op de Wallen zijn geïnterviewd. Helaas is de bron niet meer online beschikbaar, maar gegeven het feit dat zo veel prostituees zijn geïnterviewd voor dit onderzoek, is het aannemelijk dat dit gebaseerd is op de antwoorden van de prostituees zelf.

Is het betrouwbaar?
Gegeven het feit dat dit onderzoek is uitgevoerd door een christelijke hulporganisatie voor prostituees, die zich bovendien bevind op de Wallen zelf, aangezien het feit dat het steevast christelijke organisaties zijn die vaak hoge percentages noemen om hun morele bezwaren te ondersteunen, kunnen we er redelijkerwijs vanuit gaan dat deze cijfers correct zouden kunnen zijn. Ook het feit dat het onderzoek (waarschijnlijk) gebaseerd is op de antwoorden van 220 prostituees zelf, zou deze onderbouwing verdedigen.
Een ander interessant detail is dat Scharlaken Koord zelf vaak beweert dat 80% gedwongen zou worden, ondanks het feit dat hun eigen onderzoek iets anders zegt, maar wellicht zou dit verklaren waarom de bron niet meer online is. Immers, een organisatie die afhankelijk is van donaties, en daarom een financieel belang heeft bij beweringen van veel gedwongen prostitutie voor hun eigen gewin, is iets dat we bij veel hulporganisaties zien terug komen.

Regioplan Evaluatie Opheffing Bordeelverbod (2006)
Dit rapport is gedaan voor het WODC in opdracht van het Ministerie van Justitie. Het wordt vaak slechts genoemd als men zegt: "De getallen over gedwongen prostitutie gaan van 8 tot 90%, dus eigenlijk moet je dan zeggen dat je het gewoon niet weet." Uit dit rapport blijkt dat slechts 8% gedwongen wordt.

Waar is de 8% op gebaseerd?
De 8% is gebaseerd op de interviews die gedaan zijn met 354 prostituees (pagina 6), door het hele land en onder verschillende vormen van prostitutie, van raamprostituees tot clubs etc. (pagina 7). Ook werden 11 mannelijke prostituees geïnterviewd (pagina 7), een groep die vaak vergeten wordt, maar daarom niet minder bestaat ondanks het feit dat het slechts 3% van de geïnterviewde groep is.

Is het betrouwbaar?
Dit is de grootste groep interviews die men ooit in Nederland heeft onderzocht over hun eigen beroep. Daarnaast komen de cijfers van hun eigen antwoorden. Natuurlijk kun je twijfelen aan de oprechtheid van hun antwoorden, maar aan de andere kant kun je dat ook doen bij de antwoorden die een prostituee geeft aan een politie agent. Ook het feit dat 32 van de geïnterviewde prostituees zelf aangeeft gedwongen te worden, toont aan dat ze niet bang zijn om dit te zeggen, wat wederom tegen de aanname in gaat dat ze bang zouden zijn om dat te doen.

De Nationaal Rapporteur (2013)
De Nationaal Rapporteur is degene die jaarlijkse rapportages doet over mensenhandel. In haar meest recente cijfers komt de Rapporteur uit op 1437 'mogelijke' slachtoffers. Het spreekt niet over percentages, maar als je de geschatte 20.000 prostituees in Nederland neemt, kom je uit op 7,18%.

Waar zijn de 1437 'mogelijke' slachtoffers op gebaseerd?
De 1437 zijn gebaseerd op de cijfers van CoMensha (pagina 4), de organisatie die alle meldingen van 'mogelijke' slachtoffers verzameld die gerapporteerd worden door de overheid en andere organisaties. De gerapporteerde 'mogelijke' slachtoffers komen bijvoorbeeld bij de Koninklijke Marechaussee (KMar) vandaan, die een meldingsplicht hebben om iedere 'mogelijke' slachtoffer te melden bij CoMensha (pagina 26). Dit betekent bijvoorbeeld dat iedere persoon die de KMar tegen komt en vermoed een slachtoffer te zijn, verplicht is om dat te melden bij CoMensha, los van het feit hoe betrouwbaar deze vermoedens zijn en of ze ook daadwerkelijk slachtoffer blijkt te zijn of niet. Een paar voorbeelden hiervan kun je vinden in de volledige rapportage hier, waar ze schrijven (pagina 78):

"Het Sluisteam van de KMar [Koninklijke Marechaussee, red.] heeft in het kader van de controles bij de zogenoemde risicovluchten uit Bulgarije gesproken met een Bulgaarse vrouw. Deze vrouw is meerdere keren bij aankomst in Nederland gecontroleerd door de KMar en geeft aan dat zij dat vervelend vindt. Zij zou (‘nog steeds’) niets te maken hebben met prostitutie. Dit keer zou zij voor drie dagen naar Nederland zijn gekomen om een aantal vrienden te bezoeken. Uit een verdere observatie van de KMar verbalisanten om een eventuele afhaler te onderkennen, bleek dat de vrouw naar de informatiebalie van de Nederlandse Spoorwegen (NS) is gegaan, vervolgens contact met iemand heeft gezocht via de publieke telefoon, en met haar mobiele telefoon wederom contact met iemand heeft gehad. Vervolgens heeft zij de luchthaven met de trein verlaten. De KMar heeft de vrouw bij CoMensha ter registratie aangemeld."

En nog een voorbeeld hier (pagina 79-80):

"Het Sluisteam van de KMar op Schiphol heeft in het kader van de controles bij de zogenoemde risicovluchten uit Bulgarije, gesproken met een hoog opgeleide Bulgaarse vrouw. De vrouw heeft tijdens het gesprek met de KMar verbalisanten aangegeven dat zij vanaf medio 2010 woonachtig is in Amsterdam en ongeveer sindsdien werkzaam is als prostituee in Nederland, waarvoor zij zich heeft ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Haar maandelijkse verdiensten uit de prostitutie kan ze niet aangeven, maar wel geeft ze aan dat de verdiensten niet veel zijn en dat zij de precieze gegevens hierover schriftelijk heeft bijgehouden. De kosten die zij maakt weet ze wel te vertellen en betreffen 1.250 euro voor de huur van haar huis, 90 euro voor de raamhuur overdag en 100 euro voor de raamhuur ’s nachts. Na het gesprek met de vrouw, hebben de KMar verbalisanten geobserveerd in hoeverre de vrouw zou worden opgehaald. Dit bleek vermoedelijk echter niet het geval te zijn: de vrouw heeft alleen de luchthaven verlaten met een taxi. Zij is ter registratie aangemeld bij CoMensha."
(Lees hier meer over op de website van Marijke Vonk)

Is het betrouwbaar?
De voorbeelden die hierboven staan komen rechtstreeks uit het rapport zelf, wat aantoont dat de geregistreerde 'mogelijke' slachtoffers nogal dubieus zijn. Mensen die gewoon vrienden komen bezoeken in Nederland worden gerapporteerd als 'mogelijke' slachtoffers, zonder enige aanwijzing waarom zij verdacht zou zijn. Ook een prostituee die geen enkele aanwijzing vertoont een slachtoffer te zijn, wordt zonder opgave van reden gerapporteerd als 'mogelijk' slachtoffer.
Een ander interessant feit is dat de registraties per geval worden gedaan, en niet per persoon. Dit betekent dat dezelfde persoon dus meerdere keren kan worden gerapporteerd, en door de Nationaal Rapporteur dan ook als verschillende personen geteld wordt, ondanks dat het één en dezelfde persoon is.
Ik heb aan den lijve ondervonden hoe ik op precies dezelfde wijze door de KMar ondervraagd ben zoals in bovenstaande voorbeelden, en daarom ben ik er dus ook 100% zeker van dat ik ook meerdere keren in dit rapport meegeteld ben als 'mogelijk' slachtoffer, ondanks het feit dat ik geen slachtoffer ben en slechts 1 persoon ben. Ook andere meiden die ik ken, velen van hen zelfs, beschrijven exact hetzelfde, wat betekent dat ook zij meerdere keren worden geregistreerd als 'mogelijke' slachtoffers, ondanks het feit dat ze geen slachtoffer zijn.
Het is daarom lastig om uit te vinden hoeveel van de 1437 'mogelijke' slachtoffers echte slachtoffers zijn, ten opzichte van hoeveel hoeveel vrouwen onterecht worden vermeld als slachtoffer door valse vermoedens of pure willekeur. Het laat echter wel zien dat in de ogen van de politie en andere autoriteiten, dat veel vrouwen worden gezien als 'mogelijk' slachtoffer, terwijl ze dat in realiteit niet zijn, iets wat ook de hoge cijfers van Schone Schijn verklaard.

Conclusie
Er zwerven veel getallen rond over hoeveel prostituees gedwongen en/of uitgebuit zouden worden. Sommige mensen beweren dat het 70% zou zijn, maar er is geen enkel onderzoek die deze bewering ondersteund. Ook de bewering dat 50 tot 90% gedwongen zou worden lijkt niet erg waarschijnlijk, aangezien deze cijfers zijn gebaseerd op de meningen van enkele individuen, en niet op onderzoek onder prostituees zelf.

Aan de andere kant hebben we drie onderzoeken die een heel vergelijkbaar beeld laten zien. Zowel Scharlaken Koord als Regioplan laten dezelfde percentages zien, en het ASO onderzoek komt met een percentage dat daar slechts 2% van afwijkt. Daarnaast zijn deze drie onderzoeken allemaal gebaseerd op onderzoek onder prostituees zelf, en laten ze daarom feiten zien en geen meningen.

Deze cijfers komen ook redelijk overeen met de cijfers van de Nationaal Rapporteur, die in haar laatste rapportage schreef dat er in 2013 in totaal 1437 'mogelijke' slachtoffers werden geregistreerd door CoMensha (pagina 4). Als we uit gaan van de 20.000 geschatte prostituees in Nederland, en de 1437 'mogelijke slachtoffers', kom je uit op 7,18% van het totaal aantal prostituees in Nederland, wat heel erg dichtbij de conclusies van de andere drie onderzoeken ligt van Scharlaken Koord, ASO en Regioplan, terwijl het juist heel erg ver uit de buurt zit van het KLPD rapport.

Dit betekent dat er 4 rapporten zijn die allemaal in dezelfde richting wijzen, namelijk dat het percentage gedwongen prostituees in Nederland ergens rond de 7-10% zou moeten liggen. Dat terwijl er slechts 1 onderzoek is die wijst naar 50-90%, wat alleen maar gebaseerd is op meningen, en waarvan andere onderzoeken deze cijfers noemen als overdreven. Daar komt bij dat de 4 rapporten van verschillende bronnen afkomstig zijn, waarvan 2 vanuit de overheid zelf, wat dus de betrouwbaarheid van deze rapporten zou moeten bevestigen.

Hoeveel vrouwen worden er op de Wallen gedwongen?
Het is bijna onmogelijk om te zeggen hoeveel vrouwen er op de Wallen gedwongen worden, aangezien we niet weten hoeveel vrouwen daar werken. De schattingen variëren van 700 tot 1100 per jaar in heel Amsterdam. Maar de Wallen is niet de enige plek in Amsterdam met raamprostitutie, aangezien er op de Wallen slechts 296 ramen zijn. Dat betekent dat slechts een deel van die 700-1100 vrouwen werkzaam zijn op de Wallen zelf, en andere vrouwen in andere delen in Amsterdam werken, zoals het Singel gebied en de Ruysdaelkade.

Maar zelfs als de ramen op de Wallen dag en nacht bezet zouden zijn met vrouwen, is er slechts plek voor 592 vrouwen in totaal (296 gedurende de dagshift, en 296 gedurende de avond/nachtshift).
Maar wie wel eens overdag over de Wallen gelopen heeft, ziet dat bijna driekwart van de ramen overdag leeg staan. Dus als we nu eens zeggen dat 25% van de 296 ramen bezet worden door vrouwen overdag, komen we uit op 74 vrouwen overdag, en 296 in de avond, wat in totaal uitkomt op 370 vrouwen per dag.
Natuurlijk zijn er ook nog vrouwen die geen vaste kamer hebben, en daarom alleen achter de ramen werken als er een bepaalde prostituee een vrije dag heeft. Die groep meiden die geen eigen raam hebben, en van raam naar raam verplaatsen is echter niet groter dan zo'n 100 vrouwen, weet ik uit eigen ervaring.

Dus laten we zeggen dat er zo'n 370 vrouwen een eigen raam hebben, en nog zo'n 100 vrouwen die dagelijks van raam naar raam verplaatsen. Dan komen we in totaal op zo'n 470 vrouwen uit. Uitgaande van het hoogste betrouwbare percentage van 10% gedwongen prostitutie, komt dit neer op jaarlijks zo'n 47 vrouwen die gedwongen worden.
Maar die 47 vrouwen werken natuurlijk niet allemaal tegelijk. Dit geldt over een periode van één jaar, en we weten uit ervaring dat vrouwen die gedwongen worden snel eruit gepikt worden door de politie, aangezien de meeste rechtszaken laten zien dat gedwongen vrouwen nooit langer achter een raam staan dan 6 maanden tegenwoordig.

Gedurende de avonden, gebaseerd op het feit dat achter de meeste ramen een vrouw staat, en gebaseerd op de 296 ramen die er zijn, hebben we het dus over 30 vrouwen die gedwongen zouden worden.
Gedurende de dag echter, zijn er maar zo'n pakweg 74 vrouwen die er werken, en als we daar de schatting van 10% nemen, komen we uit op 8 vrouwen die gedwongen zouden worden.
In totaal komen we dus uit op pakweg 38 vrouwen die dagelijks gedwongen werken, wat een heel ander beeld geeft dan de 400 vrouwen die burgemeester Eberhard van der Laan vaak beweert in zijn verdediging van het Wallenbeleid.

Op een nationaal niveau
De schattingen over het aantal prostituees dat werkzaam is in Nederland lopen ver uiteen van 15.000 tot 35.000. Het is daarom onmogelijk om een goede schatting te geven over het aantal prostituees dat gedwongen wordt in Nederland, aangezien die variëren van 1200 tot 3500, waarbij het laagste aantal dus nog minder dan de helft is van het hoogste aantal. Zulke grote verschillen in schattingen zijn onbetrouwbaar voor onderzoeken, die altijd de regel aanhouden dat de foutmarge nooit groter mag zijn dan 5%.

Daarom moeten we concluderen dat we simpelweg niet weten hoeveel vrouwen er gedwongen worden in Nederland. Het zouden er 3500 kunnen, maar ook 1200. In beide gevallen echter spreken we over grote aantallen, en dat probleem zou aangepakt moeten worden.
Maar beweren dat 70% van de prostituees gedwongen wordt, is onwaarschijnlijk, en helpt daarom ook bepaald niet in de strijd tegen gedwongen prostitutie. Immers, zulke percentages noemen maakt het alleen maar moeilijker om de gedwongen gevallen te kunnen onderscheiden van de dames die niet gedwongen worden, aangezien je zou gaan zoeken naar een veel grotere groep dan er in werkelijkheid is. Dit maakt het alleen maar ondoorzichtiger om die slachtoffers te binden, en helpt helemaal niet in de strijd tegen gedwongen prostitutie.

Het zou beter zijn om te beweren dat we het niet weten, maar dat iedereen zijn ogen dient open te houden. Op die manier creëer je geen vals beeld, maar houden mensen wel hun ogen open. Het zou ook helpen als mensen verdenkingen melden, in plaats van willekeurig mensen te rapporteren alleen omdat ze bijvoorbeeld uit Roemenië komen, jong en vrouw zijn, zoals de KMar momenteel doet.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

70% dwang prostitutie zijn meningen, geen feiten!
Na bijna twee weken hebben we dan eindelijk iets dat lijkt op de bron voor de bewering van Jojanneke dat '70% van de raamprostituees gedwongen worden'. Vreemd hebben we de bron (of waar het op lijkt) kunnen vinden niet doordat het OM eindelijke een bron kon geven.
Nee, de (waarschijnlijke) bron werd ons niet aangeleverd door het OM zelf, die de nummers heel goed kennen behalve waar ze vandaan komen. De bron werd gevonden door Marieke Schenk, die contact op nam met mijn vriendje nadat zij dacht dat dit wellicht de bron zou kunnen zijn.
Tot dusver is dit dus de enige bron die we hebben die voldoet aan de beschrijving van een getal van 70% dat door het OM genoemd wordt in verband met mensenhandel. Vreemd genoeg echter noemt dit rapport slechts het getal 70% en de twee bronnen waar dat op gebaseerd zou zijn, maar het is dus geen rapport dat toont hoe ze tot deze conclusie komen. Ik ben daarom ook bang dat het getal van 70% niets meer is dan het giswerk van Werner ten Kate, en niet de uitkomst van een echt onderzoek.

Deze bron is eigenlijk een rapport die een quickscan moet doen om politici een idee te geven wat de gevolgen, en de problemen zouden zijn, als ze de nieuwe prostitutie wetgeving door zouden voeren, Dit rapport is dus geen onderzoek naar hoeveel vrouwen gedwongen zijn of slachtoffer zijn van mensenhandel.
Het cijfer van 70% wordt dan ook slechts genoemd in dit rapport, het is dus niet de conclusie van het rapport zelf en kan daarom ook als niets meer gezien worden dan een persoonlijke schatting van degene die daarom gevraagd wordt, namelijk Werner ten Kate zelf. Als er wel een bron is die aan zou tonen dat dit meer is dan het giswerk van een individu, dan zou ik dat graag zien.

De pagina waarop dit cijfer vermeld wordt is pagina nummer 102. Daar zul je een interview vinden door de Nationaal Rapporteur met Werner ten Kate van het OM en Kai Lindenberg van de Universiteit van Groningen (dus tevens de schrijver van dit rapport).
Tijdens een interview met Eva Jinek beweert Jojanneke heel duidelijk dat deze cijfers gebaseerd zou zijn op het KLPD rapport Schone Schijn en onderzoek van de Erasmus Universiteit. De bron zelf echter noemt niet eens de Erasmus Universiteit.
De zin waar we het over hebben is de volgende:

"Ondertussen is het wel zo dat onderzoeken die bij de zaken Sneep en Koolvis zijn uitgevoerd en die juist op het legale circuit zien, uitwijzen dat circa 70% van de vrouwen in dat legale circuit gedwongen werkt."

Met andere woorden, dit is dus geen onderzoek die aantoont dat 70% gedwongen wordt, het is slechts een rapport dat verwijst naar de bewering van één individu. Een truc die ik eerder heb gezien. Want als je kijkt waar Werner ten Kate naar verwijst in dit interview, zul je verbaast zijn!

Het eerste rapport waar hij naar verwijst is van de Sneep zaak, dat rapport heet nu ook wel het KLPD Schone Schijn rapport, waarin beweert wordt dat er sprake zou zijn van 50-90% gedwongen prostitutie en/of uitbuiting. Met andere woorden, het is dus niet alleen maar gedwongen prostitutie, maar ze tellen dus uitbuiting ook mee, en terecht, aangezien die beide tezamen onder mensenhandel vallen. Tot zo ver klopt het dus nog.
Die 50-90% is echter niet gebaseerd op enig onderzoek. Het is gebaseerd op de persoonlijke meningen van slechts 6 politie mensen, die schattingen maakten die tussen de 50% en de 90% lagen (pagina 76), van de in totaal 18 politie mensen die ondervraagd werden voor het rapport (pagina 134). De andere politie mensen zeggen echter dat ze hier echt geen uitspraken over kunnen doen omdat je het simpelweg niet kunt inschatten. Kortom, het is slechts de mening van 33% van de geïnterviewde politie mensen.
Daar komt nog eens bij dat 50-90% niet eens klopt, het had 50-85% moeten zijn. Maar daarnaast, het zijn slechts de persoonlijke meningen en giswerk van mensen, niet gebaseerd op enkel wetenschappelijk onderzoek. Het rapport heeft dan ook geen enkel onderzoek gedaan om aan te tonen of de individuele schattingen van deze politie mensen ook maar enigszins zouden kunnen kloppen of niet. Geen enkele prostituee werd gevraagd om een schatting te geven, maar slechts een paar politie mensen en hun eigen giswerk. Niets meer. Dat kan ik moeilijk een betrouwbaar percentage noemen.

De tweede zaak waar Werner ten Kate naar verwijst als bron, is de Koolvis zaak. Dat was een grote zaak van een Nigeriaanse groep die Nederland gebruikte als toegangspoort tot Europa, om 133 vrouwen tot prostitutie te dwingen in Italië en Spanje. Inderdaad! Deze meiden werkte niet eens in de prostitutie in Nederland, maar werden alleen maar uit opvangcentra in Nederland weggehaald, om vervoerd te worden naar andere landen om daar in de prostitutie te werken.
Kortom, deze meiden werkte niet eens in de prostitutie in Nederland, maar in andere landen. Dus dit zegt helemaal niets over hoeveel meiden in Nederland gedwongen of uitgebuit worden in de prostitutie. Hoe kun je hieruit een conclusie kunt trekken over hoeveel vrouwen in Nederland tot prostitutie worden gedwongen, terwijl het over een zaak gaat die gaat over de handel van vrouwen naar andere landen, is mij een raadsel.

Aangezien er geen andere bronnen worden genoemd, moet ik mijn conclusie baseren op deze twee bronnen. En feit is dat de eerste bron niets meer dan de opvattingen van een paar politie agenten bevatten die durfde een persoonlijke schatting te maken, wat ik niet echt betrouwbaar kan noemen, aangezien er verder geen enkel bewijs van is.
En de tweede bron heeft weinig te maken met prostitutie in Nederland. Dus hoe kan Werner ten Kate op basis van deze twee rapporten tot de conclusie komen dat het 70% zou zijn, is mij een raadsel. Maar nog belangrijker is, dat het op niets meer dan schattingen gebaseerd zijn van het giswerk van weer andere mensen. Puur nattevingerwerk!

Er is geen onderzoek die aantoont dat 70% van de prostituees gedwongen zouden worden! De genoemde rapporten bevatten in één geval slechts nattevingerwerk het nattevingerwerk van een paar mensen, en het tweede gaat niet eens over prostitutie in Nederland zelf! Daarnaast wordt er nergens in de bronnen genoemd dat het alleen over raamprostitutie zou gaan, en gaan de rapporten ook niet alleen maar over gedwongen prostitutie, maar tevens uitbuitingszaken.
Gedwongen prostitutie bevat altijd uitbuiting, maar uitbuitingszaken bevatten geen gedwongen prostitutie, vandaar dat we dat uitbuitingszaken noemen, wat dus betekent dat de prostituee NIET gedwongen werd!

Niets meer dan nattevingerwerk, gebaseerd op het nattevingerwerk van anderen, verkeerde definities gebruiken, en geen enkele prostituee interviewen om tot de conclusie te komen dat '70% gedwongen zou worden'. Dit is helemaal geen bewijs dat 70% gedwongen zou worden. Het bewijst slechts dat niemand enig idee heeft hoeveel dames er gedwongen of uitgebuit worden, en dat de schattingen ver uiteen lopen. Er is geen enkel wetenschappelijke bewijs voor deze conclusie, en is bovendien niet gebaseerd op feiten maar op meningen!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Jojanneke in de Prostitutie: De recensie

Nou, ik kan veel zeggen over het programma van Jojanneke, maar ik ben vooral teleurgesteld. Ze liet niet de dingen zien die ze vooraf beweerde, die zich vooral leken te richten tegen de Wallen in Amsterdam. Om de identiteit van enkele van de dames in de documentaire te beschermen zal ik de video hier niet laten, een concept dat blijkbaar maar moeilijk te begrijpen valt voor Jojanneke.

In de eerste aflevering stelt ze de vraag of prostitutie een normaal beroep is. Ten eerste is Jojanneke in de veronderstelling dat als je je beroep niet leuk vindt, dat je dan direct gedwongen moet zijn of dat er dan iets mis is met dat beroep. Ze noemt het dan geen vrije keuze, maar als we dat geen vrije keuze kunnen noemen, dan worden er heel wat meer mensen gedwongen ook buiten de prostitutie. Zoveel mensen over de hele wereld vinden hun beroep niet leuk, dat betekent echter niet dat het beroep abnormaal is, of dat die mensen gedwongen worden, slechts dat Jojanneke moeite heeft om het te accepteren als een normaal beroep.

Jojanneke beweert dat het legaal is voor een pooier om dames achter de ramen te zetten, zolang ze het maar vrijwillig doet. Dat is onzin. Een pooier is iemand die profiteert van prostitutie, en dat heet dus uitbuiting en dat is mensenhandel volgens de Nederlandse wet onder artikel 273f. Ik ben verrast om erachter te komen dat zelfs na 2 jaar onderzoek dat Jojanneke dit nog steeds niet weet.

Wat Jojanneke echter wel laat zien, is dat prostitutie nog steeds geen geaccepteerd beroep is. Haar bewering dat veel mensen in Nederland prostitutie als een normaal beroep zien, is blijkbaar een idee dat vooral bij haar leeft. De realiteit is, en dan spreek ik ook uit eigen ervaring, dat mensen het nog steeds niet accepteren. Banken weigeren je in veel gevallen nog steeds omdat je dit beroep doet, zoals naar voren komt in de documentaire, ondanks het feit dat het compleet legaal is. Mensen vinden het geen normaal beroep, en dat creëert een stigma.

Wat Jojanneke aantoont met haar documentaire is dat prostitutie nog steeds niet geaccepteerd is. Niet dat prostitutie geen normaal beroep is, maar dat mensen het niet normaal vinden, waarvan zijzelf het grootste voorbeeld is in haar eigen programma. Dit is het stigma waar wij dagelijks tegenaan lopen. Mensen vinden het geen normaal beroep, dus moeten we óf een zielig slachtoffer zijn, of vieze, gestoorde sloeries zijn. Jojanneke probeert in haar programma aan te tonen dat we vooral heel zielig zijn, terwijl we in werkelijkheid niet anders dan andere mensen zijn, ze kijken alleen anders tegen ons beroep aan.

Wanneer Jojanneke bijvoorbeeld probeert erachter te komen wat de prijzen zijn die gehanteerd worden, en of er meiden zijn die het zonder condoom doen. We zien alle meiden de prijs noemen die gebruikelijk is voor die plek of regio, 50 in Amsterdam, andere plekken 35 en 25 in Den Haag. Sommige meiden bieden zonder condoom aan, maar niet veel. Eén meid antwoord dat ze het niet zonder doet omdat veel meiden AIDS zouden hebben, dat is natuurlijk niet waar, maar simpelweg een trucje die veel meiden gebruiken om klanten af te schrikken het zonder condoom te doen, maar natuurlijk probeert Jojanneke dat zo negatief mogelijk neer te zetten.
Sterker nog, op de laatste AIDS conferentie in Melbourne kwam zelfs naar boven dat de legalisering van prostitutie juist helpt in de strijd tegen HIV en AIDS, zoals je hier kunt lezen.

Jojanneke blijft het bovendien maar hebben over 'ons lichaam verkopen', een veel voorkomend misverstand die veel mensen hebben. Ik heb hier al eens eerder over geschreven op mijn blog, maar ik zeg het hier nog maar eens. We verkopen ons lichaam niet, het is geen product, we leveren een dienst, een seksuele dienst, net zoals een tandarts een dienst levert voor je tanden, of een psycholoog voor je brein. Je zegt toch ook niet dat een masseur zijn handen verkoopt, of een psycholoog zijn hersens verkoopt of zoiets?


Als Jojanneke een bordeelhouder vraagt of hij zijn eigen dochter toe zou staan om dit werk te doen, is zijn antwoord begrijpelijk afwijzend. Immers, prostitutie is een hard beroep wat niet voor iedereen is weggelegd, maar dat betekent niet dat je het gedwongen doet, zie het meer zoals de porno industrie of het leger, ik denk dat ook veel ouders daar moeite mee zouden hebben. Het is heel natuurlijk, maar dat betekent niet dat prostitutie niet normaal is, alleen omdat de ouders erop tegen zijn.

Ik denk dat de blonde Roemeense meid die in de show aan het woord komt een goed voorbeeld is van de gemiddelde Roemeense en Bulgaarse sekswerkers. Ze zijn onafhankelijk, ze doen dit werk simpelweg voor het geld, en ze hebben geen probleem om daarvoor seks te hebben met hun klanten. Jojanneke probeert het natuurlijk erop aan te sturen dat we die meid zielig gaan vinden, omdat zij op die manier voor haar dochter zorgt. Maar welke ouder zou dat niet voor zijn kinderen doen? Het zegt dus niets over het beroep, maar het zegt veel over de motivatie van veel meiden die dit beroep doen.

Jojanneke lijkt ook vooral geobsedeerd te zijn met het feit dat we seks hebben met onze klanten, want ze blijft maar uitrekenen met hoeveel klanten we per dag seks hebben om bepaalde dingen te bekostigen. Maar ja, het beroep draait ook om seks, dus als je dat niet wilt doen, heb je duidelijk het verkeerde beroep uitgezocht. Jojanneke lijkt het maar moeilijk te kunnen accepteren, maar zoals je in de documentaire hebt kunnen zien, denken wij er niet op die manier over, wij denken gewoon aan het geld. Als er meiden zijn die er problemen mee hebben om seks te hebben voor geld, dan moeten ze een ander beroep gaan zoek, dit is immers waar het hele beroep om draait! Wat dacht je anders dat je ging doen in de prostitutie, bloemen verkopen?! Er zijn veel uitstapprogramma's die prostituees aan een andere baan kunnen helpen, dus als je problemen hebt om seks te hebben voor geld, gebruik die dan!

Ook lijkt Jojanneke nog steeds onder de indruk dat we iedere klant binnen moeten laten. Als ze een klant vraagt hoe hij het zou vinden om smerige, stinkende, zelfs menstruerende vrouwen te moeten bevredigen, Jojanneke gebruikt daarbij een video clip die gemaakt is door de European Women's Lobby, dat is dezelfde groep mensen die o.a. verantwoordelijk waren dat het Europees parlement een resolutie heeft aangenomen die het Zweedse model aanhangt, die klanten van prostituees strafbaar stelt. Dit laat ook direct zien aan welke kant Jojannek staat met haar documentaire, ondanks dat ze beweert objectief te zijn.
Ze blijft maar vergeten dat we ook klanten kunnen weigeren, en dit ook doen(!), zoals de Nederlandse dame netjes uitlegt dat zij bijvoorbeeld 70% weigert. Trouwens, deze video clip is blijkbaar ook vergeten dat er zoiets bestaat als het vrouwencondoom, maar blijkbaar wisten Jojanneke en de European Women's Lobby dat niet? Ik vind het heel belangrijk om bewustwording voor veilige seks te stimuleren, dus alsjeblieft mensen gebruik een condoom, ook voor vrouwen!

Jojanneke eindigt haar documentaire door te stellen dat vaak meiden worden gedwongen. Maar wat we hebben gezien in de documentaire, is dat al die vrouwen zelf voor dit beroep kozen. Het is wellicht niet hun droombaan, of de beste baan in de wereld, maar het betaalt wel de rekeningen. Ze heeft niet bewezen wat ze eerder beweerde,

Toch vraag ik me één ding af. In haar documentaire laat ze een pooier zien, blijkbaar kon ze er eentje vinden. Dan vraag je je toch af waarom de politie zo'n man niet kan vinden, tenminste als die pooier natuurlijk wel een echte pooier is.De dingen die deze pooier zei waren namelijk belachelijk. Ik werk hier nu al 5 jaar op de Wallen, 5-6 dagen per week, en nog nooit heb ik een pooier langs mijn deur gekregen, en dat geldt ook voor mijn collega's. Dat lijkt me ook niet zo verstandig, aangezien de politie er continu rondloopt en veel andere mensen het kunnen zien. Echte pooiers houden afstand, die vindt je niet bij de ramen zelf, het risico is te hoog.
Hij beweert ook dat je als prostituee beveiliging nodig hebt, maar die hebben we al in de vorm van de politie, dat is namelijk de hele reden waarom we het hier gelegaliseerd hebben! We hebben overigens ook alarmknoppen die we kunnen indrukken in geval van nood, dus welke bescherming hebben we dan nog meer nodig?! Ook beweert hij dat slechts 5-10% niet gedwongen zou zijn, maar ik begin toch er te twijfelen aan de identiteit van deze man.
De manier waarop hij praat over vrouwen, is niet iets dat vrouwen aantrekt, wat voor zijn tak van sport best problematisch is, aangezien hij juist vrouwen aan moet trekken. Dit gaat bovendien ook in tegen al die verhalen die we altijd horen over loverboys en pooiers, dat ze charmerend zouden zijn, niets daarvan kon je terugvinden in deze man.

Ook probeerde ze aan te tonen dat er minderjarige meisjes of meiden zonder paspoorten zouden kunnen werken achter de ramen. Ik kan niet voor de rest van het land spreken, maar zoals je hebt kunnen zien, accepteert niemand dat in Amsterdam, wat maar weer aantoont dat al die beweringen over meiden zonder paspoort en minderjarige meisjes op de Wallen absolute onzin zijn.

De vraag of prostitutie een normaal beroep is lijkt te worden beantwoordt in deze documentaire door mensen hun mening over ons beroep, die vooral gebaseerd is op vooroordelen. Net zoals met homoseksualiteit, zo lang als er vooroordelen over zijn, zo lang zullen mensen het niet accepteren, wat dus niets zegt of het ook 'normaal' is. Zijn homo's immers ook 'niet normaal', omdat er vooroordelen over bestaan?

We weten allemaal dat er misstanden zijn in de prostitutie, sommige meiden worden gedwongen, anderen worden uitgebuit. Dit weten we allemaal al, dat is niks nieuws. De voorbode echter, dat '70% gedwongen zou zijn' is niet bewezen, sterker nog, er was maar heel weinig bewijs van. Het meeste leek te worden bewezen door Jojanneke haar oordeel of zij vindt dat die dames dat vrijwillig doen of niet, niet door een pooier, maar zogenaamd door economische omstandigheden, wat voor de doorsnee mensen dus gewoon kapitalisme heet.
Ja, mensen moeten werken om te kunnen leven! Ja, mensen moeten werken om hun zoons of dochters een betere toekomst te bieden! Dat is niets nieuws, dat geldt voor iedereen, en prostitutie is daar dus geen uitzondering op. Dat maakt ons niet gedwongen, dat toont alleen maar aan dat dit beroep net zo normaal is als ieder ander beroep, maar dat mensen ons beroep niet als normaal zien.

Het ironische is dat er een enorm stigma ligt op prostitutie. Dat stigma zorgt ervoor dat slachtoffers bang zijn om naar voren te komen, en het zorgt voor de andere prostituees veel problemen in het dagelijks leven, en deze documentaire vergroot dat stigma alleen maar. Dus in plaats van al die meiden te helpen die Jojanneke beweert 'te willen helpen', maakt ze het dus alleen maar erger voor zowel slachtoffers als sekswerkers door het stigma te vergroten. Dank je, Jojanneke!

Update 17:56:
Burgemeester in Groningen bevestigd dat er GEEN sprake zou zijn van minderjarige in de prostitutie achter de ramen bij desbetreffende exploitant. 'Uitspraken in deze uitzending zijn op geen enkele waarheid geënt.' aldus de burgemeester zelf.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer