Burgemeester Amsterdam wil privacy prostituees schenden
Met een nieuw plan om 19 raambordelen te openen in Amsterdam, heeft burgemeester Eberhard van der Laan geprobeerd zich voor te doen als de vriend van sekswerkers. Maar met nog eens 94 prostitutieramen die gesloten worden, is dit niets meer dan een truc van de burgemeester om de stem van de sekswerkers te kunnen claimen. Sekswerkers en organisaties begraven onder een stapel papierwerk voor zijn nieuwe gemeente bordeel, hoopt hij sekswerkers en organisaties afgeleid te houden en hun kritiek in de kiem te smoren. Hij hoopt dat de sekswerkers en organisaties té bang zijn om die 19 nieuwe raambordelen te verliezen om flinke kritiek te uiten op de sluiting van werkplekken.

Dat werkt wellicht voor sommige mensen, maar dus niet bij mij. Immers, hij ontwijkt nog steeds om met sekswerkers die achter de ramen in Amsterdam staan te praten over het sluiten van hun werkplekken, terwijl hij hun wel uitnodigt om te komen praten over dit nieuwe raambordeel. Natuurlijk is dit alleen gedaan met de bedoeling zodat hij kan beweren dat de sekswerkers positief zijn over zijn plannen. Ja, dat is lekker makkelijk als je alleen over de (enige) goede punten wilt praten van Project 1012, terwijl je de discussie ontloopt over de vele slechte punten van dit project, waarmee hij de werkplek van 250 vrouwen bedreigd.

Maar recentelijk kreeg ik van iemand een tip, waaruit blijkt dat burgemeester Eberhard van der Laan bepaald niet de vriend is van sekswerkers zoals hij zich graag voor wilt doen. In een brief van de burgemeester van Amsterdam, gericht aan de Minister van Justitie en Veiligheid, vraagt hij om een wettelijke opening te maken om de privacy van sekswerkers te kunnen schenden om mensenhandel beter te kunnen bestrijden.
Om alles even op een rijtje te hebben. Dit is niet de eerste keer dat de overheid probeert de privacy van sekswerkers te schenden. De gemeente Amsterdam trachtte dit al door gedetailleerde privacy informatie te verzamelen van sekswerkers, door bordeelhouders een verplichte intake te laten doen. Na wat druk van diverse organisaties werd dit verboden, aangezien het zowel de Nederlandse als de Europese privacy rechten schenden.
Maar ook de overheid zelf heeft het al geprobeerd, door een verplichte registratie voor sekswerkers voor te stellen. Dit plan haalde het zelfs tot aan de Eerste Kamer, maar werd daar gelukkig afgeschoten omdat het de privacy van sekswerkers zou schenden. Kortom, we weten allang dat dit niet mag in verband met privacy rechten van zowel de Europese Unie als het Nederlands recht.

Maar de burgemeester van Amsterdam vond dat niet zo leuk. Hij wil ten koste van alles mensenhandel bestrijden, en is daartoe bereid de privacy rechten van sekswerkers te schenden. Iets dat illegaal is volgens zowel de Europese als de Nederlandse wet. Maar de burgemeester heeft daar maling aan, want hij heeft mensenhandel zaken als voorbeelden nodig om te kunnen beweren dat het sluiten van prostitutieramen een goed idee is. Hij moet de privacy rechten van sekswerkers schenden om meer succes te boeken, door sekswerkers hun werkplekken af te pakken, zodat hij deze kan verkopen en hier veel geld aan kan verdienen.
Burgemeester Eberhard van der Laan wil specifieke privacy informatie hebben over de fysieke alsmede de psychologische gezondheid van sekswerkers, alsmede hun seksleven. Dit, zodat hij alle sekswerkers in Amsterdam aan een intake kan onderwerpen, om erachter te komen of sekswerkers 'zelfredzaam' genoeg zijn, en er beoordeeld kan worden of ze slachtoffers zijn of niet.

Toch doet Van der Laan niets aan het verbeteren van de positie van sekswerkers zodat ze zelfredzaam genoeg kunnen worden. Sekswerkers kunnen nog steeds geen bankrekening openen, zoals ook recent weer bleek toen de Nederlandse vakbond voor sekswerkers een bankrekening geweigerd werd door de Triodos Bank. Ook leningen, hypotheken en verzekeringen zijn in veel gevallen niet mogelijk te verkrijgen door een sekswerker, ondanks het feit dat het gewoon een legaal beroep is.
Ook hebben sekswerkers enorm veel moeite om huisvesting te vinden, aangezien veel verhuurders en agentschappen sekswerkers weigeren. Alsmede ook het feit dat er nauwelijks informatie te vinden is van hoe iemand (veilig) sekswerker kan worden.
Dit zorgt ervoor dat sekswerkers hulp gaan zoeken buiten de legale sectoren, aangezien ze daar vaak geweigerd worden. En dit maakt hen een makkelijke prooi voor mensenhandelaren die sekswerkers hier graag bij willen helpen, om hen vervolgens natuurlijk uit te kunnen buiten en te dwingen voor hen te werken.

Burgemeester Van der Laan schrijft in zijn brief dat hij de zelfredzaamheid van sekswerkers wil bevorderen, door privacy te schenden, om mensenhandel te bestrijden. Hij wil dus sekswerkers zelfredzaam en onafhankelijk maken.
Maar, hoe helpt het schenden van iemand zijn privacy bij het zelfredzaam maken van iemand? Hoe helpt de informatie welke mogelijke ziekte ik zou kunnen hebben, bij het verkrijgen van een bankrekening? Hoe help het om te weten hoe mijn seksleven eruit ziet, bij het vinden van huisvesting? Hoe helpt het om te weten of ik psychisch in orde ben, bij het vinden van de juiste informatie over hoe je veilig de prostitutie in kan stappen met al zijn bureaucratie?
Nee, je zult er wellicht een paar slachtoffers meer kunnen spotten hierdoor, maar het maakt sekswerkers zeker niet meer zelfredzaam op enige wijze. Dat is ook niet zo vreemd, aangezien Van der Laan niets doet om ons meer zelfredzaam en onafhankelijk te maken. Immers, hij gaat nog 5 keer zoveel werkplekken sluiten als dat hij er opent, dat maakt nu niet bepaald iemand meer zelfredzaam. Sterker nog, het maakt ons alleen maar kwetsbaarder.

Nu hoopte Van der Laan natuurlijk dat niemand deze brief op zou merken, en dat hij stilletjes hiermee door kon gaan omdat sekswerkers en organisaties te druk zouden zijn met die 19 nieuwe raambordelen en de opzet van een coöperatie van sekswerkers. Maar helaas voor hem, heb ik totaal geen interesse in dit 'gemeentebordeel', aangezien ik wel door heb dat dit alleen een afleidingsmanoeuvre is voor zijn daadwerkelijke doel: meer ramen sluiten.
Helaas voor u, meneer Van der Laan, maar je kunt mij en de meeste andere sekswerkers niet voor de gek houden. We zijn niet geïnteresseerd in uw nieuwe gemeentebordeel, we werken graag met onze huidige exploitanten. Onze exploitanten zijn niet de slechte mensen zoals u iedereen doet denken, om ze vervolgens uit hun panden te kunnen schoppen en deze te verkopen, zodat u en enkele van uw ambtenaren vriendjes er rijk mee kunnen worden. U onderschat telkens weer de sekswerkers, en uiteindelijk kost u dat meer dan die mensen betalen voor al die panden.

U zult niet de Europese en Nederlandse privacy rechten schenden. Privacy is een mensenrecht, en door de Minister van Justitie en Veiligheid te verzoeken om gedetailleerde informatie te verkrijgen over de fysieke en mentale gezondheid, alsmede informatie over ons seksleven, overschrijd u de rechten van de mens. En ik sta niet toe dat u mensenrechten schendt van sekswerkers in Amsterdam!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Triodos bank weigert sekswerkersorganisatie bankrekening
"Volg je hart. Gebruik je hoofd" (behalve als je opkomt voor gelijke rechten en vrijheid)
Triodos bank, een bank die zegt te investeren in organisaties, bedrijven en projecten die een bijdrage leveren aan een betere maatschappij, heeft sekswerker organisatie PROUD een bankrekening geweigerd. De reden van Triodos is volgens hun statement dat ze geen organisaties accepteren die zich in de pornografie zitten. Vreemd, aangezien volgens hun eigen criteria die online staat, er heel duidelijk bij staat dat ze niet accepteren (onder Niet-duurzame producten en diensten):

"Pornografie: alle organisaties, ondernemingen en activiteiten die zich richten op de verkoop van pornografische producten en/of de exploitatie van hieraan gerelateerde winkels en ontmoetingsplaatsen."

Maar PROUD verkoopt of exploiteert helemaal geen pornografie, het komt slechts op voor de rechten van mensen die in de seksindustrie werken, dus dit is niet het geval voor PROUD/ Bovendien, in hun eigen criteria staat ook dat ze wel accepteren (onder Cultuur en welzijn):

"Triodos Bank financiert projecten en initiatieven die mensen helpen zich binnen de samenleving te ontwikkelen tot vrije burgers..."

En laat dat nu precies zijn wat PROUD doet, door mensen in de samenleving (in dit geval sekswerkers) helpen zich te ontwikkelen tot vrije burgers (vrij van mensenhandel, discriminatie en stigma's). Grappiger is nog wel het feit dat met deze weigering, Triodos actief mensen tegenwerkt die zich willen ontwikkelen tot vrije burgers, door sekswerkers een bankrekening voor hun eigen organisatie te weigeren.

Verder staat er ook dat Triodos er naar streeft om als bank projecten te financieren  'die deze kwaliteiten niet ondergeschikt maken aan financiële en commerciële doelstellingen'. Kortom, precies wat PROUD dus doet. Triodos schrijft ook hoe zij van andere banken verschillen, namelijk:

"Triodos Bank wil bijdragen aan vernieuwing in de samenleving, waardoor mensen zichzelf vrij kunnen ontwikkelen, gelijke rechten hebben en hun verantwoordelijkheid nemen voor de gevolgen van hun economisch handelen voor andere mensen en de aarde als geheel."

Mijn vraag zou zijn: Hoe vernieuwd PROUD de samenleving niet? Door op te komen voor de rechten van sekswerkers, zodat zij zich vrij kunnen ontwikkelen (wat ook als doel dus staat in hun eigen criteria), en gelijke rechten (wat precies is waar PROUD voor staat).

Na een flinke lading kritiek op social media, kwam de bank met een verklaring voor hun acties. Ze schrijven daarin dat voor hun bank iedereen gelijk is, wat ook verankerd ligt in de statuten van de bank, zoals geïnspireerd door de Franse revolutie. Maar als iedereen gelijk is, waarom kan een sekswerkersorganisatie dan geen bankrekening openen?
Immers, ze produceren of verkopen zelf geen porno, ze komen op voor de rechten van sekswerkers voor meer vrijheid, om als gelijken behandeld te worden, en zodat zij zichzelf vrij kunnen ontwikkelen. Op welke manier is dit in conflict met hun eigen criteria? En als iedereen gelijk is, waarom dan niet voor sekswerkers? En als ze geïnspireerd zouden zijn door de Franse revolutie (vrijheid, gelijkheid en broederschap), op welk komt PROUD, een organisatie die opkomt voor de vrijheid en gelijkheid van sekswerkers, die boodschap niet na?

Dit is natuurlijk niet de eerste keer dat dit gebeurd is. Sekswerkers krijgen dagelijks met deze vorm van discriminatie te maken. Niet alleen met het openen van bankrekeningen, maar ook met leningen, hypotheken, verzekeringen etc. En het is juist omdat financiële dienstverleners sekswerkers weigeren, dat ze op zoek moeten gaan naar alternatieven. En dit is exact wat hen kwetsbaar maakt voor mensenhandel, aangezien ze hierdoor een makkelijke prooi zijn voor mensenhandelaren en pooiers die hier misbruik van willen maken, aangezien ze niet financieel onafhankelijk kunnen zijn.

In de meeste gevallen van mensenhandel draait het om een sekswerker die dit beroep wilt doen, maar vervolgens met een schuld komt te zitten die ze af moet betalen. Die schuld komt van het feit dat ze een deal gesloten hebben met de mensenhandelaar, omdat financiële dienstverleners hen die diensten weigeren. Dit dwingt sekswerkers om deals te maken met mensenhandelaren, die vervolgens leiden tot uitbuiting en in sommige gevallen zelfs gedwongen prostitutie.

Sekswerkers en organisaties die opkomen voor hun rechten financiële diensten weigeren, duwt hen naar mensenhandel toe, die graaf misbruik maken van hun kwetsbare positie om hen uit te kunnen buiten en tot werk dwingen.
Met deze actie heeft Triodos maar één ding bewezen. Dat ze geen mensen steunen die opkomen voor hun eigen rechten, het recht om vrij te zijn, mensenrechten en gelijkheid. Hoe kun je immers vrij zijn, als je hen dat recht ontneemt? Hoe kun je gelijk zijn, als je één groep iets weigert, maar andere groepen wel toelaat? Hoe kun je jezelf vrij ontwikkelen, als de organisatie die dat probeert te bereiken, geweigerd wordt?
Triodos is natuurlijk slechts één voorbeeld, er zijn veel meer financiële dienstverleners die precies hetzelfde doen. Het zijn dit soort bedrijven die vrouwen tot uitbuiting en gedwongen prostitutie dwingt, is dat nu vrijheid, gelijkheid en een betere maatschappij?

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Prostituees tekenen petitie tegen verkeerd beeld van Jojanneke
Jojannke on Tour met de ChristenUnie
Weet je nog de bewering die Jojanneke deed in diverse artikelen in de media, dat 70% van de raamprostituees gedwongen zouden worden? En weet je nog hoe Warner ten Kate van het OM dit als feit presenteerde in de documentaire van Jojanneke? Nou, ik hoef jullie niet te vertellen dat die cijfers complete onzin zijn. Immers, er is nog steeds geen bron, en het enige wat Warner ten Kate wist te vertellen over deze magische cijfers, was dat ze losjes gebaseerd waren op het
'Schone Schijn' rapport, wat niets meer is dan wat nattevingerwerk van de politie, over hoeveel procent van de prostituees zij denken dat er gedwongen of uitgebuit worden.

Warner ten Kate zijn wanhopige poging in het NRC om de schuld van die uitspraak in de schoenen te schuiven van Jojanneke, door het 'haar uitspraken' te noemen, terwijl het toch écht zijn uitspraken waren in de TV documentaire, bewijst maar weer hoe onzeker hij hierover is. Ook het feit dat hij tot op de dag van vandaag nog steeds niet in staat is gebleken om met enig bewijs van deze bewering te komen, en het feit dat hij in zijn eigen repliek niet eens meer het cijfer durft te noemen, geeft wel aan dat hij weet dat hij fout zit.
Jojanneke kreeg op haar beurt wat ze graag wilde, een documentaire met onjuiste cijfers die een compleet eenzijdig beeld schetste van de prostitutie: Jojanneke haar visie over prostitutie. Het is geen geheim dat Jojanneke al twee jaar voor het uitzenden van deze documentaire tegen prostitutie was, ze noemde prostitutie 'idioot', beweerde eerst dat wel 80% gedwongen werd, en sprak zich openlijk uit voor het Zweedse prostitutiemodel (waardoor alle klanten crimineel zijn, en het onmogelijk wordt gemaakt voor sekswerkers om op een veilige en legale manier te werken).

Nee, de documentaire van Jojanneke was niets meer dan een PR stunt van de ChristenUnie, in hun kruistocht tegen prostitutie. Het mag dan ook geen verassing heten dat Jojanneke nu zelfs met de ChristenUnie op tournee is, om precies datgene te verkondigen wat de ChristenUnie graag wilt horen: prostitutie is fout. Maar dat is natuurlijk puur toeval, toch?
Maar natuurlijk hadden ze niet verwacht dat een groep sekswerkers zelf op zouden staan hier tegen. Immers, jarenlang hebben mensen zoals Jojanneke (denk bijv. aan Renate van der Zee), onjuiste beweringen over ons kunnen maken, omdat sekswerkers toch nooit wat terug zeiden. Jojanneke had simpelweg de pech dat er inmiddels mensen zoals mijzelf en anderen zijn die zich uitspreken tegen dit soort onzin.

Om zich hiertegen te verdedigen schreven Jojanneke en haar anti-prostitutie vrienden een open brief, waarin ze beweerde dat de discussie niet zou moeten gaan over de cijfers, maar over de slachtoffers. Maar wie waren het ook alweer die er rond smeten met onjuiste cijfers om dingen te beweren die gewoon onzin zijn? Welke groep was het ook al weer, die jarenlang enorme percentages gedwongen prostitutie beweerde gebaseerd op onzin rapporten die haast niet, tot soms zelfs geen enkel onderzoek hadden gedaan, om te beweren dat prostituees die beroep niet zouden willen doen.
Met cijfers die gebruikt zijn door Gert-Jan Segers (die de brief ondertekende), Myrthe Hilkens (die de brief ondertekende), Jojanneke van den Berge (die de brief ondertekende), Renate van der Zee (die de brief ondertekende), Linda Futa-Van Gogh (die de brief ondertekende) en vele andere bekende prostitutie haters en organisaties, beweerde zij dat de meerderheid van de prostituees gedwongen zouden worden, en dat ze niet vrijwillig voor dit beroep gekozen hadden.
Dus wie waren het nu die beweringen maakte en daarbij voornamelijk met cijfers op de proppen kwamen? Wie waren die begonnen rond te strooien met dit soort onzin cijfers, soms zelfs zonder onderliggend rapport om het te kunnen onderbouwen, en vele andere rapporten gebaseerd op zulk slecht onderzoek dat een 3-jarig kind het nog beter kan!

Hun verdediging was net zo zielig als de open brief van Warner ten Kate in het NRC was. Een wanhopige poging om alsnog het doel te bereiken wat ze graag wilde bereiken. Namelijk plannen zoals 'foute hoerenlopers' criminaliseren die zogenaamd hadden moeten weten dat ze fout zaten. Plannen zoals het pooierverbod, die wel héél toevallig gelanceerd werd door Gert-Jan Segers op dezelfde dag dat dit aan bod kwam in Jojanneke haar documentaire, maar nog vóórdat deze uitgezonden was!
Nee, het was al snel duidelijk dat het OM, de ChristenUnie en Jojanneke dezelfde doelen hadden met deze documentaire. Om een TV documentaire te maken die hun plannen zouden onderbouwen om 'foute hoerenlopers' te bestraffen en zelfs opnieuw het pooierverbod in te voeren (wat in leken termen neer komt op een werkgevers verbod voor prostituees). Deze documentaire was nooit bedoeld om de waarheid over de wereld van de prostitutie te laten zien, maar was een middel om hun eigen doelen te bereiken. En die doelen waren foute hoerenlopers bestraffen en een pooierverbod, want dat is iets wat al deze mensen graag wilde, zonder zich druk te maken om de consequenties daarvan voor sekswerkers of slachtoffers.

En toen deze onzin op TV te zien was, waarbij onjuiste informatie over de prostitutie branche werd verspreid op nationale TV, in de hoop dat ze daarmee genoeg steun zouden krijgen van de publieke opinie om hun plannen uit te voeren, startte ik een kleine petitie. Het idee was om de mensen te laten zien dat de dingen die beweert worden in deze documentaire ver van de waarheid liggen. Dingen zoals dat 70% van de raamprostituees gedwongen zouden worden. Ik deed de petitie onder de meiden die werkte met mijn eigen raamexploitant, die zo'n 50 ramen heeft op de Wallen.

In totaal tekende 56 vrouwen de petitie. Dat betekent dus dat achter ieder raam van mijn raamexploitant op z'n minst 1 vrouw zit die het niet eens is met de beweringen uit de TV documentaire. Dat betekent niet alleen dat zij zelf geen slachtoffer zijn, maar ook dat zij zich niet herkennen in het beeld dat 70% van de meiden die hier werken gedwongen zouden zijn, wat dus veel verder strekt dan alleen de 56 vrouwen die het getekend hebben.
Achteraf gezien had ik wellicht ook andere meiden bij andere raamexploitanten moeten vragen of zij het wilde ondertekenen. Maar dit toont tenminste wel aan, dat van één raamexploitant met zo'n 50 ramen, er al 56 vrouwen waren die het niet eens waren met het beeld dat over ons geschapen werd. Kun je je voorstellen wat er zou gebeuren als ik alle andere meiden van alle andere raamexploitanten ook had gevraagd dit te ondertekenen?

Mensen zetten vaak mijn blog weg als 'het perspectief van slechts één prostituee', alsof ik alleen voor mezelf hier zou spreken. Dat is absolute onzin, sterker nog, ik spreek vaker de algemene opinie van de dames uit dan alleen die van mijzelf. Ik ben het niet altijd eens met alles wat zij vinden, maar zo werkt dat nu eenmaal.
Als ik alleen mijn eigen mening hier neer zat te kalken, dan zou ik het niet zo lang vol houden als dat ik nu doe. Ik weet dat wat ik hier schrijf niet alleen mijn mening is, maar de mening van honderden meiden die werken op de Wallen in Amsterdam, en daarmee zeg ik dat ieder percentage boven de 50% dwang complete onzin is!

Zoals je kunt zien in de petitie, heb ik ook gemelde dat de reden dat er veel ramen sluiten in Amsterdam, of nog gaan sluiten, te maken heeft met het feit dat de gemeente Amsterdam beweert dat er zo veel van ons gedwongen zouden worden. Dit toont dus ook wel aan dat de dames het zelf bepaald niet eens zijn met de sluitingen, immers, hoe zouden ze het daar wel mee eens kunnen zijn? Zou jij blij zijn als ze jouw enige werkplek zouden sluiten, met als smoes dat het beter voor jouw zou zijn omdat ze je daarmee 'redden'?
Té lang hebben mensen allerlei onzin over ons beweert. Of dat nu mensen van de gemeente waren die graag onze ramen zien verdwijnen, of mensen op TV die gewoon niets van prostitutie willen hebben. Er is een storm op komst, een slapende reus is ontwaakt, maak geen ruzie met ons want anders heb je een serieus probleem. Dit is pas het begin!


Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer


Politie en gemeente vallen sekswerkers in Alkmaar thuis lastig
De politie inval van 2013 in Alkmaar op de Achterdam
Ik schrijf niet veel over andere steden in Nederland met prostitutie, om de hele simpele reden dat ik daar niet werk, dus weet ik niet wat daar speelt. Ik hou het graag bij de feiten, en speculeer niet graag over dingen. Maar soms komt ik iets tegen waarvan ik vind dat het meer aandacht verdiend, en dit is één van die dingen.

En voordat ik in ga over wat er recentelijk gebeurde in Alkmaar, wil ik jullie eerst wat achtergrond informatie geven. Alkmaar heeft 69 prostitutieramen. Maar net zoals in Amsterdam, en bijna iedere andere stad in Nederland met raamprostitutie, wordt ook Alkmaar bedreigd door politici die van raamprostitutie af willen. Ooit waren er 129 prostitutieramen, nu zijn er daar nog maar 69 van over.
Toen ik in Nederland begon te werken, was er geen plek achter de ramen in Amsterdam, dus werkte ik de eerste paar weken in Alkmaar. Ik vond het daar fijn, alhoewel ik nu toch mijn voorkeur zou uitspreken voor Amsterdam boven Alkmaar. Ik geef de voorkeur aan Amsterdam omdat je hier veel meer geld kan verdienen met de toeristen Toen ik daar werkte waren er veel meer ramen dan dat er nu nog over zijn. Ik ging een tijdje geleden terug naar Alkmaar, en het was opvallend om te zien hoe veel het veranderd was. Er zijn inmiddels al zo veel ramen gesloten.

En net zoals in Amsterdam, gebruiken ze ook in Alkmaar verhalen van gedwongen prostitutie en mensenhandel als reden om ramen te sluiten. Sterker nog, enkele jaren terug (2013) hebben ze een grote inval gedaan met de politie op de Achterdam, waarin iedereen werd meegenomen naar het gemeentehuis voor ondervraging.  En met iedereen bedoel ik ook echt iedereen, alle sekswerkers, maar ook mensen die daar gewoon rondliepen op dat moment. Persoonlijke spullen van sekswerkers werden in beslag genomen, inclusief het geld dat ze die avond verdiend hadden, die ze ook nooit meer terug kregen.
Vervolgens werden alle vrouwen die naar het gemeentehuis waren gebracht urenlang ondervraagd (in de meeste gevallen 3 á 4 uur), tot 's morgens vroeg aan toe. Sommige vrouwen (naar wat ik heb vernomen), werden in hun werkkleding naar het gemeentehuis gebracht, om vervolgens urenlang ondervraagd te worden, waarin ze de meeste grensoverschrijdende vragen moesten beantwoorden die gesteld werden door gemeenteambtenaren en de politie. Vragen zoals: Beleef je plezier aan de seks die je hebt met je vriend? Beleef je plezier aan de seks die je hebt met je klanten? Hoe vaak per dag doe je het met je vriendje?

Prostituees werden geïntimideerd, gemanipuleerd, gedwongen en mensenrechten werden grootschalig geschonden tijdens deze inval. Ze moesten hun verklaring die in het Nederlands was geschreven, die de meeste vrouwen niet begrepen omdat ze geen Nederlands spraken, ondertekenen, en veel vrouwen waren boos, sommigen zelfs licht getraumatiseerd door deze inval.
Meer dan 500 politie mensen en ambtenaren deden mee aan deze inval, in een straatje van nog geen 130 meter lang, met slechts 57 prostituees. Stichting Geisha, die destijds nog in leven was om op te komen voor de rechten van prostituees, zei een rechtszaak hier tegen te beginnen. Zo ver kwam het nooit, zoals zo vaak het geval was met Geisha, ze beweerde van alles maar deden nooit iets voor de sekswerkers als het er op aan kwam.

De gemeente Alkmaar beweerde nadien dat de inval een groot succes was, en beweerde twee mensen te hebben gearresteerd voor mensenhandel. Ze beweerde tevens dat de actie gewaardeerd werd door de prostituees voor de aandacht die mogelijke slachtoffers van mensenhandel hiermee kregen. De gemeente Alkmaar beweerde ook dat er slechts 9 prostituees 'schoon' bleken na onderzoek, en 48 andere prostituees werden verdacht slachtoffer te zijn. Geen van de twee verdachten die op die avond werden gearresteerd werden echter vervolgd voor iets. De bewering dat slechts 9 prostituees schoon zouden zijn bleek achteraf ook niet waar te zijn.
Kortom, de beweringen van de gemeente en de burgemeester van Alkmaar lijken haaks te staan op die van de prostituees zelf. De burgemeester beweerde dat de vrouwen blij waren dat ze werden gezien als mogelijk slachtoffer, Geisha beweerde dat de vrouwen niet blij waren en dat sommigen zelfs licht getraumatiseerd waren. Een typisch voorbeeld van hoe de overheid liegt om hun acties tegen sekswerkers te rechtvaardigen.

En nu, afgelopen week verscheen er een artikel dat de gemeente Alkmaar wederom raamprostituees intimideert. Dit keer niet op hun werkplek, maar bij hun thuis. Maar om niet dezelfde fout te maken als de vorige keer, deden ze het dit keer voorkomen alsof ze bezig waren met een controle op de huisvesting. In werkelijkheid werden de vrouwen 's morgens vroeg wakker gemaakt door een groep van 5 man, 2 politie mensen en 3 van de gemeente.
Ze wilden zich niet identificeren volgens de verklaringen van de dames, maar wilden wel 80 vragen stellen. En in tegenstelling tot wat je zou verwachten van een onderzoek naar huisvesting, werden er (wederom) hele persoonlijke vragen gesteld. Vragen zoals: Of ze getrouwd waren, of ze kinderen hadden, of ze naar hun werk werden gebracht door iemand, of ze vrij waren om te gaan en te staan waar ze wilden, hoeveel geld ze per week verdiende, of ze een beschermer hadden, of er iemand met hun mee ging als ze op straat waren etc. Inderdaad, dingen die niets met huisvesting te maken hebben, maar dingen die alles te maken hebben met mensenhandel.

Aangezien beide vrouwen immigranten zijn (beide uit Bulgarije), waren ze niet op de hoogte van het feit dat ze deze mensen toegang mochten weigeren. Maar zelfs dan als nog, het is best intimiderend om 5 man voor je deur te hebben, waaronder 2 politie mensen. En daarom vraag je je dan ook af: waarom was de politie hierbij betrokken? Immers was dit een controle op de huisvesting, zoals de gemeente later zou beweren, dus waarom was de politie hierbij betrokken?
Toen één van de meiden dit aan ze vroeg, waarom de politie erbij was, was het antwoord dat sommige mensen hen anders niet binnen wilde laten. Dat toont toch wel aan dat hen bij de deur weigeren geen optie was, ook al hadden ze dat gewild, doordat er dus politie bij was.

Het lijkt er dus op dat de gemeente Alkmaar wederom sekswerkers lastig probeert te vallen, hun privacy schendt, insinueert dat ze gedwongen zouden zijn, en hun rechten schend onder valse voorwendselen. Het is een typisch en herkenbaar voorbeeld van hoe niet alleen gemeentes werken, en politici liegen, maar ook van hoe de politie werkt. De methoden zijn heel herkenbaar voor veel sekswerkers, waaronder mijzelf, die gebruikt worden om te intimideren, misbruik maken van het gebrek aan kennis over de lokale wetgeving van buitenlandse sekswerkers, om daar hun voordeel uit te halen waarbij privacy en mensenrechten geschonden worden.

Politici, politie en andere autoriteiten zijn er altijd van overtuigd dat de meeste van ons slachtoffers zijn, terwijl dit in realiteit niet zo is. Ondersteund door foutieve statistieken van de politie, christelijke organisaties of hulporganisaties die een financieel belang hebben om zulke dingen te beweren, worden we behandeld als slachtoffers. Het vreemde is, omdat de meeste van ons geen slachtoffer zijn, is het enige waar wij nu slachtoffer van worden, het behandeld worden als één.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Weer 108 miljoen euro nodig om prostituees werkplek af te pakken
Fashion winkels vervangen de wereldberoemde raambordelen
Nu Project 1012 in de laatste fase zit, blijkt dat er nog 108 miljoen euro nodig is voor de sluiting van prostitutieramen in Amsterdam. Dat was de informatie die gisteren gepubliceerd werd in een artikel in De Telegraaf. Het project, was als één van zijn doelstellingen heeft om raamprostitutie in Amsterdam met 40% te verminderen en ook het aantal coffeeshops sterk te reduceren, heeft tot dusver 117 ramen gesloten, en nog eens 94 ramen staan gepland om te sluiten.
In totaal zal Amsterdam van 512 ramen in 2007 naar 320 ramen aan het eind van dit project gaan, en zal het aan ongeveer 500 vrouwen hun veilige en bovendien enige legale werkplek kosten. Vrouwen die bovendien totaal geen hulp ontvangen van de gemeente op enige wijze, en simpelweg zonder werkplek achter blijven met als gevolg een verplaatsing naar de illegale prostitutie, zoals we de afgelopen jaren ook gezien hebben.

Momenteel zijn er nog 395 ramen voor sekswerkers in Amsterdam, maar met 94 ramen die bedreigd worden met sluiting, zijn de 19 ramen die de gemeente Amsterdam voor exploitatie beschikbaar stelt niet voldoende om het verlies van 94 ramen op te vangen, noch de 117 die de gemeente reeds heeft gesloten.
Van de 94 ramen die reeds gepland staan om gesloten te worden, zijn er alweer 10 uitgekocht, die in januari 2016 zullen gaan sluiten. Dit betekent dat er nog 84 ramen over blijven om op te kopen, waarvoor een budget van 108 miljoen euro nodig is. Een groot deel daarvan is geld van de belastingbetaler, die gebruikt wordt om vrouwen uit hun enige legale werkplekken te zetten, maar er is nog 24 miljoen euro nodig om het budget compleet te maken. Met bijna 80% van het budget compleet, lijkt het slechts een kwestie van tijd voordat de gemeente een nieuwe investeerder vindt om zijn geld in de bodemloze put van Project 1012 te gooien.

Want als men kijkt naar het resultaat van Project 1012, is het zeker geen rendabel project voor de investeerders. Gebouwen die vroeger raambordelen waren, worden nu omgetoverd tot kaaswinkeltjes, kunstgalerieën, 'fashion' winkels en andere kleine ondernemingen, dia nauwelijks genoeg inkomen genereren om de huur te kunnen betalen, terwijl sekswerkers graag zelfs het dubbele bedrag zouden betalen om daar te mogen zitten. Momenteel bezetten veel van deze gesubsidieerde ondernemingen als bezetters deze panden, om te voorkomen dat prostitutie terugkeert in deze panden.

Naast het feit dat het een slechte deal is voor de mensen die in dit project investeren, is het ook de belastingbetaler wiens geld wordt gespendeerd aan het reduceren van Amsterdam zijn beroemdste toeristische attractie. Een toeristische attractie die verantwoordelijke is voor meer dan 1/3 van het toerisme in de stad, en jaarlijks een omzet daarmee genereert van ergens tussen de 85 en 170 miljoen euro.
Het is geen geheim dat de Wallen en de coffeeshops het hart van het toerisme in Amsterdam zijn. Noem de naam Amsterdam eens in het buitenland, en de eerste dingen die mensen zullen noemen zijn drugs en prostitutie, dezelfde dingen die Project 1012 met 40% wilt reduceren.

Naast het feit dat het slecht is voor de sekswerkers, die daarmee hun enige legale werkplekken verliezen en zich daarmee verplaatsen naar de illegale prostitutie, waardoor autoriteiten meer problemen creëren dan ze oplossen. En naast het feit dat het een enorme impact heeft op het toerisme en de lokale economie van Amsterdam, en het feit dat er veel belastingbetaler hun geld samen met investeerders hun geld wordt weggegooid in deze bodemloze put die één van Amsterdam zijn voornaamste bronnen van inkomsten vernietigd, gaat het ook nog eens in tegen het college akkoord van afgelopen jaar, waarin staat dat er niet meer geld zou worden geïnvesteerd in Project 1012. Toch wordt er weer 108 miljoen euro geïnvesteerd om dit project af te ronden, terwijl dit tegen het akkoord is van D66, VVD en SP.

Het project werd ooit verkocht aan het publiek als een 'upgrade van het gebied' en om 'gedwongen prostitutie te bestrijden'. De upgrade bleek echter compleet niet succesvol, aangezien de ondernemingen waarmee raamprostitutie vervangen werd nu meer als bezetters fungeren dan dat ze echt de buurt upgraden. Bovendien lijken deze ondernemingen niet op z'n plaats in een buurt die wereldwijd bekent staat als een prostitutiegebied. Toeristen die naar Amsterdam toe komen om te kijken voelen zich ongemakkelijk om zo'n winkeltje binnen te stappen tussen al die raamprostituees, en klanten van prostituees voelen zich oncomfortabel om binnen te gaan bij een prostituee terwijl daar tegenover een winkeltje met mensen zit die hen naar binnen zien gaan. Kortom, het werkt voor beide kanten niet.
Daarnaast is het ook nog eens zo dat men niet naar de Wallen zal trekken om daar gezellig te gaan winkelen, het is dus verwarrend voor beide partijen. Als mensen willen winkelen zullen ze wel naar de beroemde Albert Cuyp markt gaan, of het duurdere en chiquere P.C. Hoofdstraat, niet de Wallen. En de klanten van de raamprostituees zijn er ook niet blij mee. Zij zoeken privacy en enige afzondering bij het bezoek, iets dat je niet krijgt als er een kunstgalerij er tegenover staat.

Ook het argument van gedwongen prostitutie bestrijden is nog nooit bewezen. In geen enkel geval is het ooit bewezen dat er achter een raam dat gesloten werd een vrouw gedwongen zat te werken. Sterker nog, het is compleet onbekend wat er met al die vrouwen is gebeurd die hun werkplekken hebben verloren. Waarschijnlijk zijn vele de illegale prostitutie in verdwenen, een probleem die politie en andere instanties in Nederland hevig proberen te bestrijden.
Ondertussen worden de slachtoffers die nog wel aanwezig zijn op de Wallen ook niet geholpen door dit project. Hen op straat zetten verlost hun helaas niet uit de klauwen van een pooier die hen uit wilt buiten.

Waarom zo veel geld nodig is voor een project dat niet alleen de kans op mensenhandel vergroot, maar bovendien ook nog eens het toerisme en de lokale economie beschadigd, blijft een raadsel. Blijkbaar verdient iemand hier ergens veel geld mee, alhoewel het onduidelijk blijft wie en hoe precies. Het meest waarschijnlijke is dat er veel geld verdiend wordt met het onroerend goed dat verkocht wordt. Wie het ook is of zijn, ze verdienen er blijkbaar veel meer mee dan de 108 miljoen euro die nu nodig is om de resterende 94 ramen te sluiten. Maar dit zijn natuurlijk vooral deals die gesloten worden in achterkamertjes.
Wie het ook is of zijn, ze riskeren niet alleen de levens van 500 vrouwen, schenden het college akkoord van de gemeente om niet meer geld te investeren in dit project en beschadigen de inkomsten die gegenereerd worden door het toerisme in het centrum van de stad, maar ze blijken alleen maar geïnteresseerd te zijn in hun eigen portemonnee en niet die van de stad Amsterdam.

Ik sprak laatst 3 meiden die bij een andere bordeelhouder werken. Zij waren het ook met mij eens. Als er nog meer ramen sluiten, dan is Amsterdam ten dode opgeschreven. Ieder jaar komen er ongeveer 1 miljoen toeristen naar de stad toe om de Wallen te bezoeken. De toeristen die daar komen geven graag veel geld uit. Ze houden hier graag een feestje, hebben lol. Ze spenderen daarbij veel geld bij de lokale ondernemers in het centrum, de coffeeshops en bij de meiden zoals ik achter de ramen.
We hebben al met zo veel van onze klanten gesproken, toeristen die hier veel geld spenderen, die hebben gezegd volgend jaar niet meer terug te zullen komen, omdat er haast niets meer over is gebleven van het centrum van Amsterdam en de Wallen. Dit is namelijk één van de belangrijkste redenen waarom veel toeristen hier komen, om een jointje te roken en legaal een prostituee te kunnen bezoeken. Meer ramen sluiten  zal niet alleen de lokale economie ernstig schaden, maar nog belangrijker het imago van de stad Amsterdam als stad van drugs, prostitutie en tolerantie schaden.

Amsterdam zonder coffeeshops en raamprostitutie, is net als Parijs zonder de Champs Élysee en de Eiffeltoren. Het maakt alles kapot wat deze stad uniek maakt, de reden waarom toeristen naar Amsterdam toe komen. Het vernietigd Amsterdam zijn unique selling points, en veranderd daarmee in een doorsnee Europese stad: een stad zonder ziel.
Dus ondanks het feit dat er nog 108 miljoen euro geïnvesteerd gaat worden, van zowel belastingbetalers hun geld alsmede die van investeerders. En ondanks het feit dat dit project een complete verspilling van geld is, het toerisme en lokale economie die verantwoordelijk is voor een omzet van 85 tot 170 miljoen euro ernstig schaadt. En ondanks het feit dat het tegen het college akkoord van D66, VVD en SP in gaat om niet meer geld te investeren in Project 1012, en er voor nog 24 miljoen euro aan investeerders wordt gezocht. Het maakt ze simpelweg geen zak uit, want geld verdienen met onroerend goed is belangrijker voor hun dan de lokale economie, afspraken met het college van Amsterdam of de levens van 500 vrouwen.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Werden de vrouwen achter de ramen die gesloten zijn gedwongen?
Recentelijk kwam ik deze video tegen waarin een vrouw van het Red Light Secrets Museum in Amsterdam wat dingen uitlegt over prostitutie in Amsterdam. Dat ik geen grote fan ben van dit museum is geen geheim, ik heb al eens een boze blogpost geschreven over hoe dit museum een verkeerd beeld schets van het werken achter de ramen en de vrouwen die daar werken. Het museum lijkt zijn pijlen te willen richten op het idee dat meiden achter de ramen in vieze kamers zouden werken, op smerige bedden (ik moest bijna kotsen toen ik het bed zag in dat museum), en ze proberen erg in te spelen op het 'dit-zou-je-dochter-kunnen-zijn' complex door de toevoeging van teddyberen om mensen hier een slecht gevoel over te geven.
Maar het ergste van dat hele museum was in mijn opinie toch wel die video van Stop The Traffik, die compleet verkeerde informatie verstrekt over mensenhandel op de Wallen, door te beweren dat er 'iedere jaar duizenden vrouwen hier belanden', ondanks het feit dat er maar 400 ramen zijn, en we net aan 1000 raamprostituees hebben in Amsterdam in totaal, en door te beweren dat we hier heen gelokt zijn onder valse voorwendselen, terwijl dat zelfs niet het geval is bij de meeste mensenhandel gevallen.

Dus ik weet al dat de mensen van het Red Light Secrets Museum in Amsterdam slecht geïnformeerd zijn. Niet zo vreemd ook, het museum is immers een project van de gemeente Amsterdam en onderdeel van Project 1012, die als doel heeft het aantal werkplekken voor raamprostituees te reduceren met als excuus gedwongen prostitutie te bestrijden. En het gebouw waar nu dit museum in zit, was ooit eens de werkplek voor raamprostituees. Nu is het slechts een plek waar men verkeerde informatie over ons beroep verspreid, en ik denk niet dat dit puur toeval is.
Eén van de redenen waarom ik dat niet geloof, is natuurlijk omdat het een project van de gemeente Amsterdam zelf is, die foutieve informatie nodig hebben om hun project te rechtvaardigen om meer ramen te sluiten. De tweede reden is dat één van de mensen die aan dit museum heeft meegeholpen Ilonka Stakelborough is, de voormalig voorzitter van stichting Geisha, een organisatie bedoeld was om op te komen voor de rechten van prostituees, maar dat in werkelijkheid nooit deed.
Recentelijk kregen we bevestigd dat Ilonka inmiddels geschorst is door stichting Geisha als voorzitter, door de mensen binnen de organisatie. Niet zo vreemd, als je je bedenkt wat voor onzin ze naar de media verspreidde, en het feit dat ze met dit museum alleen maar zorgde voor een slecht imago van sekswerkers achter de ramen.

Maar dat de mensen van dit museum weinig weten over de realiteit van wat er om hun heen gebeurd, wordt wel weer bewezen in deze video. In de video beweert een vrouw van dit museum dat sommige ramen aan de overkant dicht gaan omdat de vrouwen die daar achter de ramen staan gedwongen zouden worden, zo las ze in de krant.
En inderdaad, de kranten probeerde het zo te laten lijken. Maar we weten nu ook inmiddels dat geen van de ramen waar zij het over had gesloten zijn, ondanks het feit dat ze nu allang gesloten zouden moeten zijn. Dus ook deze berichtgeving lijkt wederom een poging van de gemeente Amsterdam en de burgemeester om de Wallen een slechte naam te bezorgen, wederom zonder bewijs. En de 6 ramen die wel recentelijk werden gesloten, werden niet gesloten omdat daar vrouwen werkten die gedwongen werden, maar omdat de eigenaar van de panden ze verkocht.
Kortom, het is helemaal niet waar dat die ramen gesloten zouden worden omdat vrouwen daar gedwongen zouden werken. Sterker nog, van alle 117 ramen die tot dusver gesloten zijn, is het nog nooit bewezen dat er ook maar één vrouw daar gedwongen zou werken achter die ramen. En dat is een terugkerend iets, want we hebben dit ook zien gebeuren in Utrecht. Ook daar beweerde men ramen te sluiten omdat daar vrouwen gedwongen zouden worden, tot op de dag van vandaag is dat nog niet bewezen.

Sterker nog, als je kijkt naar de 673 ramen die in Nederland inmiddels gesloten zijn, dan zijn bijna al die ramen gesloten onder het mom dat er vrouwen gedwongen achter de ramen zouden werken. Maar in geen van de gevallen is dat ooit bewezen.
Het is de constante universele waarheid over raamprostitutie in Nederland. Ze hebben 673 ramen gesloten, altijd met een excuus die vervolgens nooit bewezen wordt. Maar tegen de tijd dat dit duidelijk wordt zijn die ramen al onder valse voorwendselen gesloten en is het al te laat. De ramen zijn dan gesloten, en als die eenmaal dicht zijn gaan ze ook nooit meer open. Dit is het resultaat van het feit dat het haast onmogelijk is om een nieuwe vergunning te krijgen voor prostitutie, zelfs als ze je daar al terug zouden willen hebben.

Dit bewijst maar weer eens dat men continu probeert prostitutie weg te krijgen, door te liegen en foutieve informatie te gebruiken. Maar het bewijst ook dat mensen dit gewoon klakkeloos aannemen als de waarheid, ondanks het feit dat er keer op keer bewezen wordt dat van de aantijgingen niets waar blijkt.
Raamexploitanten worden steevast weggezet als slechte mensen, die mensenhandel zouden faciliteren en zelfs pooiers zouden helpen bij mensenhandel. Vreemd, aangezien bijvoorbeeld de gemeente Amsterdam heeft getracht middels de BIBOB wet (een procedure waarbij ze een mogelijk crimineel verleden tegen je gebruiken) ze weg te krijgen, maar in alle gevallen bleek dat er niets mis was met de raamexploitanten. Ze konden helemaal niets bewijzen! Keer op keer zie ik dat raamexploitanten de schuld krijgen voor dingen waar men geen enkel bewijs voor heeft!

Ook nu weer probeert de gemeente Amsterdam wederom raamexploitanten een slechte naam te bezorgen, met hun plan om 19 ramen voor sekswerkers te openen. Ze beweren dat dit een 'pooiervrij' bordeel zou zijn, alsof andere bordelen niet 'pooiervrij' zouden zijn, ondanks dat ze geen enkel bewijs hiervoor hebben.
En feit is, dat het absolute onzin is dat die 19 ramen 'pooiervrij' zouden zijn. Deze 19 ramen van de gemeente Amsterdam hebben net zo veel kans op mensenhandel als ieder ander bordeel. Alleen omdat een bordeel gerund wordt door andere mensen, haalt niet ineens het probleem van mensenhandel weg. Maar dat verhaal kan de gemeente Amsterdam natuurlijk niet gebruiken om te rechtvaardigen dat ze nog meer ramen gaan sluiten. Immers, als het niet de schuld is van de raamexploitant, dan valt hun hele bewering om de ramen te sluiten om.

En hoe helpt het sluiten van ramen eigenlijk bij het bestrijden van mensenhandel? Het lost geen enkele probleem op, we duwen het zo alleen maar weg de illegale prostitutie in. De vrijwillig werkende vrouwen worden op deze wijze gedwongen te werken op minder veilige plekken, aangezien er geen andere legale opties meer zijn. En de vrouwen die gedwongen worden, die worden al helemaal niet geholpen hiermee, die verdwijnen in het ondergrondse circuit van de illegale prostitutie.

Feit is dat het nog nooit is bewezen dat de vrouwen die achter de ramen werken die gesloten zijn, of nog gesloten gaan worden, gedwongen worden. Neem nu bijvoorbeeld die 6 ramen die afgelopen januari gesloten werden in de Bethlehemsteeg. Ik ken al die meiden die daar werkte, geen van hen werd gedwongen, dat kan ik garanderen. Toch beweert de gemeente Amsterdam dat het ramen sluit omdat vrouwen gedwongen zouden worden, wat gewoon niet klopt. Immers, als ze die dames dan ook zouden kennen die dan zogenaamd gedwongen zouden worden, waarom help je die dames dan niet maar zet je ze gewoon op straat?
Het andere argument wat de gemeente gebruikt is dat het sluiten van ramen mensenhandel helpt te bestrijden, omdat het gebied kleiner wordt en daardoor makkelijker te controleren is. Maar dat is eigenlijk gewoon niets meer dan zeggen dat je gewoon niet genoeg mankracht hebt, en in plaats van meer geld te investeren in mankracht zetten ze nu deze vrouwen op straat, en richten ze hun aandacht daarmee alleen nog maar op de vrouwen achter de ramen die wel mogen blijven. Met andere woorden, het maakt ze geen zak uit wat er gebeurd met die vrouwen achter de ramen die gesloten worden.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Hoe te beginnen met raamprostitutie in Amsterdam?
Sinds ik met mijn blog ben begonnen ben ik regelmatig gecontacteerd door vrouwen, met de vraag over hoe je kunt beginnen in de raamprostitutie in Amsterdam. Ik denk dat dit wel weer aantoont dat er wel degelijk mensen bestaan die dit werk willen doen, ondanks het feit dat er andere mensen zijn die beweren van niet.
Maar nog belangrijker is dat het aantoont hoe moeilijk het is om in deze branche te beginnen, en het gebrek aan informatie en hulp die er is, wat mensen weer kwetsbaar maakt voor mensenhandel. Want als er niemand is die je hierbij kan helpen, en je de informatie kan bieden die je nodig hebt, wordt het makkelijk voor mensenhandelaren om daar misbruik van te maken en jouw tot slachtoffer te maken.

Nu ben ik al enige tijd bezig achter de schermen bij PROUD om dit te verbeteren, alhoewel dit nog wel even gaat duren. Veel politici zijn meer bezig met het bestrijden van mensenhandel, waarbij ze de klanten als hun schild willen gebruiken en hen voor de fouten op willen laten draaien als ze het mis hebben, door hen te criminaliseren als ze 'hadden moeten weten dat' ze een slachtoffer bezochten. Een belachelijk idee natuurlijk, want het hele punt is natuurlijk dat klanten het haast nooit kunnen weten dat ze naar een slachtoffer zijn geweest, wat ook het exact zelfde probleem is wat de politie heeft, wat de hele reden is waarom dit nog steeds bestaat.
Wat ze zich echter niet realiseren, is dat als ze écht mensenhandel willen bestrijden, het niet draait om hoeveel je er kunt helpen nadat ze al slachtoffer zijn geworden (door klanten als privé detectives in te zetten, en ze te straffen als ze het niet goed gezien hadden), maar door te voorkomen dat het in de eerste plaats slachtoffers worden. En dat gebeurd bij de instap bij de prostitutie.

Laatst ontving ik weet een mailtje, dit keer van een Nederlandse vrouw, die wou weten hoe ze kon werken achter de ramen. Het is niet het eerst mailtje met deze vraag, ik heb er al meerdere ontvangen van zowel Nederlandse als buitenlandse vrouwen met deze vraag. En dat is ook niet zo vreemd, aangezien er nauwelijks informatie online hierover te vinden is.
Dus als het al moeilijk is voor een Nederlandse vrouw om uit te vinden hoe ze achter de ramen kan komen, dan kun je je wel voorstellen hoe moeilijk het is voor buitenlandse vrouwen die de Nederlandse taal niet spreken, niet weten waar ze informatie zouden kunnen vinden, en daar bovenop ook nog eens te maken krijgen met immigratieproblemen. Dit maakt hen erg kwetsbaar voor mensenhandelaren, die hen hier graag bij willen helpen om hen vervolgens uit te kunnen buiten. Dus de sleutel om mensenhandel te stoppen ligt voor een groot deel in het veilig en legaal faciliteren van een manier om in te stappen, die de vraag naar de 'hulp' van mensenhandelaren weg neemt.

Dus om te beginnen wil ik eerst even duidelijk uitleggen dat prostitutie al een legaal beroep in Nederland sinds 1911. Veel mensen denken dat het pas sinds 2000 legaal is, maar dit klopt niet, in 2000 is slechts het bordeelverbod opgeheven, maar daarvoor was het nooit illegaal om als prostituee te werken of er ééntje te bezoeken.
En werken achter de ramen betekent dat je een zelfstandig ondernemer wordt zonder personeel of ZZP'er zoals ze ook wel genoemd worden. Iedere raamprostituee is een ZZPér en is daarmee eigenaar van haar eigen prostitutie bedrijf. Als ZZP'er huur je vervolgens een werkplek van een raamexploitant, dus eigenlijk is het niets meer dan iemand die een werkruimte huurt voor zijn of haar eigen bedrijf. Helaas heb je echter wel een vergunning nodig voor een bordeel, in tegenstelling tot andere werkplekken voor ZZP'ers, die uitgegeven worden door de gemeente, en aangezien ze dat haast nooit doen is dit dan ook de reden dat prostituees nooit hebben geprobeerd zelf een bordeel op te zetten, zoals mevr. Shahsavari naïef genoeg beweert in haar column van enige tijd geleden. Dat kan dus niet, aangezien je daar een vergunning voor nodig hebt, en Amsterdam geeft haast nooit vergunning uit.
Naast het feit dat een bordeel een vergunning nodig heeft, is raamprostitutie alleen toegestaan in de daarvoor aangewezen panden met een prostitutiebestemming. En aangezien alleen de aangewezen panden waar dit al plaats vond zijn aangewezen, kun je dus nooit een nieuw raambordeel openen, aangezien dat alleen is toegestaan in panden met een prostitutiebestemming. En degene die dat dus wel hebben, die worden momenteel dus gesloten, wat de situatie er niet beter op maakt.

Om te beginnen in de raamprostitutie heb je eerst een aantal dingen nodig. Ten eerste een geldig paspoort of ID, je moet 21 jaar of ouder zijn in Amsterdam, je moet ingeschreven staan bij de gemeente waar je woonachtig bent en voor mensen buiten Europa die hebben een visa nodig (een toeristen visa telt niet) en een bank rekening (zakelijke rekening is vaak lastig te krijgen, die krijg je vaak niet).

Om te beginnen moet je eerst je eigen prostitutie bedrijf registreren. Wat betekent dat je naar de Kamer van Koophandel toe moet om je bedrijf te laten registreren, iets dat mevr. Shahsavari blijkbaar niet eens weet, aangezien ze zich in haar eigen column afvraagt waarom prostituees niet zouden registreren bij de KvK. Maar feit is dat zonder KvK registratie je niet legaal in de prostitutie kunt werken, dus dat doen we dus wel mevr. Shahsavari!
Je moet daarvoor een geldig ID meenemen, je registratie bij de gemeente (ook wel het GBA genoemd) en een adres waarop je je prostitutiebedrijf mag registreren. Let wel op, niet alle huiseigenaren staan toe dat je je bedrijf op hun adres registreert, dus vraag dat eerst even na voordat je dit doet.

Je kunt je laten registreren als prostitutie bedrijf bij de KvK, maar ik zou adviseren om dat niet te doen. Anders kunnen mensen dit online opzoeken tegen een kleine betaling, en daarnaast zijn er diverse websites die de gegevens van de KvK kopiëren en online zetten. Ik heb mijn eigen bedrijf op verschillende andere websites terug gevonden, wat me enorm veel moeite heeft gekost om die er weer af te krijgen, en in 1 van die vermeldingen stond ik zelfs als prostitutie bedrijf vermeld inclusief mijn adres, telefoonnummer en naam. Dat wil je dus niet, dus zou ik adviseren om je bedrijf te laten registreren onder persoonlijke dienstverlening. Dit is dan ook de enige noemer waar je je eigen bedrijf onder mag laten vermelden, naast prostitutie.
Nu je je eigen bedrijf hebt opgezet zul je automatisch aangemeld worden bij de Belastingdienst hiervoor om belasting af te dragen. Aangezien je belasting moet gaan betalen adviseer ik je een goede accountant te vinden die dat papierwerk voor je kan doen. Meestal kunnen je collega's wel een verwijzen naar een goede accountant, of je kunt de raamexploitant er naar vragen die meestal ook wel goede accountants kennen.

Nu dat al het papierwerk en registratie is gedaan, kun je eindelijk op zoek gaan naar een werkplek achter de ramen. Dus al die mensen die altijd beweren dat ze zomaar achter het raam belanden op een dag die liegen gewoon, dit is net zoiets als in al de politie films waarin ze al het papierwerk achterwege laten om over te gaan tot de actie. In realiteit kun je dit niet zomaar overslaan, en die verhalen zijn dan ook of onzin, of vonden plaats voordat het verplicht werd om je bij de KvK te registeren in 2000.
Zorg dat je al het papierwerk met je mee neemt als je gaat zoeken naar een werkplek. Dus je GBA registratie, je KvK registratie, je ID of paspoort en evt. je visa. Zonder die papieren krijg je namelijk geen kamer, en sturen ze je simpelweg terug naar huis met de boodschap dat je pas terug kunt komen als je de papieren wel bij je hebt. Zorg dat je de papieren op alle dagen dat je gaat werken bij je hebt, want zonder die papieren wordt je ook naar huis gestuurd. Raamexploitanten hebben immers geen zin om hun vergunning te riskeren voor iemand die zijn papieren niet bij zich heeft.

Een werkplek vinden in de raamprostitutie is niet makkelijk. Ooit waren er 2006 ramen in Nederland, nu zijn daar nog maar 1333 ramen van over. In Amsterdam alleen al is het aantal ramen van 512 naar momenteel 395 gedaald, dus er zijn veel dames die om die plekken vechten.
Maar om je in de juiste richting te krijgen zul je eerst een raamexploitant moeten vinden die een kamer beschikbaar heeft. Raamexploitanten adverteren over het algemeen niet online, dus het beste wat je kunt doen is de Wallen op lopen totdat je een bordje ziet hangen in één van de ramen met daarom het adres en telefoonnummer van de raamexploitant.
Mijn advies zou zijn om niet te bellen, maar om naar het adres toe te gaan. Raamexploitanten zijn bang om hun vergunning te verliezen omdat ze toevallig één meid binnen lieten die problemen heeft en niet even persoonlijk hebben kunnen ontmoeten, dus daarom willen ze je graag even persoonlijk spreken en zien voordat ze een raam verhuren aan iemand met wie ze nog nooit zaken hebben gedaan. Dit gaat dus ook in tegen het idee dat veel mensen hebben dat je zomaar een raam kunt krijgen, en dat daarmee de raamexploitanten daar schuld aan hebben. Zij hebben geen enkel belang bij het verborgen houden van mensenhandel, aangezien dat hun alleen maar hun vergunning kan kosten, en daarmee hun bedrijf, wat niet iets is wat ze graag willen riskeren. Helemaal niet aangezien er genoeg meiden zijn die geen problemen hebben, en ze zonder risico een raam aan kunnen verhuren.

De prijzen voor het huren van een raam varieren van overdag tussen de € 80 en de € 110 en voor de avonden tussen de € 150 en de € 160. Ramen voor 's avonds zijn duurder, omdat de avonden populairder zijn om te werken omdat er meer klanten zijn waarmee je geld kunt verdienen. Momenteel is het erg stil overdag, en veel meiden die overdag werken hebben moeite om de kosten eruit te halen. Dus ik denk dat al die zogenaamde 'pooiers' niet zo blij zullen zijn, aangezien ze dus meer geld verliezen overdag dan dat ze eraan verdienen.
Je betaalt je kamer per shift, wat betekent dat je de kamer of voor overdag betaalt of voor de avond. De kamer betaal je per dag, en niet per week of maand. Echter, als je bij een raamexploitant binnen komt, en ze hebben een kamer voor meerdere dagen beschikbaar in die week, en je wilt deze kamer reserveren voor meerdere dagen, dan wordt je verwacht dit vooruit te betalen voor die dagen, als een verzekering dat je ook daadwerkelijk op komt dagen. Anders zouden zij geld hieraan verliezen, door die kamer voor jouw bezet te houden terwijl je niet op zou komen dagen en er ook niet voor betaalt hebt, terwijl andere meiden graag wel voor deze kamer zouden betalen.

Tegenwoordig ben je verplicht om een intake interview met de raamexploitant te doen. Dit is niet iets wat ze graag willen doen, maar iets dat verplicht is gesteld door de gemeente. Ze komen met een hoop domme vragen met als doel om erachter te komen of je een slachtoffer bent van mensenhandel, maar met de vragen die ze wel mogen stellen kunnen ze daar nooit achter komen. Je doet dus het intake interview, en als je een kamer kunt krijgen, betaal je vooraf de kamer en dan kun je eindelijk de sleutel voor je werkplek in ontvangst nemen.

De werkplekken zijn simpel. Sommige mensen noemen het klein, maar je woont er niet, dus je hebt ook niet veel ruimte nodig. Alle werkplekken hebben een bed, een stoel, een kluis voor je spulletjes, een wasbak, een spiegel en een matras. Sommige raamexploitanten hebben ook standaard een dekbedovertrek en kussen voor het bed, anderen (vanwege regeltjes van de gemeente) weer niet. Het is dus verstandig om altijd een handdoek en een kussen mee te nemen. Alle werkplekken hebben een toilet en een douche, vaak gedeeld, soms ieder zijn eigen.
Alle andere dingen zoals condooms, glijmiddel, kostuum, schoenen etc. zijn allemaal dingen die je zelf mee moet nemen. Immers, je bent nu zelfstandig ondernemer.

Alle andere zaken worden meestal wel uitgelegd door de raamexploitant. Ze hebben meestal een paar huisregels die uitleggen wat er wel en niet toegestaan wordt. Raamexploitanten zijn erg voorzichtig, aangezien er veel druk vanuit de gemeente op ze ligt, en ze bang zijn hun vergunning kwijt te raken als ze niet alle volgens de regeltjes doen. Dus hou je alsjeblieft aan de regels, en doe gewoon waar ze om vragen, dat doen ze niet voor zichzelf maar simpelweg omdat de gemeente het zo wilt, en anders kunnen ze hun vergunning kwijt raken.

Voor meer informatie kun je ook naar de website van SOAIDS gaan, die hebben veel informatie over werken in de prostitutie. Je kunt de informatie vinden via deze link.
Ook voor Amsterdam heeft het P&G292 veel handige informatie over starten met werken in de prostitutie via deze link.

Eén advies voor de mensen die overwegen in de prostitutie te gaan werken, en zeker voor raamprostitutie. Het is niet voor iedereen weggelegd, je ontmoet veel verschillende soorten mensen, en sommige kunnen behoorlijk gek zijn. Het is geen beroep zonder risico, maar aan de andere kant ontmoet je wel heel veel verschillende soorten mensen.
Raamprostitutie is een beroep voor sterke vrouwen die het leuk vinden om met veel verschillende mensen om te gaan. Je praat veel tijdens je werk, bent je eigen baas, en je houdt er ook nog eens een mooi salaris aan over waar de meeste mensen alleen maar van kunnen dromen. Probeer werk en privé gescheiden te houden. Ik heb het vaker zien gebeuren dat meiden dat niet deden, en daarmee verpest je alleen maar het werk voor jezelf. En vergeet niet, als raamprostituee ben je publiekelijk zichtbaar voor iedereen. Dit betekent dus ook dat familie en vrienden je kunnen herkennen achter de ramen als ze voorbij lopen. Daarnaast zijn er veel mensen die zullen proberen een foto of een video van je te maken, dus wees gewaarschuwd. En dagelijks beledigingen naar je hoofd toe geslingerd krijgen is niet iets dat iedereen aan kan, dus daar moet je wel tegen kunnen.

Kortom, het betaalt goed, het werk kan leuk, je ontmoet veel verschillende soorten mensen, en je bent je eigen baas. Maar je moet wel een sterk persoon zijn, en dit beroep is niet voor iedereen weggelegd. Denk er goed over na voordat je beslist om dit te doen, maar wees altijd trots op de beslissingen die je maakt en wees trots op jezelf, los van wat andere mensen ervan denken.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer

Minder legale werkplekken is meer mensenhandel
Een kaart van welke ramen gesloten gaan worden
Met een nieuw plan om een gemeentebordeel in Amsterdam te openen, denken mensen dat de gemeente Amsterdam een nieuwe richting in is gegaan met zijn prostitutiebeleid. Jaren lang heeft Amsterdam prostitutieramen gesloten met als excuus om gedwongen prostitutie en mensenhandel te bestrijden, terwijl het in realiteit simpelweg ging om het geld verdienen met vastgoed. Tot dusver zijn er 117 ramen gesloten van de 512 die er ooit eens waren in Amsterdam, waardoor er nu nog maar 395 ramen over zijn.

Sommige mensen denken nu dat omdat de gemeente Amsterdam nu 19 ramen aan sekswerkers aanbied om hun eigen bordeel te runnen, dat daarmee het sluiten van ramen is gestopt. Maar niets is minder waar. Sterker nog, alle beslissingen zijn al genomen, financieel staat alles al klaar, juridisch zijn alle obstakels al uit de weg geruimd, er is niets meer dat Project 1012 kan tegenhouden om de geplande 94 ramen nog te sluiten.
Tuurlijk, 19 ramen terug krijgen is mooi, maar als je aan de andere kant weer keihard 100 ramen afpakt, zit je nog steeds dik in de min. Dit gemeentebordeel is niets meer dan een manier om Project 1012 een vriendelijker gezicht te geven, en door de sekswerkers die altijd kritiek hebben gehad de mond te snoeren. Immers, als de stad 19 raambordelen terug geeft, kunnen ze nooit meer beweren dat men niet naar ze geluisterd heeft, waarmee ze de sekswerkers het zwijgen opleggen en het laatste obstakel uit de weg ruimen voordat ze de overige 94 geplande ramen gaan sluiten.

Volgens de gemeente helpt het sluiten van ramen in de strijd tegen mensenhandel. In hun logica is er als er minder prostitutie is ook minder kans op mensenhandel. Maar feit is natuurlijk dat er niet minder prostitutie is door dit plan, er zijn alleen minder werkplekken, niet minder prostituees. En dat is precies de fout die de gemeente hier maakt.
Want waar komen al deze vrouwen nu terecht, als er geen legale werkplekken meer zijn om te kunnen werken? Project 1012 kost uiteindelijk aan zo'n 500 vrouwen hun enige legale en bovendien veilige werkplekken. En in tegenstelling tot andere branches, kunnen prostituees niet zomaar overal een nieuw bedrijf beginnen, ze mogen alleen werken in een gebouw dat een prostitutie bestemming heeft, en ze hebben daar bovendien een vergunning voor nodig. En het probleem is dat in de realiteit de gemeente haast nooit vergunningen uitgeeft voor prostitutie bedrijven, waardoor het onmogelijk wordt voor sekswerkers of andere bedrijven om een bordeel te openen.

Feit is dat 500 vrouwen hun werkplek verliezen aan Project 1012. Maar aangezien ze geen andere legale alternatieven hebben, aangezien er haast nooit nieuwe vergunningen worden verstrekt door de gemeente voor nieuwe bordelen, en men aan de andere kant wel grote hoeveelheden van de bestaande bordelen sluit, dwingt dit de prostituees twee kanten op.
De eerste is vrij voor de hand liggend, dat is namelijk de illegale prostitutie. Immers, als je het niet op een legale plek kunt doen, omdat de overheid je die ontneemt en geen alternatieven biedt, weerhoudt dat prostituees er niet van om geld te verdienen op een manier waar ze veel geld mee kunnen verdienen. Dus ze gaan gewoon door met werken, alleen nu dus op plekken waar er geen vergunning voor is, wat men dus illegale prostitutie noemt. Het is dan ook niet bij toeval dat de illegale prostitutie de afgelopen jaren enorm is toegenomen de afgelopen jaren. Met de opkomst van het internet is het makkelijker geworden om in contact te komen met de klanten, en met steeds minder legale werkplekken in Nederland (alleen al in de raamprostitutie zijn 673 werkplekken verloren gegaan, 1/3 van het totale aantal van 15 jaar terug), is het een logische stap geworden voor veel vrouwen wiens werkplek verloren is gegaan.

Aan illegale prostitutie zit echter wel een groot nadeel. De meiden die gewend zijn om legaal te werken zijn gewend aan bescherming van de politie. En aangezien je niet kenbaar wilt maken aan de politie dat je illegaal werkt, moet je dus op zoek naar een andere vorm van bescherming.
En dit is waar het gevaar op de loer ligt. Want het hele idee van de legalisering in 2000 was dat (inderdaad) prostitutie toch wel voorkomt, maar dat de beste manier om prostituees te beschermen is door zicht op hen te houden en hen op die manier te beschermen. Maar in de illegale prostitutie is dat dus niet meer het geval, wat dus weer een markt creëert voor bescherming van prostituees, en dat is waar de pooiers dus weer om de hoek komen kijken. Sommige pooiers zullen gewoon netjes doen wat ze gevraagd wordt, en bescherming bieden tegen betaling, en daar is helemaal niets mis mee. Maar als je pech hebt kom je een pooier tegen die je uit wilt buiten waardoor je slachtoffer wordt van mensenhandel, en uiteindelijk zelfs gedwongen kan worden tot prostitutie, wat nu exact datgene is wat men beweert te zullen bestrijden hiermee!

En dan heb je nog het tweede alternatief, wat inhoudt dat je naar een ander land gaat waar prostitutie nog legaal is. Veel meiden verlaten Amsterdam voor Duitsland, Oostenrijk of België, maar daarmee ontstaat weer hetzelfde probleem als toen ze hier naar Amsterdam kwamen: mensenhandel.
Want nu moeten ze dus wederom emigreren naar een ander land, waarbij dezelfde problemen ontstaan als toen ze hier naar Amsterdam kwamen: je hebt daarbij hulp nodig! En aangezien iemand die als prostituee wilt werken helpen bij de migratie voor de wet mensenhandel heet, is het dus onmogelijk geworden om te emigreren naar een ander land zonder slachtoffer van mensenhandel te worden.
De meeste meiden kennen gelukkig al een vriendin die in een ander land werkt, die hen helpt met de migratie, dus technisch gezien zijn bijna alle prostituees zowel slachtoffers als daders van mensenhandel, maar wie is dat tegenwoordig niet voor de wet? Maar sommige meiden kennen helaas geen andere meiden in andere landen, en dus is hun enige hulp bij de migratie vaak een pooier die haar wilt uitbuiten. Dus gefeliciteerd, we hebben weer een nieuwe manier gevonden om meer mensenhandel te creëren!

Het is ironisch te noemen dat een plan dat werd verkocht als een plan om mensenhandel te bestrijden, meer mensenhandel creëert dan het bestrijd. Alhoewel je je af kunt vragen of het sluiten van ramen slachtoffers ook helpt? Immers, alleen omdat er geen legale werkplekken meer beschikbaar zijn, betekent niet dat de pooier ermee ophoudt. Wat zij doen is immers al illegaal, wat namelijk ook een beetje het punt is van een crimineel.
Dus meiden die al slachtoffer zijn van mensenhandel, die worden gedwongen en/of uitgebuit, die worden niet geholpen met het sluiten van legale werkplekken. Sterker nog, ze belanden alleen maar op duistere plekken, waar ze geen bescherming hebben van de politie, uit het zicht zijn van instanties, en geen kans hebben om nu om hulp te vragen.
En de meiden die geen slachtoffer zijn, die belanden dus in een situatie waarbij de kans om slachtoffer te worden is toegenomen, door het wegnemen van legale werkplekken. Immers, of je nu de illegale prostitutie ingaat waarbij je kans hebt dat je voor een pooier moet gaan werken omdat er geen politie bescherming meer is, of dat de meiden naar andere landen emigreren om daar in de prostitutie te gaan werken, waarbij wederom het risico ontstaat dat ze slachtoffer worden omdat ze daarbij hulp nodig hebben, de kans op mensenhandel neemt alleen maar toe.

Nee, het Project 1012 van de gemeente Amsterdam bestrijd geen mensenhandel, het vergroot de kans op mensenhandel, terwijl diegene die al slachtoffer zijn ook niet hiermee geholpen worden. Dus we riskeren de levens van 500 vrouwen voor vastgoed, en daar is Amsterdam niet de enige in. Immers, tot dusver zijn er 673 prostitutieramen van de 2000 ramen in Nederland gesloten sinds het bordeelverbod werd opgeheven in 2000 zo'n 15 jaar geleden. Dit betekent dat naar schatting 1800 vrouwen hun werkplek hebben verloren tot dusver, waar er in Nederland ooit plek was voor zo'n 5300 raamprostituees, en is er nu dus nog maar plek over voor zo'n 3500 raamprostituees.
Waar die 1800 vrouwen beland zijn nadat ze hun werkplek hebben verloden, dat weet niemand en lijkt ook niemand te deren. Immers, wat je niet ziet daar kun je je ook niet druk over maken. Eén ding weten we wel, de illegale prostitutie is de afgelopen jaren flink gegroeid. Politici zeggen dat er geen verband is tussen deze groei en het sluiten van werkplekken. Ik betwijfel dat. Immers, zonder een mogelijkheid om zelf legale werkplekken te openen voor jezelf, of met collega's of voor een ondernemer, rest hun weinig andere kans dan óf te emigreren óf illegaal te gaan werken, wat in beide gevallen de kans om slachtoffer van gedwongen prostitutie en uitbuiting vergroot.

Tot dusver zijn al zo'n 1800 vrouwen het slachtoffer geworden van geldbeluste gemeentes, die meer waarde hechten aan de inkomsten van vastgoed dan de levens van vrouwen. Ze verkopen hun vastgoed projecten onder de naam van 'mensenhandel bestrijden', maar eigenlijk vergroten ze de kans op mensenhandel, waarmee het duidelijk is geworden dat de situatie niet verbeterd is. En hoe kan het ook anders? Immers, welke arbeider wordt er beter van als hun enige legale werkplekken continu gesloten worden? Wiens veiligheid wordt er verbeterd door het wegnemen van legale werkplekken? Welke slachtoffers worden er gered door de ogen voor hen te sluiten, en hun op straat te zetten, terwijl ze zich voordoen als mensenhandel te bestrijden?
En die 1800 vrouwen, dat zijn alleen nog maar de raamprostituees. In Nederland is in totaal 1/3 van het totaal aantal legale werkplekken voor alle sekswerkers gesloten sinds de legalisering. Clubs, escort bedrijven, ramen, bordelen. In totaal 1/3 van al die werkplekken zijn gesloten, bijna allemaal onder de noemer van 'mensenhandel bestrijden'.

Naar schatting zijn er zo'n 20.000 prostituees in Nederland in het legale circuit. Dat is een schatting die al gebruikt wordt sinds de legalisering in 2000. Stel je nu eens voor dat 1/3 van die vrouwen, meer dan 6500 vrouwen nu zonder werkplek zitten, en daardoor gedwongen werden om te emigreren met de kans dat een pooier misbruik maakt van hun kwetsbare situatie, of de illegale prostitutie in zijn gegaan waar ze wederom meer kans hebben om slachtoffer te worden van een pooier die hen dwingt en/of uitbuit.
Is de situatie van die 6500 vrouwen verbeterd, omdat men het belachelijke idee beweert dat legale en veilige werkplekken ontnemen het beter voor hen maakt? Maar natuurlijk weerhoudt dat Amsterdam er niet van om nog meer ramen te sluiten, evenals Groningen zoals ik laatst heb vernomen. Over 20 jaar blijft er geen legale werkplek meer over, en zijn we weer terug bij af waar we 20 jaar geleden ook al waren. Vrouwen die illegaal in de prostitutie werken. Niet omdat ze dat zo graag willen, maar omdat de overheid meer geïnteresseerd is in geld verdienen dan in de veiligheid van een groep kwetsbare vrouwen.

Maar ik ga niet alleen klagen zonder ook met een oplossing te komen voor dit probleem. Ik heb vernomen dat sommige mensen mij té negatief vinden. Grappig, want ik denk dat als ik hier op zou schrijven wat ons allemaal overkomt achter de schermen, met alle ellende die de overheid en gemeentes veroorzaken, dat je zou zeggen dat ik nog best optimistisch ben. Maar natuurlijk!
Want het echte probleem is natuurlijk dat we bordelen hebben gelegaliseerd, en we hebben bedacht dat ze een vergunning daarvoor nodig hebben, maar vervolgens blijk het haast onmogelijk om zo'n vergunning te krijgen. En dat maakt het natuurlijk makkelijk voor steden om prostitutie uit de weg te ruimen in hun stad, aangezien ze alleen maar die vergunning hoeven af te pakken, en ze daarmee prostitutie in hun stad (of althans het legale deel) kunnen sluiten. Kortom, het bordeelverbod is eigenlijk nooit echt opgeheven, ze hebben het zichzelf alleen maar makkelijker gemaakt om ze te sluiten door een wet te bedenken.

Dus wat er voor de toekomst zou moeten gebeuren zijn twee dingen. Ten eerst moet het makkelijker gemaakt worden voor prostitutiebedrijven om een vergunning te krijgen. Immers, als ze beweren dat prostitutie normaal is omdat het legaal is en omdat we belasting betalen, laat ze dat dan maar eens bewijzen door ons als een normale branche te behandelen, en ons nieuwe bedrijven te kunnen openen, in plaats van alleen de bestaande te tolereren (die vervolgens aan de hand van leugens en regeltjes weer gesloten kunnen worden).
Ten tweede, in Amsterdam is het aantal gebouwen waarin prostitutie mag plaats vinden vast gelegd. Best vreemd, want je gaat toch ook geen maximum instellen voor het aantal Pizzeria's dat je mag openen? Het idee was dus om prostitutie te centreren in gebieden waar dat was toegestaan. Wat ik voor zou stellen is een minimum aantal werkplekken instellen. De overheid zou een minimum aantal legale werkplekken moeten vaststellen die vereist zijn om sekswerkers hun beroep op een veilige en legale manier uit te kunnen laten voeren. Dit betekent dus dat er hoe dan ook, gemeentes altijd verplicht zijn om een minimaal aantal werkplekken voor prostituees in hun stad beschikbaar te hebben. Als ze dan een bordeel willen sluiten omdat een bordeelhouder zich niet aan de afspraken houdt, prima, doe hem dan maar dicht. Maar zorg er dan op z'n minst voor dat er een alternatief is voor die sekswerkers die immers ook slachtoffer zijn geworden van die bordeelhouder, en laat hun dan hun werk desnoods ergens anders voort zetten. Dan bescherm je de belangen van prostituees, en niet de bordeelhouders zoals nu het geval is.

Maar nu ziet de situatie er slecht uit. Mensen zijn blij dat de gemeente Amsterdam misschien 19 ramen gaat openen. Ja, dat is mooi, als het ooit zo ver komt. Maar we hebben gezien hoe die dingen werken, zoals in Utrecht bijvoorbeeld. Ook daar werden sekswerkers lekker gemaakt met een vervanging voor hun gesloten werkplekken twee jaren geleden. Tot op de dag van vandaag is er echter nog geen enkele werkplek geopend. Ook het plan van Amsterdam om 19 ramen te openen, lijkt niets meer dan een manier te zijn om ons te doen vergeten dat ze al 117 ramen hebben gesloten, en dat ze er nog eens 94 gaan sluiten.
Minder legale werkplekken resulteert niet in minder mensenhandel, sterker nog, het zorgt voor meer mensenhandel, dwingt vrouwen de illegale prostitutie in of het land uit, en het red geen enkel slachtoffer. In totaal zijn al 1800 vrouwen hiervan slachtoffer geworden, dat moeten er niet meer worden!

P.s. Met dank aan de mensen van hookers.nl voor hun informatie en hun geweldige kaarten van de prostitutie gebieden in Nederland.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer