Sekswerkers niet achter het stuur bij My Red Light
Vandaag was de presentatie van My Red Light, de nieuwe naam van het Project Eigen Raam. Dit project wilt sekswerkers op de Wallen in Amsterdam hun eigen bordeel laten runnen. Tenminste, dat is wat ze beweren, want hier is de waarheid achter het project.

Ik heb al eerder geschreven over dit project, en mijn kritiek geuit op het frame wat de burgemeester gebruikt voor dit project. Zo stelde hij dit project voor als een 'pooiervrij' bordeel, waarmee geïnsinueerd wordt dat andere bordelen dat niet zouden zijn, en dit het eerste bordeel zou zijn waar meiden zonder pooier werken. Een compleet onzin verhaal, ten eerste omdat slechts weinig meiden een pooier hebben (ik ga daar hieronder verder op in), en ten tweede omdat dit bordeel net zo veel kans heeft om ramen te verhuren aan een prostituee met een pooier als ieder ander bordeel.

In de kranten van vandaag over dit project wordt zelfs beweert dat de huidige raamexploitanten het risico vergroten op misstanden (oftewel mensenhandel). Complete onzin, wat precies de reden is waarom veel meiden dit project niet vertrouwen. Ten eerste zijn er nauwelijks misstanden te vinden, zoals ook de cijfers van de gemeente Amsterdam zelf aantoont. Slechts  bij 1,5% (102 sekswerkers) van de naar schatting 6750 sekswerkers in Amsterdam bestaat er een vermoeden dat ze slachtoffer zijn. Sterker nog, slechts pakweg 30 vrouwen doen jaarlijks aangifte van mensenhandel. Dus dit is niet zo'n groot probleem zoals mensen (zoals de burgemeester) vaak beweert.

Wederom probeert de burgemeester de bestaande bordeelhouders weg te zetten als de 'bad guys' ten voordele van dit bordeel, alleen maar zodat hij een excuus heeft om de andere bordelen te kunnen sluiten. De huidige bordeelhouders vergroten het risico op misstanden helemaal niet, noch verkleint dit project ze. Het is gewoon klinkklare onzin! Wie het bordeel runt heeft niets te maken met of er mensen zijn die uitgebuit of gedwongen worden. Sterker nog, als dit project door de verkeerde sekswerkers gerund wordt kan het zelfs resulteren in een met pooiers bezaaid bordeel, waar de echte mensen die achter het stuur zitten niet de sekswerkers zelf zijn, maar de pooiers die hen besturen. Dus dan geef je eigenlijk de pooiers complete controle over dit zogenaamde 'pooiervrije' bordeel.

Wat de mensen zich af moeten vragen is welk probleem dit project oplost? Het is niet het bestrijden van misstanden, dat is een feit. Meiden die in dit bordeel straks gaan werken, kunnen net zo goed een pooier thuis hebben dan in ieder ander bordeel, dat kun je niet aan de buitenkant zien, dat is iets wat plaats vindt in de persoonlijke omgeving van iemand. Iemand die dus een bordeel runt kan dat dus niet aan de buitenkant zien.

Dus als het niet is om de misstanden te bestrijden zoals ze beweren, welk probleem lost dit project dan wel op? Dat sekswerkers meer zeggenschap krijgen over het bordeel zelf? Dat is mooi, maar de meeste sekswerkers zijn hartstikke tevreden met de huidige bordelen en bordeelhouders. Onderzoek gedaan door het PIC op de Wallen zelf toont aan de slechts 5% ontevreden is over hun bordeelhouder. 50% is er blij mee, 43% is er neutraal over. Nog een ander onderzoek in opdracht van de overheid in Nederland laat zien dat 79% tevreden is. Dus dat is geen probleem wat opgelost hoeft te worden.

Sterker nog, slechts 6 sekswerkers willen straks in dit bordeel gaan werken, wat wel aantoont hoe weinig vraag er is naar dit project vanuit de sekswerkers zelf. In de krant zegt Monica dat er volop belangstelling is vanuit de branche, maar dat is dus helemaal niet waar, wat ook wel aangeeft waarom ze niet kan zeggen hoeveel sekswerkers er aan dit project mee doen.
Nou, hier is de waarheid: In totaal zijn er 15 sekswerkers betrokken bij dit project, maar de meeste van hen willen er niet werkzaam zijn, slechts 6 van hen hebben de intentie om er straks te gaan werken. We hebben het dus over 6 sekswerkers, terwijl er alleen al op de Wallen 600 sekswerkers zijn, dus dat is slechts 1%.

Dus als het niet het mensenhandel probleem is, of hoe het bordeel gerund wordt, welke andere reden zou er dan kunnen zijn om dit project te beginnen? Zodat sekswerkers zelf kunnen bepalen hoe ze werken? Maar dat kunnen we al! Ik bepaald welke dagen ik werk, hoe lang ik werk, wat ik doe. De burgemeester beweert dat meiden gedwongen zijn om 7 dagen per week een kamer te huren, en dat ze de kamers door moeten betalen tijdens de vakanties, maar dat is grotendeels onzin.
Ten eerste is het niet eens meer toegestaan om 7 dagen een kamer te huren, dus ieder bordeel geeft op z'n minst 1 vrije dag waarop je niet voor de kamer hoeft te betalen. Ten tweede is het slechts bij enkele bordelen zo dat je moet doorbetalen tijdens je vakantie, indien je de kamer wilt blijven houden. Dit is dus zeker niet van toepassing op alle bordelen.

Om even een voorbeeld te geven. Ik werk geen 7 dagen per week, ik werk slechts 5 dagen per week, en betaal dan ook niet meer dan 5 dagen per week voor mijn kamer. Het is dus simpelweg niet waar dat we 7 dagen moeten betalen. Bovendien kan ik ook zoveel vakantie nemen als ik wil, met een maximum van 6 weken, maar meer als ik een collega kan vinden die tijdens die periode mijn kamer wilt huren. Kortom, als ik een collega kan vinden die mijn kamer wilt huren als ik op vakantie ga, kan ik zoveel vakantie nemen als ik wil. Het is dus gewoon een leugen!
En om je even een idee te geven over hoeveel beter de voorwaarden van My Red Light dan bijvoorbeeld zijn. Je mag daar maximaal 3 weken achtereen vakantie nemen, terwijl bij mijn huidige bordeel hier geen maximum voor is. Dus dat is niet beter, maar juist minder!

Dan komen ze met het excuus dat sekswerkers zelf kunnen bepalen hoe de bordelen er straks uit komen te zien. Bijvoorbeeld met een douche. Niewsflash, ieder bordeel heeft dat al! Dit is dus niks nieuws! En grote spiegels? Alsjeblieft zeg! Die hebben we ook al. Sterker nog, mijn kamer heeft twee grote spiegels!
Het is dus leuk dat ze het zelf kunnen gaan inrichten, maar als dit de reden was om het te doen, waarom hebben ze dan niet gewoon subsidie gegeven aan de bestaande bordeelhouders om hun bordelen opnieuw in te laten richten? Dat zou een hoop geld bespaart hebben, in plaats van dit peperdure project, die tot dusver niet echt problemen oplost.

Dan hebben ze het over het feit dat sekswerkers meer veilige werkplekken eisen. Dat is absoluut waar, we hebben zelfs vorig jaar gedemonstreerd daarvoor. Maar als dat het doel is, waarom sluit je dan twee keer zoveel veilige werkplekken als dat je er opent? Als het probleem is dat er te weinig zijn, dan ga je er toch niet twee keer zoveel sluiten als dat je er heropent?
Voorzitter van PROUD, Yvette Luhrs, zei het goed in een artikel in de krant. Dit project is een kleine pleister op een grote gapende wond, die door de gemeente zelf is gecreëerd door al die ramen te sluiten. Het is alsof je een kleine korting krijgt op hoeveel ramen ze gesloten hebben. Alsof iemand alles van je gestolen hebt, en je dan 1 ding terug brengt, en dan verwacht dat je daar blij mee bent.

Nog erger is dat dit bordeel beweert het eerste prostitutiebedrijf te zijn waar sekswerkers zelf de baas zijn. Naast het feit dat dit een grove belediging is voor alle sekswerkers die hun eigen business runnen, is het bovendien ook nog eens incorrect. Sterker nog, iedere raamprostituee IS een prostitutiebedrijf gerund door een sekswerker. Alleen al in Amsterdam zijn er daarvan zo'n 1000, waarvan ik er één ben! Dus dit is gewoon een grove belediging voor iedere sekswerker die een eigen business runt, alsof we dat nu al niet zouden doen, alsof zij de eerste zouden zijn. Dat is gewoon absoluut niet waar!

Maar nog ironischer is het feit dat de sekswerkers het bordeel helemaal niet zelf gaan runnen! Verschillende medewerkers van reeds bestaande raamexploitanten zijn op gesprek geweest bij dit project om het bordeel dagelijks te gaan runnen. Dus dezelfde mensen die nu reeds voor de andere bordelen werken, waarvan de burgemeester beweert dat ze misstanden zouden vergroten. Hoe kun je dan in godsnaam beweren dat sekswerkers zelf het bordeel gaan runnen, als je in gesprek bent met andere mensen om dit te doen, wat bovendien dezelfde mensen zijn die bij de reeds bestaande bordelen zitten?!

Daarnaast jatten ze ook nog eens van andere bordelen. Bijvoorbeeld de gezamenlijke ruimte van sekswerkers om samen te komen om koffie te drinken. Ach ja, beter goed gejat dan slecht bedacht. Want dit idee is gewoon gejat van diverse bordelen op de Wallen die dat al hebben. Zo zit er een bordeel in de Sint Annenstraat die dat al heeft, alsmede twee bordelen op de Oudezijds Achterburgwal die dat al hebben. Dit is dus niks nieuws! Ze jatten gewoon dit idee van andere bordelen en dan doen ze alsof het allemaal hun idee was!

Het community gevoel dat ze willen creëren is bijvoorbeeld gejat van de bordeelhouder waar ik werk. Hij organiseert regelmatig feestjes en barbecues voor ons. Met Oud en Nieuw hadden we bijvoorbeeld een feestje, we zijn wezen eten met z'n allen op de pannenkoekenboot, in de zomer hadden ze een barbecue, en ze zijn zelfs met een paar meiden naar Sensation White toe geweest. Dus dit is niets nieuws!

Maar het ergste is waarschijnlijk nog wel het feit dat banken zoals Triodos en Rabobank, die bekend staan om het weigeren van sekswerkers, nu opeens onderdeel willen zijn van dit project. Triodos weigerde zelfs eerst nog sekswerkorganisatie PROUD zelf, die opkomt voor de rechten van sekswerkers! Maar nu de burgemeester zich met dit project bemoeit, doen ze net alsof ze heel open voor sekswerkers staan. Leuk voor die 6 meiden die daar straks gaan werken dan, maar ze weigeren nog altijd alle andere sekswerkers in Nederland. Het is de ergste vorm van hypocrisie. De banken die sekswerkers het vaakst weigeren, proberen goede naam te maken met dit project. Maar vergis je niet, ze weigeren nog altijd andere sekswerkers die niet gebruik kunnen maken van de privileges die de burgemeester heeft gecreëerd voor dit project!

Hoe meer ik over dit project te weten kom, en zie hoe ze zichzelf (eerste seksbedrijf waar sekswerkers zelf de baas zijn) en de burgemeester (een pooiervrij bordeel) ze presenteren in de media, hoe meer ik er een hekel aan begin te krijgen. Ze zijn louter geïnteresseerd in hun eigen bordeel, maar doen niets voor de honderden overige sekswerkers die bij andere bordelen WILLEN werken. Ze sluiten nog altijd twee keer zoveel ramen als ze met dit project openen, waarbij ze deze ramen als sigaar uit eigen doos presenteren. Terwijl ze beweren dat de sekswerkers straks eigen baas zijn, wordt het bordeel straks in de praktijk gerund door dezelfde mensen die nu in de andere bordelen al de boel runnen.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer


Project 1012 op de Amsterdamse Wallen heeft compleet gefaald
De afgelopen jaren is er in de media heel wat geklaagd over de drukte in Amsterdam. De vele kaas- ijs- en wafelwinkels die als paddestoelen uit de grond schoten. Nog meer eettentjes die burgers verkopen, nog meer Nutella winkels. Tegelijkertijd is de afgelopen jaren het aantal prostitutie ramen, alsmede het aantal coffeeshops flink gedaald, als onderdeel van Project 1012, om de rosse buurt op te schonen. De buurt moest leefbaar worden, minder criminaliteit, minder 'ongewenste' en 'criminogene' ondernemingen.

Een artikel gisteren in Het Parool toonde echter aan dat de situatie in de buurt er juist niet op vooruit is gegaan, maar er juist op achteruit is gegaan. Waar er vroeger voldoende vertier was voor de bezoekers van de Red Light District, is die grotendeels verdwenen. Inmiddels is ruim een kwart van het aantal prostitutieramen gesloten door de gemeente. Ook het aantal seksshops is ingeperkt, en bovendien moeten zij tegenwoordig al om 10 uur 's avonds de deuren sluiten, terwijl die vroeger tot 2 uur 's nachts open waren. Bars en clubs sluiten vroeger, waardoor dronken bezoekers halverwege de nacht zonder vertier op straat belanden.


Tevens is het aantal coffeeshops flink verminderd door de gemeente. Deels onder dwang van Project 1012 (19 stuks), anderzijds met als argument dat coffeeshops niet in de buurt van scholen mogen zitten (11 stuks), om drugsgebruik onder jongeren te beperken. Niet dat dit echter veel effect heeft, uit onderzoek op aanvraag van de burgemeester zelf bleek namelijk dat het aantal mensen onder de 21 die een coffeeshop bezoeken namelijk geen effect heeft, ze kwamen er namelijk al nooit.

Tegelijkertijd neemt het aantal drugsdealers op straat toe. Zij zien hun kans hun koopwaar op straat aan de man te brengen, met de hordes toeristen die daar rondlopen. Immers zijn er nu veel minder coffeeshops dan voorheen, maar de vraag naar drugs is niet minder, en dus zien straatdealers hun kansen schoon om op die vraag in te springen. Het gevolg is een sterke toename van straatdealers, die bovendien uiterst agressief te werk kunnen gaan.

De aanpak van de gemeente in het Wallen gebied, om zogenaamde 'criminogene' activiteiten te verminderen, en plaats te laten maken voor 'hoogwaardige' ondernemingen is faliekant mislukt. De vele zogenaamd 'hoogwaardige' ondernemingen vallen één voor één om, verkassen naar een plek buiten het gebied, of klagen steen en been dat er te weinig klandizie is voor hun diensten en/of producten. Tja, wie had dat ooit gedacht, dat bezoekers van de Red Light District niet zaten te wachten op mode, kunst en prullaria?

Intussen is ook het politiebureau vlakbij de Wallen gesloten, en is de dichtstbijzijnde pas aan de andere kant, op de Nieuwezijds Voorburgwal te vinden. Probeer dat maar even uit te leggen aan een toerist op de Wallen waar dat precies is. De onveiligheid is daardoor inmiddels sterk toegenomen, zo valt ook wel op te merken uit de recente incidenten op de Wallen. Een gevolg van het gebied verkleinen als gevolg van Project 1012, vroeger sluiten van winkels en kroegen en verminderd toezicht waardoor dronken mensen op straat gaan hangen in het enige gebied waar nog iets te doen is: bij de ramen op de Wallen. Met als gevolg dat er meer dronken mensen in een hogere concentratie op de straat rondhangen waar weinig meer te doen is, waardoor er meer incidenten plaats gaan vinden.

Het toezicht op de Wallen is bovendien minimaal te noemen. Veel prostituees klagen al over het gebrek aan toezicht van de politie. Wij zien vooral dat toeristen massaal de buurt overspoelen, ons belachelijk maken, alleen maar komen kijken zonder de intentie te hebben om naar binnen te gaan en ongewenst foto's van ons nemen die op de sociale media belanden. Politie die wel aanwezig is staat vaak niets te doen op de brug bij de Old Sailor, of aan het begin van de Oudezijds Achterburgwal. Daar komt nog eens bij dat de gemeente kampt met financiële problemen, waardoor er minder geld is voor handhaving. Het gevolg? Minder toezicht en handhaving op de Wallen!

Ondanks het feit dat er minder geld is voor handhaving wilt de gemeente echter door gaan met het sluiten van nog eens 37 prostitutieramen, waarmee vrijwel het gehele Sint Annenkwartier wordt opgedoekt, en de befaamde Red Light District flink aan oppervlakte inperkt. Het plan om 83 ramen te sluiten werd al aangepast naar 37 ramen, puur vanwege de financiële problemen van de stad. Maar met een nog kleiner gebied met nog minder vertier, is er alleen maar nog meer kans op conflicturen. En alhoewel de panden straks opgekocht gaan worden door 1012 Inc., en niet door de gemeente zelf, moet de gemeente straks wel de raamexploitanten grote bedragen voor planschade gaan uitbetalen voor deze ondernemers, net zoals ze dat ook voor grote bedragen in het verleden deden.

Dat terwijl dit geld veel beter gebruikt zou kunnen worden voor meer toezicht en handhaving in het gebied. Bovendien zorgt het sluiten van legale prostitutie voor een toename van illegale prostitutie, zo blijkt inmiddels ook wel in de rest van het land. Dit betekent dus meer werk voor de politie om dit tegen te gaan, waar dus geen geld voor is. Bovendien is het aantal meldingen van illegale prostitutie in Amsterdam zelfs verdubbeld sinds 2012 van 41 meldingen naar 79 meldingen.

Tegelijkertijd heeft de aanpak van de gemeente op de Wallen ervoor gezorgd dat de buurt een meer 'familie vriendelijk' imago heeft gekregen. Minder prostitutie, minder drugs, meer kunst en cultuur is waarmee de Wallen werden gepromoot, als er al sprake was van promotie van de Wallen, want dat doen ze liever helemaal niet. Amsterdam wilt namelijk gewoon af van het imago van de stad van drugs en prostitutie, iets waar ze overduidelijk niet in geslaagd zijn, gezien het feit dat het gebied nog altijd overspoeld wordt met toeristen, die hier vooral komen zuipen en feesten, in plaats van de prostituees te bezoeken. Bovendien trekt De Wallen breder, en dus groter publiek, met als gevolg meer overlast.

Het is dus geen wonder dat het flink mis gaat op de Wallen. Met meer toeristen en meer bezoekers in een kleiner gebied, omdat de gemeente het vertier flink heeft ingeperkt, waar alles bovendien eerder dicht gaat en men eerder op straat gaat rond hangen, is het geen wonder dat er problemen ontstaan. Het zorgt ervoor dat deze mensen in hogere concentraties sneller met elkaar op de vuist gaan als er drank in het spel is, of men onder invloed is van gevaarlijke drugs, en dan is er ook nog eens minder politie om hier op toe te zien. Wie had ooit kunnen denken dat dit zou kunnen gaan, toch?

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Gemeente Groningen schendt privacy sekswerkers
De sekswerkers in Groningen hebben je hulp nodig. De sekswerkers aldaar hebben namelijk een zwaar jaar achter de rug. Eerst werden er 50 prostitutieramen gesloten in Groningen, waarmee wederom 50 legale prostitutie werkplekken zijn verdwenen in Nederland.

Tegelijkertijd echter is de gemeente Groningen bezig met het maken van een nieuw prostitutie beleid waar ze prostituees dwingen te stoppen met werken. Tevens willen ze huisvredebreuk legaal maken voor sekswerkers, prostituees verplichten te stoppen met werken als ze aangifte van mensenhandel willen doen, en privé informatie registreren, wat volgens de wet verboden is.

De gemeente Groningen heeft reeds toegegeven dat hun beleid prostituees de illegaliteit in zal drukken, maar om het simpel te zeggen: het maakt ze niks uit. Zij zien geen redenen om hun beleid aan te gaan passen, ondanks het feit dat het de wet overtreed!!!

De Nederlandse belangenvereniging van sekswerkers, PROUD, heeft al aangekondigd dat zij een proefproces zullen gaan starten tegen de gemeente, wegens het schenden van privacy, door deze illegale registratie van bijzonder persoonsgegevens met de door hun verplichte intake gesprekken.

Om nog meer druk op de gemeente Groningen te zetten, gaat PROUD tevens een demonstratie in Groningen organiseren op 30 september. Daar zullen ze een petitie overhandigen aan de burgemeester, om te stoppen met het illegaal registreren van privé informatie van sekswerkers.

To put more pressure on the city of Groningen, PROUD is going to do a protest in Groningen on the 30th of September. There they'll hand over a petition to the mayor, urging the city to stop their plans to illegal register private information of sexworkers.

Als je wilt teken dan alsjeblieft de petitie, en help de sekswerkers in Groningen hun privacy en mensenrechten te beschermen. Je kunt de petitie hier tekenen.

GEEN REGISTRATIE!
WIJ ZIJN GEEN CRIMINELEN!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna

Vertaling: Mark van der Beer


Geen foto's meer van prostituees op de Wallen
Vandaag stond er in de kranten dat de politiek in Amsterdam eindelijk iets wilt gaan aan al die mensen die foto's van sekswerkers achter de ramen nemen. Dit is al langer een groot probleem, waar ik ook al bijna twee jaar geleden over schreef, en met de komst van mobiele telefoons is dit enorm uit de hand gelopen. Het is één van de meest gehoorde klachten van meiden uit de buurt, maar ééntje waar we weinig aan kunnen doen. Immers hebben we overal al stickers op de ramen hangen dat je geen foto's mag nemen.

Na enkele online foto's tegen te zijn gekomen, waarop sekswerkers scherp en bijna in close-up in beeld waren gebracht, door mensen die zich wanen fotograaf te zijn, en dat zij daartoe het recht hebben, ondernam PROUD actie. PROUD kaartte dit probleem aan bij politica Ariella Verheul van D66 in Amsterdam, en vorige week besloot zij hier wat aan te gaan doen in de gemeenteraad. Eén van onze ideeën is om hier een boete op te leggen middels lokale regelgeving in de APV, die momenteel vooral gebruikt wordt voor allerlei andere regelgeving omtrent prostitutie. Het simpelweg illegaal maken met een flinke boete om foto's te maken zaak mensen al genoeg duren afschrikken.

De burgemeester van Amsterdam zei in de kranten dat hij al op de hoogte was van deze problematiek. Dit doet je toch afvragen waarom hij er dan nooit eerder iets gedaan heeft, als hij 'zoveel om ons geeft', zoals bij beweert. Immers, als de burgemeester allerlei onzin regelgeving kan bedenken waar wij nooit om gevraagd hadden en die het ons werk en leven alleen maar moeilijker maakt, en hij wist hier al vanaf, waarom heeft hij er dan nooit eerder wat aan gedaan. Maar natuurlijk moest de burgemeester zo nodig weer impliceren dat mensenhandel een groot probleem was, door te beweren dat er 'grotere problemen zijn'. Inderdaad zijn er nog grotere problemen, die juist door de burgemeester veroorzaakt worden, zoals bijvoorbeeld het enorme tekort aan legale werkplekken als gevolg van de sluiting van de vele ramen. Of het feit dat illegale prostitutie (onvergunde prostitutie) toeneemt, doordat de burgemeester zoveel legale werkplekken gesloten heeft. Immers is de omvang van illegale prostitutie bijna verdubbeld van 41 gevallen in 2012 naar 79 gevallen in 2014.

Ik herinner me nog toen we de demonstratie hielden op 15 april met meer dan 200 sekswerkers, hoe de burgemeester in de Stopera beweerde dat hij zo veel voor ons gedaan zou hebben. Zoals wat dan? Nou, zoals dat we geaccepteerd worden door de banken, wat echter nog steeds niet het geval is. Dat we hypotheken kunnen krijgen, wat nog steeds niet het geval is. Dat we pin en creditcard betalingen kunnen accepteren, wat nog steeds niet het geval is. Wacht, wat heeft hij ook alweer voor ons gedaan? Hij beweerde allerlei dingen voor ons gedaan te hebben, die helemaal niet veranderd zijn. Banken en financiële instellingen weigeren ons nog steeds, zoals ik recent ook weer aan herinnerd werd. Het enige wat de burgemeester tot op heden heeft gedaan is meer dan 120 van onze werkplekken afgenomen, een hoop onzin regeltjes los heeft gelaten op de bordeelhouders over hoe zij hun business moeten runnen, onze privacy schenden middels verplichte intake gesprekken en beweren dat er 'iedere dag 400 vrouwen verkracht worden in de prostitutie', ondanks het feit dat de cijfers van de gemeente zelf niet verder komen dan 102 van de 6750 sekswerkers in heel Amsterdam, wat neerkomt op 1,5%.

Toch zegt de burgemeester wel iets aan het ongewenst fotograferen van sekswerkers achter de ramen te willen doen, en dat is goed. Politicus Jorrit Nuijens van GroenLinks gelooft echter meer in een zachte aanpak. Hij gelooft dat 'een hand op de schouder en vragen of ze willen stoppen met foto's maken' een betere aanpak is. Als het zo eenvoudig zou zijn geweest, dan zou dit probleem niet meer bestaan. Deze mensen weten dondergoed dat we niet gefotografeerd willen worden, en ze hebben allang de stickers op onze ramen gezien, maar ze negeren die gewoon. Die zachte aanpak hebben dus al gehad, maar die werkt dus niet, wat ook de reden is dat dit probleem nu zo groot is. Het maakt ze simpelweg niets uit als er geen gevolgen voor hen aan verbonden zijn.

De zachte aanpak werkt dus niet. Wat wel zou werken is als politie en controleurs eens van hun luie reet af komen en eens aan het werk gaan, in plaats van op de brug te gaan zitten hangen de hele tijd, om naar mensen te staren en niets te doen. Handhaving is niet het probleem, het probleem is dat ze niets doen. Als politie en controleurs wat meer rond zouden lopen, wat alerter zouden zijn en meer in zouden grijpen, dan zou dat veel meer helpen dan dat ze op de brug bij de Old Sailor gaan zitten niets doen. Nu spreken ze af en toe eens iemand aan als die ongewenst een foto neemt, maar dat is slechts af en toe. Sommige agenten beweren zelfs dat het mag om foto's te nemen, omdat ze op de openbare weg staan, ondanks het feit dat wij toch echt niet midden op de openbare weg staan, maar binnen in een kamer! Dus stel een zero tollerance beleid in voor het maken van foto's, en schrijf gewoon een boete uit, dan stoppen mensen daar vanzelf wel mee.

Ik zie nu politie achter mensen aan rennen als ze met een biertje buiten staan, want volgens de APV regels mag dat niet. Maar soms zie ik dat toeristen gewoon naast hen foto's staan te nemen van ons, en dan doen ze helemaal niets. Dus net zoals met het zero tollerance beleid van alcohol nuttigen, zou er ook een zero tollerance beleid moeten zijn voor het nemen van foto's van vrouwen achter de ramen. Zo simpel is het gewoon, maar dan moeten ze dat ook wel uit gaan voeren, en niet op hun luie reet blijven zitten, of een softe aanpak, want dat hebben we dus al geprobeerd en dat werkt dus niet.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
Mensenhandel in Nederland neemt af
Deze week werden er nieuwe cijfers van mensenhandel in Nederland gepresenteerd door de Nationaal Rapporteur Mensenhandel. Tegelijkertijd kwam de gemeente Amsterdam met hun jaarlijkse verslag van de prostitutie branche, met daarin ook wat cijfers over mensenhandel.

Minder mensenhandel dan vorig jaar
De cijfers die de Nationaal Rapporteur raporteert kwamen uit 2015, en betrof 1,321 mogelijke slachtoffers van mensenhandel in Nederland. Dat is 15% minder dan het jaar ervoor, toen er 1,561 mogelijke slachtoffers waren. Ongeveer 66% van de mogelijke slachtoffers komen uit de prostitutie. In 2015 waren er 827 mogelijke slachtoffers in de prostitutie, en dat is 19% minder dan in 2014 toen het er 1,026 betrof. Kortom, minder mensen worden aangemeld als mogelijk slachtoffer in de prostitutie, bijna 20% minder zelfs.

De Nationaal Rapporteur rapporteert alleen 'mogelijke' slachtoffers. Kortom, het is niet bewezen dat mensen ook daadwerkelijk slachtoffer zijn, het betreft simpelweg mensen waarvan andere mensen (politie, KMar, controleurs, hulpverleners) een (gering) vermoeden hebben dat ze wellicht slachtoffer zouden kunnen zijn. De vraag is dan ook natuurlijk, rapporteren ze dan slechts een deel van de totale omvang van alle slachtoffers, of rapporteren ze veel mensen onterecht als mogelijk slachtoffer door de hele hype omtrent mensenhandel van het afgelopen decenium.

Interessant is bijvoorbeeld dat de grootste daling in meldingen bij de Koninklijke Marechaussee (KMar) vandaan komt. Zij melden 46% minder mogelijke slachtoffers dan het jaar daarvoor. Dat is zeker bijzonder gezien het feit dat zij voorheen verantwoordelijk waren voor een groot deel van de meldingen die binnen kwamen onder een artikel die niet vereist dat slachtoffers op enige wijze uitgebuit of gedwongen worden. Sterker nog, simpelweg iemand helpen om de grens over te steken, zonder dat er sprake is van enige vorm van uitbuiting of dwang, is al genoeg om als mensenhandel gezien te worden. Dit is overigens alleen van toepassing op mensen die in de prostitutie gaan werken. En het is vooral dit deel van 'mogelijke' slachtoffers waar een enorme afname in is te zien.

De Nationaal Rapporteur beweert dat de afname van het aantal meldingen geen reden is om aan te nemen dat er minder slachtoffers zouden zijn. Dat is best raar, want wat zij rapporteert zijn juist aannames, dus er is zeker een reden om aan te nemen dat er minder slachtoffers zijn, aangezien dat juist is wat zij rapporteert. De Nationaal Rapporteur beschuldigd de KMar en de politie ervan dat er minder aandacht en tijd zou zijn voor mensenhandel. Ik betwijfel dit, helemaal gezien het feit dat er geen enkel bewijs of aanwijzing is om deze aanname te ondersteunen, maar ook omdat de aandacht voor mensenhandel helemaal niet is afgenomen als je de media berichten leest van beide bronnen.

Maar de Nationaal Rapporteur beweert dat dit allemaal te maken heeft met de grote stroom immigranten waar Europa momenteel mee te maken heeft uit oorlogsgebieden. Volgens haar neemt de aandacht voor mensenhandel af doordat men zich nu meer focust op mensensmokkel. Dat is vreemd, aangezien de grenscontroles door deze crisis juist is toegenomen, waardoor men dus ook meer mogelijke slachtoffers van mensenhandel zou moeten tegenkomen, en niet minder. Immers, als je meer controleert aan de grens, is de kans ook groter dat je iets vindt. Dus er zit een groot gapend gat in haar logica om de daling in haar eigen cijfers te verklaren.
Het is aannemelijker dat de Nationaal Rapporteur dit echt gelooft doordat ze enorm aan tunnelvisie leidt. Of ze weet dat haar redenatie niet klopt, maar beweert het simpelweg in de hoop dat ze nog steeds voldoende geld ontvangt van de overheid om haar werk voort te kunnen zetten. Immers, als het probleem kleiner wordt, kan dit ook invloed hebben op het budget wat de overheid er aan wilt besteden.

Voor degene die graag willen weten hoeveel procent prostituees er nu mogelijk gedwongen of uitgebuit worden. Aangezien het 827 mogelijke slachtoffers betreft uit de prostitutie, en de totale branche in Nederland geschat wordt op 20.000 (sommige beweren zelfs 25.000 of 30.000), zou dit neerkomen op 4,1% of minder. Dit is een behoorlijk groot verschil met de cijfers die de Nederlandse media domineren, waarin (opvallend genoeg) vaak officieren van justitie en politici vele hogere percentages beweren (7%, 50%, 90%, 95% etc.), ondanks het feit dat hier geen schrijntje bewijs of zelfs maar enige aanwijzing voor is dat het zo hoog zou liggen. Al deze cijfers zijn dan ook puur gebaseerd op natte vingerwerk, zonder enige vorm van onderzoek.

Weinig slachtoffers in de prostitutie in Amsterdam
In Amsterdam werken naar schatting 6,750 sekswerkers, wat betekent dat Amsterdam meer dan een kwart van de hele prostitutie branche vertegenwoordigd in Nederland. Amsterdam is natuurlijk ook bekend van de wereldberoemde Wallen, ondanks het feit dat dit slechts een klein deel is van de prostitutie branche in Amsterdam. Er werken ongeveer 1.000 sekswerkers achter de ramen in Amsterdam, waarvan ongeveer 600 op de Wallen, waarvan ik er één ben.

Dus je zult wellicht denken dat er een behoorlijke hoeveelheid slachtoffers uit Amsterdam zou komen, gezien het feit dat het meer dan een kwart van de branche vertegenwoordigd. Het zal je dan ook waarschijnlijk verrassen dat er slechts 102 mogelijke slachtoffers in Amsterdam gerapporteerd werden volgens cijfers van de gemeente zelf. Dit komt dus neer op ongeveer 1,5% van alle sekswerkers in Amsterdam.

Net als bij de cijfers van de Nationaal Rapporteur Mensenhandel, betreffen deze 'mogelijke' slachtoffers dus slechts vermoedens. Kortom, alleen maar omdat een agent of een gemeente controleur denkt dat iemand misschien een slachtoffer zou kunnen zijn, maakt het nog niet waar. Helemaal gezien het feit dat prostituees vaak in de media als slachtoffers worden afgeschilderd, terwijl dat in de realiteit bij velen niet het geval is (ik spreek uit eigen ervaring). Dus wat interessant is, is om het aantal 'mogelijke' slachtoffers te vergelijken met het daadwerkelijke aantal slachtoffers wat jaarlijks aangifte doet in Amsterdam. In 2015 waren dat 33 slachtoffers, wat bijna hetzelfde is als het jaar ervoor (29 in 2014) en het jaar daarvoor (32 in 2013). Kortom, best een stuk lager dan het aantal mensen wat wordt aangemeld als mogelijk slachtoffer.

En voor de mensen die denken dat de Nationaal Rapporteur best een punt zou kunnen hebben omtrent eventuele verminderde aandacht voor mensenhandel. Of dat wellicht de politie en prostitutie controleurs er te weinig aan zouden doen om het te kunnen ontdekken. Op raamprostitutie wordt door gemeente controleurs alleen al 1321 keer per jaar gecontroleerd (ze vermelden het per locaties, dat betrof 436 maal op 130 locaties, maar er zijn 394 ramen, dus moest ik het één en ander terug rekenen). Daar bovenop komt nog eens de 545 keren dat de politie de raamprostitutie controleert, plus nog eens 75 keer controles van de GGD. En dan heb ik het alleen nog maar over de raamprostitutie in Amsterdam, en niet de overige vormen. De 18 seksclubs in Amsterdam werden bijvoorbeeld 93 keer gecontroleerd. En daar komt ook nog de 2196 contacten die het P&G292 (Prostitutie en Gezondheids Centrum in Amsterdam) had, die ook mogelijke slachtoffers meldt aan de politie, met prostituees in Amsterdam.

Als we die cijfers even vergelijken met jaar daarvoor, met het aantal controles van de politie en gemeentecontroleurs, zien we weinig verandering. In 2014 bijvoorbeeld waren er 1765 controles van de politie en gemeente controleurs, dus dat is zelfs nog minder dan in 2015. Kortom, de conclusie van de Nationaal Rapporteur dat er minder aandacht zou zijn voor mensenhandel lijkt niet te worden ondersteund door de cijfers uit Amsterdam. Sterker nog, er lijkt zelfs iets meer aandacht nog voor te zijn. Dit is zeker interessant gezien het feit dat Amsterdam een kwart van de branche in Nederland vertegenwoordigd. 

Zoals je dus kunt zien zijn de cijfers van mensenhandel in de prostitutie in Amsterdam aan de lage kant, ondanks het feit dat er veel controle op is van de overheid, en ondanks het feit dat Amsterdam meer dan 25% van de branche vertegenwoordigd. De cijfers en percentages die sommige politici, zoals bijvoorbeeld Lodewijk Asscher of Eberhard van der Laan, of zelfs Officieren van Justitie zoals Jolanda de Boer of Werner ten Kate noemen, zijn dus complete onzin. Als je gewoon naar de feiten kijkt, kun je duidelijk een verborgen agenda zien. Politici zoals Asscher en Van der Laan bijvoorbeeld beweren dit soort onzin vooral omdat ze ramen willen sluiten. En helaas zijn Officieren van Justitie zoals Ten Kate en De Boer gewoon erg tegen het idee van gelegaliseerde prostitutie.

Dit verklaart ook waarom de cijfers die ze noemen altijd anders zijn. Men beweerde bijvoorbeeld eerst in Amsterdam dat meer dan de helft van de prostituees gedwongen werd, later werd dat ineens 'iedere dag 400', wat al best een groot verschil is. Maar die cijfers liggen nog niet eens in de buurt van wat er daadwerkelijk gemeld wordt, namelijk eerder rond de 100 stuks maximaal, aangezien er slechts 33 echt aangiften hebben gedaan en vermoedens ook onterecht kunnen zijn. Ze gebruiken ook steeds andere cijfers, wat op zich al een reden is om daaraan te twijfelen, want als één percentage weerlegd is, moeten ze weer overgaan op andere cijfers die nog niet weerlegd zijn. Zeker in Amsterdam zijn de beweringen die ze doen interessant, omdat ze dus zelf cijfers presenteren in officiële documenten die compleet afwijken van wat ze zelf roepen.

En als je me niet gelooft. Klik dan gewoon op de links in dit artikel, dan wordt je direct doorverwezen naar de cijfers van de Nationaal Rapporteur en de gemeente Amsterdam zelf.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer